Proverbs 21

Η καρδια του βασιλεως ειναι εν τη χειρι του Κυριου ως ρευματα υδατων οπου θελει στρεφει αυτην.

Il cuore del re, nella mano dell’Eterno, è come un corso d’acqua; egli lo volge dovunque gli piace.

Πασαι αι οδοι του ανθρωπου φαινονται ορθαι εις τους οφθαλμους αυτου πλην ο Κυριος σταθμιζει τας καρδιας.

Tutte le vie dell’uomo gli paion diritte, ma l’Eterno pesa i cuori.

Να καμνη τις δικαιοσυνην και κρισιν ειναι αρεστοτερον εις τον Κυριον παρα θυσιαν.

Praticare la giustizia e l’equità è cosa che l’Eterno preferisce ai sacrifizi.

Το επηρμενον ομμα και η αλαζων καρδια, ο λυχνος των ασεβων, ειναι αμαρτια.

Gli occhi alteri e il cuor gonfio, lucerna degli empi, sono peccato.

Οι λογισμοι του επιμελους φερουσι βεβαιως εις αφθονιαν παντος δε προπετους βεβαιως εις ενδειαν.

I disegni dell’uomo diligente menano sicuramente all’abbondanza, ma chi troppo s’affretta non fa che cader nella miseria.

Το αποκταν θησαυρους δια ψευδους γλωσσης ειναι ματαιοτης αστατος των ζητουντων θανατον.

I tesori acquistati con lingua bugiarda sono un soffio fugace di gente che cerca la morte.

Αι αρπαγαι των ασεβων θελουσιν εξολοθρευσει αυτους διοτι αρνουνται να πραττωσι το δικαιον.

La violenza degli empi li porta via, perché rifiutano di praticare l’equità.

Η οδος του διεφθαρμενου ανθρωπου ειναι σκολια του δε καθαρου το εργον ειναι ευθες.

La via del colpevole è tortuosa, ma l’innocente opera con rettitudine.

Καλητερον να κατοικη τις εν γωνια δωματος, παρα εν οικω ευρυχωρω μετα γυναικος φιλεριδος.

Meglio abitare sul canto d’un tetto, che una gran casa con una moglie rissosa.

Η ψυχη του ασεβους επιθυμει κακον ο πλησιον αυτου δεν ευρισκει χαριν εις τους οφθαλμους αυτου.

L’anima dell’empio desidera il male; il suo amico stesso non trova pietà agli occhi di lui.

Οταν ο χλευαστης τιμωρηται, ο απλους γινεται σοφωτερος και ο σοφος διδασκομενος λαμβανει γνωσιν.

Quando il beffardo è punito, il semplice diventa savio; e quando s’istruisce il savio, egli acquista scienza.

Ο δικαιος συλλογιζεται την οικιαν του ασεβους, οταν οι ασεβεις κατακρημνιζωνται εις την κακιαν αυτων.

Il Giusto tien d’occhio la casa dell’empio, e precipita gli empi nelle sciagure.

Οστις εμφραττει τα ωτα αυτου εις την κραυγην του πτωχου, θελει φωναξει και αυτος και δεν θελει εισακουσθη.

Chi chiude l’orecchio al grido del povero, griderà anch’egli, e non gli sarà risposto.

Δωρον κρυφιον καταπραυνει θυμον και χαρισμα εις τον κολπον βαλλομενον, οργην ισχυραν.

Un dono fatto in segreto placa la collera, e un regalo dato di sottomano, l’ira violenta.

Χαρα ειναι εις τον δικαιον να καμνη κρισιν ολεθρος δε εις τους εργατας της ανομιας.

Far ciò ch’è retto è una gioia per il giusto, ma è una rovina per gli artefici d’iniquità.

Ανθρωπος αποπλανωμενος απο της οδου της συνεσεως θελει κατασκηνωσει εν τη συναξει των τεθανατωμενων.

L’uomo che erra lungi dalle vie del buon senso, riposerà nell’assemblea dei trapassati.

Ο αγαπων ευθυμιαν θελει κατασταθη πενης ο αγαπων οινον και μυρα δεν θελει πλουτησει.

Chi ama godere sarà bisognoso, chi ama il vino e l’olio non arricchirà.

Ο ασεβης θελει εισθαι αντιλυτρον του δικαιου, και των ευθεων ο παραβατης.

L’empio serve di riscatto al giusto; e il perfido, agli uomini retti.

Καλητερον να κατοικη τις εν γη ερημω παρα μετα γυναικος φιλεριδος και θυμωδους.

Meglio abitare in un deserto, che con una donna rissosa e stizzosa.

Θησαυρος πολυτιμος και μυρα ευρισκονται εν τω οικω του σοφου ο δε αφρων ανθρωπος καταδαπανα αυτα.

In casa del savio c’è dei tesori preziosi e dell’olio, ma l’uomo stolto dà fondo a tutto.

Ο θηρευων δικαιοσυνην και ελεος θελει ευρει ζωην, δικαιοσυνην και δοξαν.

Chi ricerca la giustizia e la bontà troverà vita, giustizia e gloria.

Ο σοφος εκπορθει την πολιν των δυνατων και καταβαλλει το οχυρωμα του θαρρους αυτης.

Il savio dà la scalata alla città dei forti, e abbatte il baluardo in cui essa confidava.

Οστις φυλαττει το στομα αυτου και την γλωσσαν αυτου, φυλαττει την ψυχην αυτου απο στενοχωριων.

Chi custodisce la sua bocca e la sua lingua preserva l’anima sua dalle distrette.

Υπερηφανος και αλαζων χλευαστης καλειται, οστις πραττει μετα θυμου αλαζονειας.

Il nome del superbo insolente è: beffardo; egli fa ogni cosa con furore di superbia.

Αι επιθυμιαι του οκνηρου θανατονουσιν αυτον διοτι αι χειρες αυτου δεν θελουσι να εργαζωνται

I desideri del pigro l’uccidono perché le sue mani rifiutano di lavorare.

επιθυμει ολην την ημεραν επιθυμιας ο δε δικαιος διδει και δεν φειδεται.

C’è chi da mane a sera brama avidamente, ma il giusto dona senza mai rifiutare.

Η θυσια των ασεβων ειναι βδελυγμα πολλω μαλλον οταν προσφερωσιν αυτην μετα πονηριας.

Il sacrifizio dell’empio è cosa abominevole; quanto più se l’offre con intento malvagio!

Ο ψευδης μαρτυς θελει απολεσθη ο δε ανθρωπος οστις υπακουει θελει λαλει παντοτε.

Il testimonio bugiardo perirà, ma l’uomo che ascolta potrà sempre parlare.

Ο ασεβης ανθρωπος σκληρυνει το προσωπον αυτου αλλ ο ευθυς κατευθυνει τας οδους αυτου.

L’empio fa la faccia tosta, ma l’uomo retto rende ferma la sua condotta.

Δεν ειναι σοφια ουτε συνεσις ουτε βουλη εναντιον του Κυριου.

Non c’è sapienza, non intelligenza, non consiglio che valga contro l’Eterno.

Ο ιππος ετοιμαζεται δια την ημεραν της μαχης η σωτηρια ομως ειναι παρα Κυριου.

Il cavallo è pronto per il dì della battaglia, ma la vittoria appartiene all’Eterno.