Job 6

Ο δε Ιωβ απεκριθη και ειπεν
ויען איוב ויאמר׃
Ειθε να εζυγιζετο τωοντι η λυπη μου, και η συμφορα μου να ετιθετο ολη ομου εν τη πλαστιγγι.
לו שקול ישקל כעשי והיתי במאזנים ישאו יחד׃
Επειδη τωρα ηθελεν εισθαι βαρυτερα υπερ την αμμον της θαλασσης δια τουτο οι λογοι μου καταπινονται.
כי עתה מחול ימים יכבד על כן דברי לעו׃
Διοτι τα βελη του Παντοδυναμου ειναι εντος μου, των οποιων το φαρμακιον εκπινει το πνευμα μου οι τρομοι του Θεου παραταττονται εναντιον μου.
כי חצי שדי עמדי אשר חמתם שתה רוחי בעותי אלוה יערכוני׃
Ογκαται ο αγριος ονος παρα τη χλοη; η μυκαται ο βους παρα τη φατνη αυτου;
הינהק פרא עלי דשא אם יגעה שור על בלילו׃
Τρωγεται το ανοστον χωρις αλατος; η υπαρχει γευσις εν τω λευκωματι του ωου;
היאכל תפל מבלי מלח אם יש טעם בריר חלמות׃
Τα πραγματα, τα οποια η ψυχη μου απεστρεφετο να εγγιση, εγειναν ως το αηδες φαγητον μου.
מאנה לנגוע נפשי המה כדוי לחמי׃
Ειθε να απελαμβανον την αιτησιν μου, και να μοι εδιδεν ο Θεος την Επιθυμιαν μου.
מי יתן תבוא שאלתי ותקותי יתן אלוה׃
Και να ηθελεν ευδοκησει ο Θεος να με αφανιση να απολυση την χειρα αυτου και να με κοψη.
ויאל אלוה וידכאני יתר ידו ויבצעני׃
Και θελει εισθαι ετι η παρηγορια μου, οτι, και αν καταναλωθω εν τη θλιψει και αυτος δεν με λυπηθη, εγω δεν εκρυψα τους λογους του Αγιου.
ותהי עוד נחמתי ואסלדה בחילה לא יחמול כי לא כחדתי אמרי קדוש׃
Ποια η δυναμις μου, ωστε να εγκαρτερω; και ποιον το τελος μου, ωστε να υποφερη η ψυχη μου;
מה כחי כי איחל ומה קצי כי אאריך נפשי׃
Μηπως η δυναμις μου ειναι δυναμις λιθων; η η σαρξ μου χαλκος;
אם כח אבנים כחי אם בשרי נחוש׃
Μηπως δεν εξελιπεν εν εμοι η βοηθεια μου και απεμακρυνθη απ εμου η σωτηρια;
האם אין עזרתי בי ותשיה נדחה ממני׃
Εις τον τεθλιμμενον ελεος πρεπει παρα του φιλου αυτου αλλ αυτος εγκατελιπε τον φοβον του Παντοδυναμου.
למס מרעהו חסד ויראת שדי יעזוב׃
Οι αδελφοι μου εφερθησαν απατηλως ως χειμαρρος, ως ρευμα χειμαρρων παρηλθον
אחי בגדו כמו נחל כאפיק נחלים יעברו׃
οιτινες θολονονται εκ του παγου, εις τους οποιους διαλυεται η χιων
הקדרים מני קרח עלימו יתעלם שלג׃
οταν θερμανθωσιν, εκλειπουσιν οταν γεινη θερμοτης, εξαλειφονται απο του τοπου αυτων.
בעת יזרבו נצמתו בחמו נדעכו ממקומם׃
Τα ιχνη της πορειας αυτων συστρεφονται καταντωσιν εις το μηδεν και χανονται
ילפתו ארחות דרכם יעלו בתהו ויאבדו׃
τα πληθη της Θαιμα εθεωρουν, οι συνοδοιποροι της Σεβα περιεμενον αυτους
הביטו ארחות תמא הליכת שבא קוו למו׃
Εψευσθησαν της ελπιδος αυτων ηλθον εκει και ενετραπησαν.
בשו כי בטח באו עדיה ויחפרו׃
Τωρα και σεις εισθε ως αυτοι ειδετε την πληγην μου και ετρομαξατε.
כי עתה הייתם לא תראו חתת ותיראו׃
Μηπως εγω ειπα, Φερετε προς εμε; η, Δοτε δωρον εις εμε απο της περιουσιας υμων;
הכי אמרתי הבו לי ומכחכם שחדו בעדי׃
η, Ελευθερωσατε με εκ της χειρος του εχθρου; η, Λυτρωσατε με εκ της χειρος των ισχυρων;
ומלטוני מיד צר ומיד עריצים תפדוני׃
Διδαξατε με, και εγω θελω σιωπησει και δειξατε μοι κατα τι εσφαλα.
הורוני ואני אחריש ומה שגיתי הבינו לי׃
Ποσον ισχυροι ειναι οι ορθοι λογοι αλλ ο ελεγχος σας, τι αποδεικνυει;
מה נמרצו אמרי ישר ומה יוכיח הוכח מכם׃
Φανταζεσθε να ελεγξητε λογους, ενω αι ομιλιαι του απηλπισμενου ειναι ως ανεμος;
הלהוכח מלים תחשבו ולרוח אמרי נאש׃
Τωοντι, σεις επιπιπτετε επι τον ορφανον, και σκαπτετε λακκον εις τον φιλον σας.
אף על יתום תפילו ותכרו על ריעכם׃
Τωρα λοιπον ευαρεστηθητε να εμβλεψητε εις εμε, διοτι εμπροσθεν υμων κειται αν εγω ψευδωμαι.
ועתה הואילו פנו בי ועל פניכם אם אכזב׃
Επιστρεψατε, παρακαλω ας μη γεινη αδικια ναι, επιστρεψατε παλιν η δικαιοσυνη μου ειναι εν τουτω.
שבו נא אל תהי עולה ושבי עוד צדקי בה׃
Υπαρχει αδικια εν τη γλωσση μου; δεν δυναται ο ουρανισκος μου να διακρινη τα διεφθαρμενα;
היש בלשוני עולה אם חכי לא יבין הוות׃