II Timothy 4

Διαμαρτυρομαι λοιπον εγω ενωπιον του Θεου και του Κυριου Ιησου Χριστου, οστις μελλει να κρινη ζωντας και νεκρους εν τη επιφανεια αυτου και τη βασιλεια αυτου,
I charge thee therefore before God, and the Lord Jesus Christ, who shall judge the quick and the dead at his appearing and his kingdom;
κηρυξον τον λογον, επιμενε εγκαιρως ακαιρως, ελεγξον, επιπληξον, προτρεψον, μετα πασης μακροθυμιας και διδαχης.
Preach the word; be instant in season, out of season; reprove, rebuke, exhort with all longsuffering and doctrine.
Διοτι θελει ελθει καιρος οτε δεν θελουσιν υποφερει την υγιαινουσαν διδασκαλιαν, αλλα θελουσιν επισωρευσει εις εαυτους διδασκαλους κατα τας ιδιας αυτων επιθυμιας, γαργαλιζομενοι την ακοην,
For the time will come when they will not endure sound doctrine; but after their own lusts shall they heap to themselves teachers, having itching ears;
και απο μεν της αληθειας θελουσιν αποστρεψει την ακοην αυτων, εις δε τους μυθους θελουσιν εκτραπη.
And they shall turn away their ears from the truth, and shall be turned unto fables.
Συ δε αγρυπνει εις παντα, κακοπαθησον, εργασθητι εργον ευαγγελιστου, την διακονιαν σου καμε πληρη.
But watch thou in all things, endure afflictions, do the work of an evangelist, make full proof of thy ministry.
Διοτι εγω γινομαι ηδη σπονδη και ο καιρος της αναχωρησεως μου εφθασε.
For I am now ready to be offered, and the time of my departure is at hand.
Τον αγωνα τον καλον ηγωνισθην, τον δρομον ετελειωσα, την πιστιν διετηρησα
I have fought a good fight, I have finished my course, I have kept the faith:
του λοιπου μενει εις εμε ο της δικαιοσυνης στεφανος, τον οποιον ο Κυριος θελει μοι αποδωσει εν εκεινη τη ημερα, ο δικαιος κριτης, και ου μονον εις εμε, αλλα και εις παντας οσοι επιποθουσι την επιφανειαν αυτου.
Henceforth there is laid up for me a crown of righteousness, which the Lord, the righteous judge, shall give me at that day: and not to me only, but unto all them also that love his appearing.
Σπουδασον να ελθης προς εμε ταχεως
Do thy diligence to come shortly unto me:
διοτι ο Δημας με εγκατελιπεν, αγαπησας τον παροντα κοσμον, και απηλθεν εις θεσσαλονικην, ο Κρησκης εις Γαλατιαν, ο Τιτος εις Δαλματιαν
For Demas hath forsaken me, having loved this present world, and is departed unto Thessalonica; Crescens to Galatia, Titus unto Dalmatia.
ο Λουκας ειναι μονος μετ εμου. Τον Μαρκον παραλαβων φερε μετα σου διοτι μοι ειναι χρησιμος εις την διακονιαν.
Only Luke is with me. Take Mark, and bring him with thee: for he is profitable to me for the ministry.
Τον δε Τυχικον απεστειλα εις Εφεσον.
And Tychicus have I sent to Ephesus.
Τον φελονην, τον οποιον αφηκα εν Τρωαδι παρα τω Καρπω, ερχομενος φερε, και τα βιβλια, μαλιστα τας μεμβρανας.
The cloke that I left at Troas with Carpus, when thou comest, bring with thee, and the books, but especially the parchments.
Ο Αλεξανδρος ο χαλκευς πολλα κακα μοι εκαμεν ο Κυριος να αποδωση εις αυτον κατα τα εργα αυτου
Alexander the coppersmith did me much evil: the Lord reward him according to his works:
τον οποιον και συ φυλαττου διοτι πολυ ανθισταται εις τους λογους ημων.
Of whom be thou ware also; for he hath greatly withstood our words.
Εν τη πρωτη απολογια μου δεν με παρεσταθη ουδεις, αλλα παντες με εγκατελιπον ειθε να μη λογαριασθη εις αυτους
At my first answer no man stood with me, but all men forsook me: I pray God that it may not be laid to their charge.
αλλ ο Κυριος με παρεσταθη και με ενεδυναμωσε, δια να πληρωθη δι εμου το κηρυγμα και να ακουσωσι παντα τα εθνη και ηλευθερωθην εκ του στοματος του λεοντος.
Notwithstanding the Lord stood with me, and strengthened me; that by me the preaching might be fully known, and that all the Gentiles might hear: and I was delivered out of the mouth of the lion.
Και θελει με ελευθερωσει ο Κυριος απο παντος εργου πονηρου και θελει με διασωσει δια την επουρανιον βασιλειαν αυτου εις τον οποιον εστω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην.
And the Lord shall deliver me from every evil work, and will preserve me unto his heavenly kingdom: to whom be glory for ever and ever. Amen.
Ασπασθητι την Πρισκαν και τον Ακυλαν και τον οικον του Ονησιφορου.
Salute Prisca and Aquila, and the household of Onesiphorus.
Ο Εραστος εμεινεν εν Κορινθω, τον δε Τροφιμον αφηκα εν Μιλητω ασθενη.
Erastus abode at Corinth: but Trophimus have I left at Miletum sick.
Σπουδασον να ελθης προ του χειμωνος. Ασπαζεται σε ο Ευβουλος και Πουδης και Λινος και η Κλαυδια και οι αδελφοι παντες.
Do thy diligence to come before winter. Eubulus greeteth thee, and Pudens, and Linus, and Claudia, and all the brethren.
Ο Κυριος Ιησους Χριστος ειη μετα του πνευματος σου. Η χαρις μεθ υμων αμην.
The Lord Jesus Christ be with thy spirit. Grace be with you. Amen. The second epistle unto Timotheus, ordained the first bishop of the church of the Ephesians, was written from Rome, when Paul was brought before Nero the second time.