Job 19

Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπεν

Then Job answered and said,

Εως ποτε θελετε θλιβει την ψυχην μου, και θελετε με κατασυντριβει με λογους;

How long will ye vex my soul, and break me in pieces with words?

Δεκακις ηδη με ωνειδισατε δεν αισχυνεσθε να σκληρυνησθε εναντιον μου;

These ten times have ye reproached me: ye are not ashamed that ye make yourselves strange to me.

Και εαν τωοντι εσφαλα, το σφαλμα μου μενει εν εμοι.

And be it indeed that I have erred, mine error remaineth with myself.

Αλλ εαν θελητε εξαπαντος να μεγαλυνθητε εναντιον μου, και να ριπτητε κατ εμου το ονειδος μου,

If indeed ye will magnify yourselves against me, and plead against me my reproach:

μαθετε τωρα οτι ο Θεος με κατεστρεψε, και με περιεκυκλωσε με το δικτυον αυτου.

Know now that God hath overthrown me, and hath compassed me with his net.

Ιδου, φωναζω, Αδικια αλλα δεν εισακουομαι επικαλουμαι, αλλ ουδεμια κρισις.

Behold, I cry out of wrong, but I am not heard: I cry aloud, but there is no judgment.

Εφραξε την οδον μου, και δεν δυναμαι να περασω, και εθεσε σκοτος εις τας τριβους μου.

He hath fenced up my way that I cannot pass, and he hath set darkness in my paths.

Με εξεδυσε την δοξαν μου, και αφηρεσε τον στεφανον της κεφαλης μου.

He hath stripped me of my glory, and taken the crown from my head.

Με ηφανισε πανταχοθεν, και χανομαι και εξερριζωσε την ελπιδα μου ως δενδρον.

He hath destroyed me on every side, and I am gone: and mine hope hath he removed like a tree.

Και εξηψε κατ εμου τον θυμον αυτου, και με στοχαζεται ως εχθρον αυτου.

He hath also kindled his wrath against me, and he counteth me unto him as one of his enemies.

Τα ταγματα αυτου ηλθον ομου και ητοιμασαν την οδον αυτων εναντιον μου, και εστρατοπεδευσαν περιξ της σκηνης μου.

His troops come together, and raise up their way against me, and encamp round about my tabernacle.

Απεμακρυνεν απ εμου τους αδελφους μου, και ηλλοτριωθησαν ολως απ εμου οι γνωριμοι μου.

He hath put my brethren far from me, and mine acquaintance are verily estranged from me.

Οι πλησιον μου με αφηκαν, και οι γνωστοι μου με ελησμονησαν.

My kinsfolk have failed, and my familiar friends have forgotten me.

Οι κατοικουντες εν τω οικω μου και αι θεραπαιναι μου με στοχαζονται ως ξενον ξενος κατεσταθην εις τους οφθαλμους αυτων.

They that dwell in mine house, and my maids, count me for a stranger: I am an alien in their sight.

Καλω τον υπηρετην μου, και δεν αποκρινεται με το στομα μου ικετευσα αυτον.

I called my servant, and he gave me no answer; I intreated him with my mouth.

Η πνοη μου εγεινε ξενη εις την γυναικα μου, και αι παρακλησεις μου εις τα τεκνα της κοιλιας μου.

My breath is strange to my wife, though I intreated for the children's sake of mine own body.

Και αυτα τα παιδαρια με κατεφρονησαν εσηκωθην, και ελαλησαν εναντιον μου.

Yea, young children despised me; I arose, and they spake against me.

Παντες οι μυστικοι φιλοι μου με εβδελυχθησαν και εκεινοι, τους οποιους ηγαπησα, εστραφησαν εναντιον μου.

All my inward friends abhorred me: and they whom I loved are turned against me.

Τα οστα μου εκολληθησαν εις το δερμα μου και εις την σαρκα μου και διεσωθην με το δερμα των οδοντων μου.

My bone cleaveth to my skin and to my flesh, and I am escaped with the skin of my teeth.

Ελεησατε με, ελεησατε με, σεις φιλοι μου διοτι χειρ Θεου με επληγωσε.

Have pity upon me, have pity upon me, O ye my friends; for the hand of God hath touched me.

Δια τι με κατατρεχετε ως ο Θεος, και δεν εχορτασθητε απο των σαρκων μου;

Why do ye persecute me as God, and are not satisfied with my flesh?

Ω και να εγραφοντο οι λογοι μου να ενετυπουντο εν βιβλιω

Oh that my words were now written! oh that they were printed in a book!

να ενεχαραττοντο επι βραχον δια σιδηρας γραφιδος και μολυβδου διαπαντος

That they were graven with an iron pen and lead in the rock for ever!

Διοτι εξευρω οτι ζη ο Λυτρωτης μου, και θελει εγερθη εν τοις εσχατοις καιροις επι της γης

For I know that my redeemer liveth, and that he shall stand at the latter day upon the earth:

και αφου μετα το δερμα μου το σωμα τουτο φθαρη, παλιν με την σαρκα μου θελω ιδη τον Θεον

And though after my skin worms destroy this body, yet in my flesh shall I see God:

τον οποιον αυτος εγω θελω ιδει, και θελουσι θεωρησει οι οφθαλμοι μου, και ουχι αλλος οι νεφροι μου κατατηκονται εν τω κολπω μου.

Whom I shall see for myself, and mine eyes shall behold, and not another; though my reins be consumed within me.

Αλλα σεις επρεπε να ειπητε, Δια τι κατατρεχομεν αυτον; επειδη η ριζα του πραγματος ευρισκεται εν εμοι.

But ye should say, Why persecute we him, seeing the root of the matter is found in me?

Φοβηθητε την ρομφαιαν διοτι η ρομφαια ειναι ο εκδικητης των ανομιων, δια να γνωρισητε οτι υπαρχει κρισις.

Be ye afraid of the sword: for wrath bringeth the punishments of the sword, that ye may know there is a judgment.