Job 17

Το πνευμα μου φθειρεται, αι ημεραι μου σβυνονται, οι ταφοι ειναι ετοιμοι δι εμε.

My breath is corrupt, my days are extinct, the graves are ready for me.

Δεν ειναι χλευασται πλησιον μου; και δεν διανυκτερευει ο οφθαλμος μου εν ταις πικριαις αυτων;

Are there not mockers with me? and doth not mine eye continue in their provocation?

Ασφαλισον με, δεομαι γενου εις εμε εγγυητης πλησιον σου τις ηθελεν εγγυηθη εις εμε;

Lay down now, put me in a surety with thee; who is he that will strike hands with me?

Διοτι συ εκρυψας την καρδιαν αυτων απο συνεσεως δια τουτο δεν θελεις υψωσει αυτους.

For thou hast hid their heart from understanding: therefore shalt thou not exalt them.

Του λαλουντος με απατην προς τους φιλους, και οι οφθαλμοι των τεκνων αυτου θελουσι τηκεσθαι.

He that speaketh flattery to his friends, even the eyes of his children shall fail.

Και με κατεστησε παροιμιαν των λαων και ενωπιον αυτων κατεσταθην ονειδος.

He hath made me also a byword of the people; and aforetime I was as a tabret.

Και ο οφθαλμος μου εμαρανθη υπο της θλιψεως, και παντα τα μελη μου εγειναν ως σκια.

Mine eye also is dim by reason of sorrow, and all my members are as a shadow.

Οι ευθεις θελουσι θαυμασει εις τουτο, και ο αθωος θελει διεγερθη κατα του υποκριτου.

Upright men shall be astonied at this, and the innocent shall stir up himself against the hypocrite.

Ο δε δικαιος θελει κρατει την οδον αυτου, και ο καθαρος τας χειρας θελει επαυξησει την δυναμιν αυτου.

The righteous also shall hold on his way, and he that hath clean hands shall be stronger and stronger.

σεις δε παντες επιστραφητε, και ελθετε τωρα διοτι ουδενα συνετον θελω ευρει μεταξυ σας.

But as for you all, do ye return, and come now: for I cannot find one wise man among you.

Αι ημεραι μου παρηλθον, εκοπησαν οι σκοποι μου, αι επιθυμιαι της καρδιας μου.

My days are past, my purposes are broken off, even the thoughts of my heart.

Την νυκτα μετεβαλον εις ημεραν το φως ειναι πλησιον του σκοτους.

They change the night into day: the light is short because of darkness.

Εαν προσμενω, ο ταφος ειναι η κατοικια μου εστρωσα την κλινην μου εν τω σκοτει.

If I wait, the grave is mine house: I have made my bed in the darkness.

Εβοησα προς την φθοραν, Εισαι, πατηρ μου προς τον σκωληκα, Μητηρ μου και αδελφη μου εισαι.

I have said to corruption, Thou art my father: to the worm, Thou art my mother, and my sister.

Και που τωρα η ελπις μου; και την ελπιδα μου τις θελει ιδει;

And where is now my hope? as for my hope, who shall see it?

εις το βαθος του αδου θελει καταβη βεβαιως θελει αναπαυθη μετ εμου εν τω χωματι.

They shall go down to the bars of the pit, when our rest together is in the dust.