Psalms 146

Αινειτε τον Κυριον. Αινει, η ψυχη μου, τον Κυριον.

Alleluia. Anima mia, loda l’Eterno.

Θελω αινει τον Κυριον ενοσω ζω θελω ψαλμωδει εις τον Θεον μου ενοσω υπαρχω.

Io loderò l’Eterno finché vivrò, salmeggerò al mio Dio, finché esisterò.

Μη πεποιθατε επ αρχοντας, επι υιον ανθρωπου, εκ του οποιου δεν ειναι σωτηρια.

Non confidate nei principi, né in alcun figliuol d’uomo, che non può salvare.

Το πνευμα αυτου εξερχεται αυτος επιστρεφει εις την γην αυτου εν εκεινη τη ημερα οι διαλογισμοι αυτου αφανιζονται.

Il suo fiato se ne va, ed egli torna alla sua terra; in quel giorno periscono i suoi disegni.

Μακαριος εκεινος, του οποιου βοηθος ειναι ο Θεος του Ιακωβ του οποιου η ελπις ειναι επι Κυριον τον Θεον αυτου

Beato colui che ha l’Iddio di Giacobbe per suo aiuto, e la cui speranza è nell’Eterno, suo Dio,

τον ποιησαντα τον ουρανον και την γην, την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις τον φυλαττοντα αληθειαν εις τον αιωνα

che ha fatto il cielo e la terra, il mare e tutto ciò ch’è in essi; che mantiene la fedeltà in eterno,

τον ποιουντα κρισιν εις τους αδικουμενους τον διδοντα τροφην εις τους πεινωντας. Ο Κυριος ελευθερονει τους δεσμιους.

che fa ragione agli oppressi, che dà del cibo agli affamati. L’Eterno libera i prigionieri,

Ο Κυριος ανοιγει τους οφθαλμους των τυφλων ο Κυριος ανορθοι τους κεκυρτωμενους ο Κυριος αγαπα τους δικαιους

l’Eterno apre gli occhi ai ciechi, l’Eterno rialza gli oppressi, l’Eterno ama i giusti,

ο Κυριος διαφυλαττει τους ξενους υπερασπιζεται τον ορφανον και την χηραν, την δε οδον των αμαρτωλων καταστρεφει.

l’Eterno protegge i forestieri, solleva l’orfano e la vedova, ma sovverte la via degli empi.

Ο Κυριος θελει βασιλευει εις τον αιωνα ο Θεος σου, Σιων, εις γενεαν και γενεαν. Αλληλουια.

L’Eterno regna in perpetuo; il tuo Dio, o Sion, regna per ogni età. Alleluia.