Proverbs 2

Υιε μου, εαν δεχθης τους λογους μου και ταμιευσης τας εντολας μου παρα σεαυτω,

Mon fils, si tu reçois mes paroles, Et si tu gardes avec toi mes préceptes,

ωστε να προσεξη το ωτιον σου εις την σοφιαν, να κλινης την καρδιαν σου εις την συνεσιν

Si tu rends ton oreille attentive à la sagesse, Et si tu inclines ton coeur à l'intelligence;

και εαν επικαλεσθης την φρονησιν, και υψωσης την φωνην σου εις την συνεσιν

Oui, si tu appelles la sagesse, Et si tu élèves ta voix vers l'intelligence,

εαν ζητησης αυτην ως αργυριον και εξερευνησης αυτην ως κεκρυμμενους θησαυρους,

Si tu la cherches comme l'argent, Si tu la poursuis comme un trésor,

τοτε θελεις εννοησει τον φοβον του Κυριου και θελεις ευρει την επιγνωσιν του Θεου.

Alors tu comprendras la crainte de l'Eternel, Et tu trouveras la connaissance de Dieu.

Διοτι ο Κυριος διδει σοφιαν εκ του στοματος αυτου εξερχεται γνωσις και συνεσις.

Car l'Eternel donne la sagesse; De sa bouche sortent la connaissance et l'intelligence;

Αποταμιευει σωτηριαν εις τους ευθεις ειναι ασπις εις τους περιπατουντας εν ακεραιοτητι,

Il tient en réserve le salut pour les hommes droits, Un bouclier pour ceux qui marchent dans l'intégrité,

υπερασπιζων τας οδους της δικαιοσυνης και φυλαττων την οδον των οσιων αυτου.

En protégeant les sentiers de la justice Et en gardant la voie de ses fidèles.

Τοτε θελεις εννοησει δικαιοσυνην και κρισιν και ευθυτητα, πασαν οδον αγαθην.

Alors tu comprendras la justice, l'équité, La droiture, toutes les routes qui mènent au bien.

Εαν η σοφια εισελθη εις την καρδιαν σου και η γνωσις ηδυνη την ψυχην σου,

Car la sagesse viendra dans ton coeur, Et la connaissance fera les délices de ton âme;

ορθη βουλη θελει σε φυλαττει, συνεσις θελει σε διατηρει

La réflexion veillera sur toi, L'intelligence te gardera,

δια να σε ελευθερονη απο της οδου της πονηρας, απο ανθρωπου λαλουντος δολια,

Pour te délivrer de la voie du mal, De l'homme qui tient des discours pervers,

οιτινες εγκαταλειπουσι τας οδους της ευθυτητος, δια να περιπατωσιν εν ταις οδοις του σκοτους

De ceux qui abandonnent les sentiers de la droiture Afin de marcher dans des chemins ténébreux,

οιτινες ηδυνονται εις το να καμνωσι κακον, χαιρουσιν εις τας διαστροφας της κακιας,

Qui trouvent de la jouissance à faire le mal, Qui mettent leur plaisir dans la perversité,

των οποιων αι οδοι ειναι σκολιαι και αι πορειαι αυτων διεστραμμεναι

Qui suivent des sentiers détournés, Et qui prennent des routes tortueuses;

δια να σε ελευθερονη απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης με τους λογους αυτης,

Pour te délivrer de la femme étrangère, De l'étrangère qui emploie des paroles doucereuses,

ητις εγκατελιπε τον επιστηθιον της νεοτητος αυτης και ελησμονησε την διαθηκην του Θεου αυτης.

Qui abandonne l'ami de sa jeunesse, Et qui oublie l'alliance de son Dieu;

Διοτι ο οικος αυτης καταβιβαζει εις τον θανατον, και τα βηματα αυτης εις τους νεκρους

Car sa maison penche vers la mort, Et sa route mène chez les morts:

παντες οι εισερχομενοι προς αυτην δεν επιστρεφουσιν ουδε αναλαμβανουσι τας οδους της ζωης

Aucun de ceux qui vont à elle ne revient, Et ne retrouve les sentiers de la vie.

δια να περιπατης εν τη οδω των αγαθων και να φυλαττης τας τριβους των δικαιων.

Tu marcheras ainsi dans la voie des gens de bien, Tu garderas les sentiers des justes.

Διοτι οι ευθεις θελουσι κατοικησει την γην, και οι τελειοι θελουσιν εναπολειφη εν αυτη.

Car les hommes droits habiteront le pays, Les hommes intègres y resteront;

Οι δε ασεβεις θελουσιν εκκοπη απο της γης, και οι παρανομοι θελουσιν εκριζωθη απ αυτης.

Mais les méchants seront retranchés du pays, Les infidèles en seront arrachés.