Proverbs 16

Του ανθρωπου ειναι αι προπαρασκευαι της καρδιας παρα δε του Κυριου η αποκρισις της γλωσσης.

All’uomo, i disegni del cuore; ma la risposta della lingua vien dall’Eterno.

Πασαι αι οδοι του ανθρωπου φαινονται ορθαι εις τους οφθαλμους αυτου πλην ο Κυριος σταθμιζει τα πνευματα.

Tutte le vie dell’uomo a lui sembran pure, ma l’Eterno pesa gli spiriti.

Αφιερονε τα εργα σου εις τον Κυριον, και αι βουλαι σου θελουσι στερεωθη.

Rimetti le cose tue nell’Eterno, e i tuoi disegni avran buona riuscita.

Ο Κυριος εκαμε τα παντα δι εαυτον, ετι και τον ασεβη δια την ημεραν την κακην.

L’Eterno ha fatto ogni cosa per uno scopo; anche l’empio, per il dì della sventura.

Βδελυγμα εις τον Κυριον ειναι πας υψηλοκαρδιος και χειρ με χειρα αν συναπτηται, δεν θελει μενει ατιμωρητος.

Chi è altero d’animo è in abominio all’Eterno; certo è che non rimarrà impunito.

Δια χαριτος και αληθειας καθαριζεται η ανομια και δια του φοβου του Κυριου εκκλινουσιν οι ανθρωποι απο του κακου.

Con la bontà e con la fedeltà l’iniquità si espia, e col timor dell’Eterno si evita il male.

Οταν ο Κυριος αρεσκηται εις τας οδους του ανθρωπου, και τους εχθρους αυτου ειρηνευει μετ αυτου.

Quando l’Eterno gradisce le vie d’un uomo, riconcilia con lui anche i nemici.

Καλητερον ολιγον μετα δικαιοσυνης, παρα εισοδηματα μεγαλα μετα αδικιας.

Meglio poco con giustizia, che grandi entrate senza equità.

Η καρδια του ανθρωπου βουλευεται την οδον αυτου αλλ ο Κυριος διευθυνει τα βηματα αυτου.

Il cuor dell’uomo medita la sua via, ma l’Eterno dirige i suoi passi.

Χρησμος ειναι εις τα χειλη του βασιλεως το στομα αυτου δεν σφαλλει εν τη κρισει.

Sulle labbra del re sta una sentenza divina; quando pronunzia il giudizio la sua bocca non erra.

Δικαια σταθμη και πλαστιγξ ειναι του Κυριου παντα τα ζυγια του σακκιου ειναι εργου αυτου.

La stadera e le bilance giuste appartengono all’Eterno, tutti i pesi del sacchetto son opera sua.

Βδελυγμα ειναι εις τους βασιλεις να πραττωσιν ανομιαν διοτι ο θρονος στερεονεται μετα της δικαιοσυνης.

I re hanno orrore di fare il male, perché il trono è reso stabile con la giustizia.

Τα δικαια χειλη ειναι ευπροσδεκτα εις τους βασιλεις, και αγαπωσι τον λαλουντα ορθα.

Le labbra giuste sono gradite ai re; essi amano chi parla rettamente.

Θυμος βασιλεως ειναι αγγελος θανατου αλλ ο σοφος ανθρωπος καταπραυνει αυτον.

Ira del re vuol dire messaggeri di morte, ma l’uomo savio la placherà.

Εις το φως του προσωπου του βασιλεως ειναι ζωη και η ευνοια αυτου ειναι ως νεφος οψιμου βροχης.

La serenità del volto del re dà la vita, e il suo favore è come nube di pioggia primaverile.

Ποσον καλητερα ειναι η αποκτησις της σοφιας παρα το χρυσιον και προκριτωτερα η αποκτησις της συνεσεως παρα το αργυριον

L’acquisto della sapienza oh quanto è migliore di quello dell’oro, e l’acquisto dell’intelligenza preferibile a quel dell’argento!

