Psalms 83

Ωιδη Ψαλμου του Ασαφ. Θεε, μη σιωπησης μη σιγησης και μη ησυχασης, Θεε.

Canto. Salmo di Asaf. O Dio, non startene cheto; non rimaner muto ed inerte, o Dio!

Διοτι, ιδου, οι εχθροι σου θορυβουσι, και οι μισουντες σε υψωσαν κεφαλην.

Poiché, ecco, i tuoi nemici si agitano rumorosamente, e quelli che t’odiano alzano il capo.

Κακην βουλην ελαβον κατα του λαου σου και συνεβουλευθησαν κατα των εκλεκτων σου.

Tramano astuti disegni contro il tuo popolo, e si concertano contro quelli che tu nascondi presso di te.

Ειπον, Ελθετε, και ας εξολοθρευσωμεν αυτους απο του να ηναι εθνος και το ονομα του Ισραηλ ας μη μνημονευηται πλεον.

Dicono: Venite, distruggiamoli come nazione, e il nome d’Israele non sia più ricordato.

Διοτι εκ συμφωνου συνεβουλευθησαν ομου συνεμαχησαν κατα σου

Poiché si son concertati con uno stesso sentimento, fanno un patto contro di te:

αι σκηναι του Εδωμ και οι Ισμαηλιται ο Μωαβ και οι Αγαρηνοι

le tende di Edom e gl’Ismaeliti; Moab e gli Hagareni;

Ο Γεβαλ και ο Αμμων και ο Αμαληκ οι Φιλισταιοι μετα των κατοικουντων την Τυρον.

Ghebal, Ammon ed Amalek; la Filistia con gli abitanti di Tiro;

Και αυτος ο Ασσουρ ηνωθη μετ αυτων εβοηθησαν τους υιους του Λωτ. Διαψαλμα.

anche l’Assiria s’è aggiunta a loro; prestano il loro braccio ai figliuoli di Lot. Sela.

Καμε εις αυτους ως εις τους Μαδιανιτας, ως εις τον Σισαραν, ως εις τον Ιαβειν εν τω χειμαρρω Κεισων

Fa’ a loro come facesti a Midian, a Sisera, a Jabin presso al torrente di Chison,

οιτινες απωλεσθησαν εν Εν−δωρ εγειναν κοπρος δια την γην.

i quali furon distrutti a Endor, e serviron di letame alla terra.

Καμε τους αρχοντας αυτων ως τον Ωρηβ και ως τον Ζηβ και ως τον Ζεβεε και ως τον Σαλμαναν παντας τους αρχηγους αυτων

Rendi i loro capi simili ad Oreb e Zeeb, e tutti i loro principi simili a Zeba e Tsalmunna;

οιτινες ειπον, Ας κληρονομησωμεν εις εαυτους τα κατοικητηρια του Θεου.

poiché dicono: Impossessiamoci delle dimore di Dio.

Θεε μου, καμε αυτους ως τροχον, ως αχυρον κατα προσωπον ανεμου.

Dio mio, rendili simili al turbine, simili a stoppia dinanzi al vento.

Ως το πυρ καιει το δασος, και ως η φλοξ κατακαιει τα ορη,

Come il fuoco brucia la foresta, e come la fiamma incendia i monti,

ουτω καταδιωξον αυτους με την ανεμοζαλην σου, και με τον ανεμοστροβιλον σου κατατρομαξον αυτους.

così perseguitali con la tua tempesta, e spaventali col tuo uragano.

Γεμισον τα προσωπα αυτων απο ατιμιας, και θελουσι ζητησει το ονομα σου, Κυριε.

Cuopri la loro faccia di vituperio, onde cerchino il tuo nome, o Eterno!

Ας καταισχυνθωσι και ας ταραχθωσι διαπαντος και ας εντραπωσι και ας απολεσθωσι

Siano svergognati e costernati in perpetuo, siano confusi e periscano!

και ας γνωρισωσιν οτι συ, του οποιου το ονομα ειναι Κυριος, εισαι ο μονος Υψιστος επι πασαν την γην.

E conoscano che tu, il cui nome e l’Eterno, sei il solo Altissimo sopra tutta la terra.