II Timothy 4

Διαμαρτυρομαι λοιπον εγω ενωπιον του Θεου και του Κυριου Ιησου Χριστου, οστις μελλει να κρινη ζωντας και νεκρους εν τη επιφανεια αυτου και τη βασιλεια αυτου,

Io te ne scongiuro nel cospetto di Dio e di Cristo Gesù che ha da giudicare i vivi e i morti, e per la sua apparizione e per il suo regno:

κηρυξον τον λογον, επιμενε εγκαιρως ακαιρως, ελεγξον, επιπληξον, προτρεψον, μετα πασης μακροθυμιας και διδαχης.

Predica la Parola, insisti a tempo e fuor di tempo, riprendi, sgrida, esorta con grande pazienza e sempre istruendo.

Διοτι θελει ελθει καιρος οτε δεν θελουσιν υποφερει την υγιαινουσαν διδασκαλιαν, αλλα θελουσιν επισωρευσει εις εαυτους διδασκαλους κατα τας ιδιας αυτων επιθυμιας, γαργαλιζομενοι την ακοην,

Perché verrà il tempo che non sopporteranno la sana dottrina; ma per prurito d’udire si accumuleranno dottori secondo le loro proprie voglie

και απο μεν της αληθειας θελουσιν αποστρεψει την ακοην αυτων, εις δε τους μυθους θελουσιν εκτραπη.

e distoglieranno le orecchie dalla verità e si volgeranno alle favole.

Συ δε αγρυπνει εις παντα, κακοπαθησον, εργασθητι εργον ευαγγελιστου, την διακονιαν σου καμε πληρη.

Ma tu sii vigilante in ogni cosa, soffri afflizioni, fa l’opera d’evangelista, compi tutti i doveri del tuo ministerio.

Διοτι εγω γινομαι ηδη σπονδη και ο καιρος της αναχωρησεως μου εφθασε.

Quanto a me io sto per esser offerto a mo’ di libazione, e il tempo della mia dipartenza è giunto.

Τον αγωνα τον καλον ηγωνισθην, τον δρομον ετελειωσα, την πιστιν διετηρησα

Io ho combattuto il buon combattimento, ho finito la corsa, ho serbata la fede;

του λοιπου μενει εις εμε ο της δικαιοσυνης στεφανος, τον οποιον ο Κυριος θελει μοι αποδωσει εν εκεινη τη ημερα, ο δικαιος κριτης, και ου μονον εις εμε, αλλα και εις παντας οσοι επιποθουσι την επιφανειαν αυτου.

del rimanente mi è riservata la corona di giustizia che il Signore, il giusto giudice, mi assegnerà in quel giorno; e non solo a me, ma anche a tutti quelli che avranno amato la sua apparizione.

Σπουδασον να ελθης προς εμε ταχεως

Studiati di venir tosto da me;

διοτι ο Δημας με εγκατελιπεν, αγαπησας τον παροντα κοσμον, και απηλθεν εις θεσσαλονικην, ο Κρησκης εις Γαλατιαν, ο Τιτος εις Δαλματιαν

poiché Dema, avendo amato il presente secolo, mi ha lasciato e se n’è andato a Tessalonica. Crescente è andato in Galazia, Tito in Dalmazia. Luca solo è meco.

ο Λουκας ειναι μονος μετ εμου. Τον Μαρκον παραλαβων φερε μετα σου διοτι μοι ειναι χρησιμος εις την διακονιαν.

Prendi Marco e menalo teco; poich’egli mi è molto utile per il ministerio.

Τον δε Τυχικον απεστειλα εις Εφεσον.

Quanto a Tichico l’ho mandato ad Efeso.

Τον φελονην, τον οποιον αφηκα εν Τρωαδι παρα τω Καρπω, ερχομενος φερε, και τα βιβλια, μαλιστα τας μεμβρανας.

Quando verrai porta il mantello che ho lasciato a Troas da Carpo, e i libri, specialmente le pergamene.

Ο Αλεξανδρος ο χαλκευς πολλα κακα μοι εκαμεν ο Κυριος να αποδωση εις αυτον κατα τα εργα αυτου

Alessandro, il ramaio, mi ha fatto del male assai. Il Signore gli renderà secondo le sue opere.

τον οποιον και συ φυλαττου διοτι πολυ ανθισταται εις τους λογους ημων.

Da lui guardati anche tu, poiché egli ha fortemente contrastato alle nostre parole.

Εν τη πρωτη απολογια μου δεν με παρεσταθη ουδεις, αλλα παντες με εγκατελιπον ειθε να μη λογαριασθη εις αυτους

Nella mia prima difesa nessuno s’è trovato al mio fianco, ma tutti mi hanno abbandonato; non sia loro imputato!

αλλ ο Κυριος με παρεσταθη και με ενεδυναμωσε, δια να πληρωθη δι εμου το κηρυγμα και να ακουσωσι παντα τα εθνη και ηλευθερωθην εκ του στοματος του λεοντος.

Ma il Signore è stato meco e m’ha fortificato, affinché il Vangelo fosse per mezzo mio pienamente proclamato e tutti i Gentili l’udissero; e sono stato liberato dalla gola del leone.

Και θελει με ελευθερωσει ο Κυριος απο παντος εργου πονηρου και θελει με διασωσει δια την επουρανιον βασιλειαν αυτου εις τον οποιον εστω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην.

Il Signore mi libererà da ogni mala azione e mi salverà nel suo regno celeste. A lui sia la gloria ne’ secoli dei secoli. Amen.

Ασπασθητι την Πρισκαν και τον Ακυλαν και τον οικον του Ονησιφορου.

Saluta Prisca ed Aquila e la famiglia d’Onesiforo.

Ο Εραστος εμεινεν εν Κορινθω, τον δε Τροφιμον αφηκα εν Μιλητω ασθενη.

Erasto è rimasto a Corinto; e Trofimo l’ho lasciato infermo a Mileto.

Σπουδασον να ελθης προ του χειμωνος. Ασπαζεται σε ο Ευβουλος και Πουδης και Λινος και η Κλαυδια και οι αδελφοι παντες.

Studiati di venire prima dell’inverno. Ti salutano Eubulo e Pudente e Lino e Claudia e i fratelli tutti.

Ο Κυριος Ιησους Χριστος ειη μετα του πνευματος σου. Η χαρις μεθ υμων αμην.

Il Signore sia col tuo spirito. La grazia sia con voi.