Η οδος των ευθεων ειναι να εκκλινωσιν απο του κακου οστις φυλαττει την οδον αυτου, διατηρει την ψυχην αυτου.

La strada maestra dell’uomo retto è evitare il male; chi bada alla sua via preserva l’anima sua.

Η υπερηφανια προηγειται του ολεθρου, και υψηλοφροσυνη του πνευματος προηγειται της πτωσεως.

La superbia precede la rovina, e l’alterezza dello spirito precede la caduta.

Καλητερον να ηναι τις ταπεινοφρων μετα των ταπεινων, παρα να μοιραζη λαφυρα μετα των υπερηφανων.

Meglio esser umile di spirito coi miseri, che spartir la preda coi superbi.

Ο συνετος εις τα πραγματα θελει ευρει καλον και ο ελπιζων επι τον Κυριον ειναι μακαριος.

Chi presta attenzione alla Parola se ne troverà bene, e beato colui che confida nell’Eterno!

Ο σοφος την καρδιαν θελει ονομαζεσθαι φρονιμος και η γλυκυτης των χειλεων προσθετει μαθησιν.

Il savio di cuore è chiamato intelligente, e la dolcezza delle labbra aumenta il sapere.

Η συνεσις ειναι πηγη ζωης εις τον εχοντα αυτην η δε παιδεια των αφρονων μωρια.

Il senno, per chi lo possiede, è fonte di vita, ma la stoltezza è il castigo degli stolti.

Η καρδια του σοφου συνετιζει το στομα αυτου, και εις τα χειλη αυτου προσθετει μαθησιν.

Il cuore del savio gli rende assennata la bocca, e aumenta il sapere sulle sue labbra.

Κηρηθρα μελιτος οι ευαρεστοι λογοι γλυκυτης εις την ψυχην και ιασις εις τα οστα.

Le parole soavi sono un favo di miele: dolcezza all’anima, salute al corpo.

Υπαρχει οδος ητις φαινεται ορθη εις τον ανθρωπον, αλλα τα τελη αυτης ειναι οδοι θανατου.

V’è tal via che all’uomo par diritta, ma finisce col menare alla morte.

Ο εργαζομενος εργαζεται δι εαυτον διοτι το στομα αυτου αναγκαζει αυτον.

La fame del lavoratore lavora per lui, perché la sua bocca lo stimola.

Ο αχρειος ανθρωπος σκαπτει κακον και εις τα χειλη αυτου ειναι ως πυρ καιον.

L’uomo cattivo va scavando ad altri del male, sulle sue labbra c’è come un fuoco divorante.

Ο διεστραμμενος ανθρωπος διασπειρει εριδας και ο ψιθυριστης διαχωριζει τους στενωτερους φιλους.

L’uomo perverso semina contese, e il maldicente disunisce gli amici migliori.

Ο βιαιος ανθρωπος αποπλανα τον πλησιον αυτου και φερει αυτον εις οδον ουχι καλην

L’uomo violento trascina il compagno, e lo mena per una via non buona.

Κλειων τους οφθαλμους αυτου μηχαναται διεστραμμενα δαγκανων τα χειλη αυτου εκτελει το κακον.

Chi chiude gli occhi per macchinar cose perverse, chi si morde le labbra, ha già compiuto il male.

Η πολια ειναι στεφανος δοξης, ευρισκομενη εν τη οδω της δικαιοσυνης.

I capelli bianchi sono una corona d’onore; la si trova sulla via della giustizia.

Καλητερος ο μακροθυμος παρα τον δυνατον και ο εξουσιαζων το πνευμα αυτου παρα τον εκπορθουντα πολιν.

Chi è lento all’ira val più del prode guerriero; chi padroneggia sé stesso val più di chi espugna città.

Ο κληρος ριπτεται εις την καλπην ολη ομως η κρισις αυτου ειναι παρα Κυριου.

Si gettan le sorti nel grembo, ma ogni decisione vien dall’Eterno.