Job 41

Δυνασαι να συρης εξω τον Λευιαθαν δια αγκιστρου; η να περιδεσης την γλωσσαν αυτου με φορβιαν;

Prendras-tu le crocodile à l'hameçon? Saisiras-tu sa langue avec une corde?

Δυνασαι να βαλης χαλινον εις την ρινα αυτου; η να τρυπησης την σιαγονα αυτου με ακανθαν;

Mettras-tu un jonc dans ses narines? Lui perceras-tu la mâchoire avec un crochet?

Θελει πληθυνει προς σε ικεσιας; θελει σοι λαλησει μετα γλυκυτητος;

Te pressera-t-il de supplication? Te parlera-t-il d'une voix douce?

Θελει καμει συνθηκην μετα σου; θελεις παρει αυτον δια δουλον παντοτεινον;

Fera-t-il une alliance avec toi, Pour devenir à toujours ton esclave?

Θελεις παιζει μετ αυτου ως μετα πτηνου; η θελεις δεσει αυτον δια τας θεραπαινας σου;

Joueras-tu avec lui comme avec un oiseau? L'attacheras-tu pour amuser tes jeunes filles?

Θελουσι καμει οι φιλοι συμποσιον εξ αυτου; θελουσι μοιρασει αυτον μεταξυ των εμπορων;

Les pêcheurs en trafiquent-ils? Le partagent-ils entre les marchands?

Δυνασαι να γεμισης το δερμα αυτου με βελη; η την κεφαλην αυτου με αλιευτικα καμακια;

Couvriras-tu sa peau de dards, Et sa tête de harpons?

Βαλε την χειρα σου επ αυτον ενθυμηθητι τον πολεμον μη καμης πλεον τουτο.

Dresse ta main contre lui, Et tu ne t'aviseras plus de l'attaquer.

Ιδου, η ελπις να πιαση τις αυτον ειναι ματαια δεν ηθελε μαλιστα εκπλαγη εις την θεωριαν αυτου;

Voici, on est trompé dans son attente; A son seul aspect n'est-on pas terrassé?

Ουδεις ειναι τοσον τολμηρος ωστε να εγειρη αυτον και τις δυναται να σταθη εμπροσθεν εμου;

Nul n'est assez hardi pour l'exciter; Qui donc me résisterait en face?

Τις προτερον εδωκεν εις εμε και να ανταποδοσω; τα υποκατω παντος του ουρανου ειναι εμου.

De qui suis-je le débiteur? Je le paierai. Sous le ciel tout m'appartient.

Δεν θελω σιωπησει τα μελη αυτου ουδε την δυναμιν ουδε την ευαρεστον αυτου συμμετριαν.

Je veux encore parler de ses membres, Et de sa force, et de la beauté de sa structure.

Τις να εξιχνιαση την επιφανειαν του ενδυματος αυτου; τις να εισελθη εντος των διπλων σιαγονων αυτου;

Qui soulèvera son vêtement? Qui pénétrera entre ses mâchoires?

Τις δυναται να ανοιξη τας πυλας του προσωπου αυτου; οι οδοντες αυτου κυκλω ειναι τρομεροι.

Qui ouvrira les portes de sa gueule? Autour de ses dents habite la terreur.

Αι ισχυραι ασπιδες αυτου ειναι το εγκαυχημα αυτου, συγκεκλεισμεναι ομου δια σφιγκτου σφραγισματος

Ses magnifiques et puissants boucliers Sont unis ensemble comme par un sceau;

η μια ενουται μετα της αλλης, ωστε ουδε αηρ δυναται να περαση δι αυτων

Ils se serrent l'un contre l'autre, Et l'air ne passerait pas entre eux;

ειναι προσκεκολλημεναι η μια μετα της αλλης συνεχονται ουτως, ωστε δεν δυνανται να αποσπασθωσιν.

Ce sont des frères qui s'embrassent, Se saisissent, demeurent inséparables.

Εις τον πταρνισμον αυτου λαμπει φως, και οι οφθαλμοι αυτου ειναι ως τα βλεφαρα της αυγης.

Ses éternuements font briller la lumière; Ses yeux sont comme les paupières de l'aurore.

Εκ του στοματος αυτου εξερχονται λαμπαδες καιομεναι και σπινθηρες πυρος εξακοντιζονται.

Des flammes jaillissent de sa bouche, Des étincelles de feu s'en échappent.

Εκ των μυκτηρων αυτου εξερχεται καπνος, ως εξ αγγειου κοχλαζοντος η λεβητος.

Une fumée sort de ses narines, Comme d'un vase qui bout, d'une chaudière ardente.

Η πνοη αυτου αναπτει ανθρακας, και φλοξ εξερχεται εκ του στοματος αυτου

Son souffle allume les charbons, Sa gueule lance la flamme.

Εν τω τραχηλω αυτου κατοικει δυναμις, και τρομος προπορευεται εμπροσθεν αυτου.

La force a son cou pour demeure, Et l'effroi bondit au-devant de lui.

Τα στρωματα της σαρκος αυτου ειναι συγκεκολλημενα ειναι στερεα επ αυτον δεν δυνανται να σαλευθωσιν.

Ses parties charnues tiennent ensemble, Fondues sur lui, inébranlables.

Η καρδια αυτου ειναι στερεα ως λιθος σκληρα μαλιστα ως η κατω μυλοπετρα.

Son coeur est dur comme la pierre, Dur comme la meule inférieure.

Οτε ανεγειρεται, φριττουσιν οι δυνατοι, και εκ του φοβου παραφρονουσιν.

Quand il se lève, les plus vaillants ont peur, Et l'épouvante les fait fuir.

Η ρομφαια του συναπαντωντος αυτον δεν δυναται να ανθεξη η λογχη, το δορυ, ουδε ο θωραξ.

C'est en vain qu'on l'attaque avec l'épée; La lance, le javelot, la cuirasse, ne servent à rien.

Θεωρει τον σιδηρον ως αχυρον, τον χαλκον ως ξυλον σαθρον.

Il regarde le fer comme de la paille, L'airain comme du bois pourri.

Τα βελη δεν δυνανται να τρεψωσιν αυτον εις φυγην αι πετραι της σφενδονης ειναι εις αυτον ως στυπιον.

La flèche ne le met pas en fuite, Les pierres de la fronde sont pour lui du chaume.

Τα ακοντια λογιζονται ως στυπιον γελα εις το σεισμα της λογχης.

Il ne voit dans la massue qu'un brin de paille, Il rit au sifflement des dards.

Οξεις λιθοι κοιτονται υποκατω αυτου υποστρονει τα αγκυλωτα σωματα επι πηλου.

Sous son ventre sont des pointes aiguës: On dirait une herse qu'il étend sur le limon.

Καμνει την αβυσσον ως λεβητα να κοχλαζη καθιστα την θαλασσαν ως σκευος μυρεψου.

Il fait bouillir le fond de la mer comme une chaudière, Il l'agite comme un vase rempli de parfums.

Αφινει οπισω την πορειαν φωτεινην ηθελε τις υπολαβει την αβυσσον ως πολιαν.

Il laisse après lui un sentier lumineux; L'abîme prend la chevelure d'un vieillard.

Επι της γης δεν υπαρχει ομοιον αυτου, δεδημιουργημενον ουτως αφοβον.

Sur la terre nul n'est son maître; Il a été créé pour ne rien craindre.

Περιορα παντα τα υψηλα ειναι βασιλευς επι παντας τους υιους της υπερηφανιας.

Il regarde avec dédain tout ce qui est élevé, Il est le roi des plus fiers animaux.