Psalms 147

Αινειτε τον Κυριον διοτι ειναι καλον να ψαλλωμεν εις τον Θεον ημων διοτι ειναι τερπνον, η αινεσις πρεπουσα.

Lobet Jehova! denn es ist gut, unseren Gott zu besingen; denn es ist lieblich, es geziemt sich Lobgesang.

Ο Κυριος οικοδομει την Ιερουσαλημ θελει συναξει τους διεσπαρμενους του Ισραηλ.

Jehova baut Jerusalem, die Vertriebenen Israels sammelt er.

Ιατρευει τους συντετριμμενους την καρδιαν και δενει τας πληγας αυτων.

Der da heilt, die zerbrochenen Herzens sind, und ihre Wunden verbindet;

Αριθμει τα πληθη των αστρων Καλει τα παντα ονομαστι.

Der da zählt die Zahl der Sterne, sie alle nennt mit Namen.

Μεγας ο Κυριος ημων και μεγαλη η δυναμις αυτου η συνεσις αυτου αμετρητος.

Groß ist unser Herr, und groß an Macht; seiner Einsicht ist kein Maß.

Ο Κυριος υψονει τους πραους, τους δε ασεβεις ταπεινονει εως εδαφους.

Jehova hält aufrecht die Elenden; er erniedrigt bis zur Erde die Gesetzlosen.

Ψαλατε εις τον Κυριον ευχαριστουντες ψαλμωδειτε εις τον Θεον ημων εν κιθαρα

Stimmet Jehova einen Lobgesang an, singet Psalmen unserem Gott mit der Laute!

τον σκεπαζοντα τον ουρανον με νεφελας τον ετοιμαζοντα βροχην δια την γην τον αναδιδοντα χορτον επι των ορεων

Ihm, der die Himmel mit Wolken bedeckt, der Regen bereitet für die Erde, der Gras sprossen läßt auf den Bergen;

τον διδοντα εις τα κτηνη την τροφην αυτων και εις τους νεοσσους των κορακων, οιτινες κραζουσι προς αυτον.

Der dem Vieh sein Futter gibt, den jungen Raben, die da rufen.

Δεν χαιρει εις την δυναμιν του ιππου δεν ηδυνεται εις τους ποδας του ανδρος.

Er hat nicht Lust an der Stärke des Rosses, noch Gefallen an den Beinen des Mannes;

Ο Κυριος ηδυνεται εις τους φοβουμενους αυτον, εις τους ελπιζοντας επι το ελεος αυτου.

Jehova hat Gefallen an denen, die ihn fürchten, an denen, die auf seine Güte harren.

Επαινει, Ιερουσαλημ, τον Κυριον αινει τον Θεον σου, Σιων.

Rühme, Jerusalem, Jehova! lobe, Zion, deinen Gott!

Διοτι ενεδυναμωσε τους μοχλους των πυλων σου ηυλογησε τους υιους σου εν μεσω σου.

Denn er hat befestigt die Riegel deiner Tore, hat deine Kinder gesegnet in deiner Mitte;

Βαλλει ειρηνην εις τα ορια σου σε χορταινει με το παχος του σιτου.

Er, der Frieden stellt in deine Grenzen, dich sättigt mit dem Fette des Weizens;

Αποστελλει το προσταγμα αυτου εις την γην, ο λογος αυτου τρεχει ταχυτατα.

Der seinen Befehl auf die Erde sendet: sehr schnell läuft sein Wort;

Διδει χιονα ως μαλλιον διασπειρει την παχνην ως στακτην.

Der Schnee gibt wie Wolle, Reif wie Asche streut;

Ριπτει τον κρυσταλλον αυτου ως κομματια εμπροσθεν του ψυχους αυτου τις δυναται να σταθη;

Der sein Eis wirft wie Brocken: wer kann bestehen vor seinem Frost?

Αποστελλει τον λογον αυτου και διαλυει αυτα φυσα τον ανεμον αυτου, και τα υδατα ρεουσιν.

Er sendet sein Wort und schmelzt sie; er läßt seinen Wind wehen: es rieseln die Wasser.

Αναγγελλει τον λογον αυτου προς τον Ιακωβ, τα διαταγματα αυτου και τας κρισεις αυτου προς τον Ισραηλ.

Er verkündet Jakob sein Wort, Israel seine Satzungen und seine Rechte.

Δεν εκαμεν ουτως εις ουδεν εθνος ουδε εγνωρισαν τας κρισεις αυτου. Αλληλουια.

Keiner Nation hat er also getan; und die Rechte, sie haben sie nicht gekannt. Lobet Jehova!