Isaiah 15

Η κατα Μωαβ ορασις. Επειδη η Αρ Μωαβ επορθηθη την νυκτα και ηφανισθη επειδη η Κιρ Μωαβ επορθηθη την νυχτα και ηφανισθη

Ausspruch über Moab. Denn über Nacht ist Ar-Moab verwüstet, vernichtet; denn über Nacht ist Kir-Moab verwüstet, vernichtet.

ανεβη εις τον οικον και εις Δαιβων, τους υψηλους τοπους, δια να κλαυση ο Μωαβ θελει ολολυξει δια την Νεβω, και δια την Μεδεβα πασαι αι κεφαλαι θελουσι φαλακρωθη, παν γενειον θελει ξυρισθη.

Man steigt zum Götzentempel hinauf, und nach Dibon auf die Höhen, um zu weinen; auf Nebo und auf Medeba jammert Moab; auf allen seinen Häuptern ist eine Glatze, jeder Bart ist abgeschoren.

Εν ταις οδοις αυτων θελουσιν εισθαι περιεζωσμενοι σακκους επι των δωματων αυτων και εν ταις πλατειαις αυτων παντες θελουσιν ολολυξει μετα κλαυθμου μεγαλου.

Auf seinen Gassen gürten sie sich Sacktuch um, auf seinen Dächern und auf seinen Märkten jammert alles, zerfließend in Tränen.

Και η Εσεβων θελει βοα, και η Ελεαλη η βοη αυτων θελει ακουσθη εως Ιασσα δια τουτο οι οπλοφοροι ανδρες του Μωαβ θελουσιν ολολυξει η ψυχη αυτων θελει ολολυξει δι αυτους.

Und Hesbon schreit und Elale; bis Jahaz wird ihre Stimme gehört. Darum schreien die Gerüsteten Moabs laut auf, seine Seele bebt in ihm.

Η καρδια μου θελει αναβοησει δια τον Μωαβ οι φυγαδες αυτου θελουσι τρεξει εως Σηγωρ ως τριετης δαμαλις διοτι κλαιοντες θελουσιν αναβη δια της αναβασεως της Λουειθ διοτι εν τη οδω της Οροναιμ θελουσιν υψωσει φωνην εξολοθρευμου

Mein Herz schreit über Moab-seine Flüchtlinge fliehen bis Zoar, bis Eglath-Schelischija. Denn die Anhöhe von Luchith steigt man mit Weinen hinauf; denn auf dem Wege nach Horonaim erhebt man Jammergeschrei.

διοτι τα υδατα της Νιμρειμ θελουσιν εκλειψει διοτι ο χορτος εξηρανθη, η χλοη εξελιπε, δεν υπαρχει ουδεν χλωρον

Denn die Wasser von Nimrim sollen zu Wüsten werden. Denn verdorrt ist das Gras, verschmachtet das Kraut; das Grün ist nicht mehr.

δια τουτο η αφθονια, την οποιαν συνηξαν, και εκεινο το οποιον απεταμιευσαν, θελει φερθη εις την κοιλαδα των ιτεων.

Darum tragen sie was sie erübrigt haben und ihr Aufbewahrtes über den Weidenbach.

Διοτι η φωνη εφθασε κυκλω εις τα ορια του Μωαβ ο ολολυγμος αυτης εως Εγλαιμ, και ο ολολυγμος αυτης εις Βηρ−αιλειμ.

Denn das Wehgeschrei hat die Runde gemacht in den Grenzen von Moab: bis Eglaim dringt sein Jammern, und bis Beer-Elim sein Jammern.

Διοτι τα υδατα της Δειμων θελουσι γεμισθη αιματος διοτι θελω επιφερει ετι δεινα επι Δειμων, λεοντας επι τον διασωθεντα εκ του Μωαβ και επι τα υπολοιπα του τοπου.

Denn die Wasser Dimons sind voll von Blut; denn ich verhänge noch mehr Unheil über Dimon: einen Löwen über die Entronnenen Moabs und über den Überrest des Landes.