Job 28

Βεβαιως ειναι τοπος του αργυριου οθεν εξαγεται, και τοπος του χρυσιου οπου καθαριζεται
Bizony az ezüstnek bányája van, és helye az aranynak, a hol tisztítják.
ο σιδηρος λαμβανεται εκ της γης και ο χαλκος χυνεται εκ της πετρας.
A vasat a földből hozzák elő, a követ pedig érczczé olvasztják.
Βαλλει μεν ο ανθρωπος ορια εις το σκοτος και ανιχνευει τα παντα μεχρι τελειοτητος τους λιθους του σκοτους και της σκιας του θανατου.
Határt vet *az ember* a setétségnek, és átkutatja egészen és végig a homálynak és a halál árnyékának kövét.
Χειμαρρος εξορμα εκ του τοπου οπου κατοικει υδατα αδοκιμαστα υπο του ποδος ταυτα ολιγοστευουσι και αναχωρουσιν απο των ανθρωπων.
Aknát tör távol a lakóktól: mintha lábukról is megfelejtkeznének, alámerülnek és lebegnek emberektől messze.
Περι δε της γης, εξ αυτης εξερχεται ο αρτος και υποκατωθεν αυτης ανασκαπτεται ως υπο πυρος
Van föld, a melyből kenyér terem, alant pedig fel van forgatva, mintegy tűz által;
οι λιθοι αυτης ειναι τοπος σαπφειρων και εν αυτη χωμα χρυσιου.
Köveiben zafir található, göröngyeiben arany van.
Την οδον εκεινην δεν γνωριζει πτηνον και οφθαλμος γυπος δεν ειδεν αυτην
Van ösvény, a melyet nem ismer a sas, sem a sólyom szeme nem látja azt.
τα θηρια δεν επατησαν αυτην, ο αγριος λεων δεν επερασε δι αυτης.
Nem tudják azt büszke vadak, az oroszlán sem lépked azon.
Εκτεινει την χειρα αυτου επι τον σκληρον βραχον ανατρεπει τα ορη απο της ριζης.
Ráveti kezét *az ember* a kovakőre, a hegyeket tövükből kiforgatja.
Εγκοπτει ποταμους μεταξυ των βραχων και ο οφθαλμος αυτου ανακαλυπτει παν πολυτιμον.
A sziklákban tárnákat hasít, és minden drága dolgot meglát a szeme.
Δεσμευει των ποταμων την πλημμυραν και το κεκρυμμενον εκφερει εις φως.
Elköti a folyók szivárgását, az elrejtett dolgot pedig világosságra hozza.
Αλλ η σοφια ποθεν θελει ευρεθη; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;
De a bölcseség hol található, és az értelemnek hol van a helye?
Ο ανθρωπος δεν γνωριζει την τιμην αυτης και δεν ευρισκεται εν τη γη των ζωντων.
Halandó a hozzá vivő utat nem ismeri, az élők földén az nem található.
Η αβυσσος λεγει, δεν ειναι εν εμοι και η θαλασσα λεγει, δεν ειναι μετ εμου.
A mélység azt mondja: Nincsen az bennem; a tenger azt mondja: én nálam sincsen.
Δεν δυναται να δοθη χρυσιον αντ αυτης και αργυριον δεν δυναται να ζυγισθη εις ανταλλαγμα αυτης.
Színaranyért meg nem szerezhető, ára ezüsttel meg nem fizethető.
Δεν δυναται να εκτιμηθη με το χρυσιον του Οφειρ, με τον πολυτιμον ονυχα και σαπφειρον.
Nem mérhető össze Ofir aranyával, nem drága onikszszal, sem zafirral.
Το χρυσιον και ο κρυσταλλος δεν δυναται να εξισωθωσι με αυτην και ανταλλαγμα αυτης να γεινη με σκευη καθαρωτατου χρυσιου.
Nem ér fel vele az arany és gyémánt, aranyedényekért be nem cserélhető.
Δεν θελει μνημονευθη κοραλλιον, η μαργαριται διοτι η τιμη της σοφιας ειναι υπερτερα των πολυτιμων λιθων.
Korall és kristály említni sem való; a bölcseség ára drágább a gyöngyöknél.
Το τοπαζιον της Αιθιοπιας δεν θελει εξισωθη με αυτην δεν θελει εκτιμηθη με καθαρον χρυσιον.
Nem ér fel vele Kúsnak topáza, színaranynyal sem mérhető össze.
Ποθεν λοιπον ερχεται η σοφια; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;
A bölcseség honnan jő tehát, és hol van helye az értelemnek?
Ειναι βεβαιως κεκρυμμενη απο των οφθαλμων παντων των ζωντων, και εσκεπασμενη απο των πτηνων του ουρανου.
Rejtve van az minden élő szemei előtt, az ég madarai elől is fedve van.
Η απωλεια και ο θανατος λεγουσι, Δια των ωτων ημων ηκουσαμεν την φημην αυτης.
A pokol és halál azt mondják: *Csak* hírét hallottuk füleinkkel!
Ο Θεος εννοει την οδον αυτης, και αυτος γνωριζει τον τοπον αυτης.
Isten tudja annak útját, ő ismeri annak helyét.
Επειδη αυτος θεωρει εως των περατων της γης, βλεπει υποκατω παντος του ουρανου,
Mert ő ellát a föld határira, ő lát mindent az ég alatt.
δια να ζυγιζη το βαρος των ανεμων, και να σταθμιζη τα υδατα με μετρον.
Mikor a szélnek súlyt szerzett, és a vizeket mértékre vette;
Οτε εκαμε νομον δια την βροχην και οδον δια την αστραπην της βροντης,
Mikor az esőnek határt szabott, és mennydörgő villámoknak útat:
τοτε ειδε και εφανερωσεν αυτην ητοιμασεν αυτην και μαλιστα εξιχνιασεν αυτην.
Akkor látta és kijelentette azt, megalapította és meg is vizsgálta azt.
Και ειπε προς τον ανθρωπον, Ιδου, ο φοβος του Κυριου, ουτος ειναι η σοφια, και η αποχη απο του κακου συνεσις.
Az embernek pedig mondá: Ímé az Úrnak félelme: az a bölcseség, és az értelem: a gonosztól való eltávozás.