Job 38

Τοτε απεκριθη ο Κυριος προς τον Ιωβ εκ του ανεμοστροβιλου και ειπε

L'Eternel répondit à Job du milieu de la tempête et dit:

Τις ουτος, οστις σκοτιζει την βουλην μου δια λογων ασυνετων;

Qui est celui qui obscurcit mes desseins Par des discours sans intelligence?

Ζωσον ηδη την οσφυν σου ως ανηρ διοτι θελω σε ερωτησει, και φανερωσον μοι.

Ceins tes reins comme un vaillant homme; Je t'interrogerai, et tu m'instruiras.

Που ησο οτε εθεμελιονον την γην; απαγγειλον, εαν εχης συνεσιν.

Où étais-tu quand je fondais la terre? Dis-le, si tu as de l'intelligence.

Τις εθεσε τα μετρα αυτης, εαν εξευρης; η τις ηπλωσε σταθμην επ αυτην;

Qui en a fixé les dimensions, le sais-tu? Ou qui a étendu sur elle le cordeau?

Επι τινος ειναι εστηριγμενα τα θεμελια αυτης; η τις εθεσε τον ακρογωνιαιον λιθον αυτης,

Sur quoi ses bases sont-elles appuyées? Ou qui en a posé la pierre angulaire,

οτε τα αστρα της αυγης εψαλλον ομου και παντες οι υιοι του Θεου ηλαλαζον;

Alors que les étoiles du matin éclataient en chants d'allégresse, Et que tous les fils de Dieu poussaient des cris de joie?

η τις συνεκλεισε την θαλασσαν με θυρας, οτε εξορμωσα εξηλθεν εκ μητρας;

Qui a fermé la mer avec des portes, Quand elle s'élança du sein maternel;

οτε περιεβαλον αυτην με νεφελην και με ομιχλην εσπαργανωσα αυτην,

Quand je fis de la nuée son vêtement, Et de l'obscurité ses langes;

και περιωρισα αυτην δια προσταγματος μου, και εβαλον μοχλους και πυλας,

Quand je lui imposai ma loi, Et que je lui mis des barrières et des portes;

και ειπα, Εως αυτου θελεις ερχεσθαι και δεν θελεις υπερβη και εδω θελει συντριβεσθαι η υπερηφανια των κυματων σου;

Quand je dis: Tu viendras jusqu'ici, tu n'iras pas au delà; Ici s'arrêtera l'orgueil de tes flots?

Προσεταξας συ την πρωιαν επι των ημερων σου; εδειξας εις την αυγην τον τοπον αυτης,

Depuis que tu existes, as-tu commandé au matin? As-tu montré sa place à l'aurore,

δια να πιαση τα εσχατα της γης, ωστε οι κακουργοι να εκτιναχθωσιν απ αυτης;

Pour qu'elle saisisse les extrémités de la terre, Et que les méchants en soient secoués;

Αυτη μεταμορφουται ως πηλος σφραγιζομενος και τα παντα παρουσιαζονται ως στολη.

Pour que la terre se transforme comme l'argile qui reçoit une empreinte, Et qu'elle soit parée comme d'un vêtement;

Και το φως των ασεβων αφαιρειται απ αυτων, ο δε βραχιων των υπερηφανων συντριβεται.

Pour que les méchants soient privés de leur lumière, Et que le bras qui se lève soit brisé?

Εισηλθες εως των πηγων της θαλασσης; η περιεπατησας εις εξιχνιασιν της αβυσσου;

As-tu pénétré jusqu'aux sources de la mer? T'es-tu promené dans les profondeurs de l'abîme?

Ηνοιχθησαν εις σε του θανατου αι πυλαι; η ειδες τας θυρας της σκιας του θανατου;

Les portes de la mort t'ont-elles été ouvertes? As-tu vu les portes de l'ombre de la mort?

Εγνωρισας το πλατος της γης; απαγγειλον, εαν ενοησας παντα ταυτα.

As-tu embrassé du regard l'étendue de la terre? Parle, si tu sais toutes ces choses.

Που ειναι η οδος της κατοικιας του φωτος; και του σκοτους, που ειναι ο τοπος αυτου,

Où est le chemin qui conduit au séjour de la lumière? Et les ténèbres, où ont-elles leur demeure?

δια να συλλαβης αυτο εις το οριον αυτου και να γνωρισης τας τριβους της οικιας αυτου;

Peux-tu les saisir à leur limite, Et connaître les sentiers de leur habitation?

Γνωριζεις αυτο, διοτι τοτε εγεννηθης; η διοτι ο αριθμος των ημερων σου ειναι πολυς;

Tu le sais, car alors tu étais né, Et le nombre de tes jours est grand!

Εισηλθες εις τους θησαυρους της χιονος; η ειδες τους θησαυρους της χαλαζης,

Es-tu parvenu jusqu'aux amas de neige? As-tu vu les dépôts de grêle,

τους οποιους φυλαττω δια τον καιρον της θλιψεως δια την ημεραν της μαχης και του πολεμου;

Que je tiens en réserve pour les temps de détresse, Pour les jours de guerre et de bataille?

Δια τινος οδου διαδιδεται το φως, η ο ανατολικος ανεμος διαχεεται επι την γην;

Par quel chemin la lumière se divise-t-elle, Et le vent d'orient se répand-il sur la terre?

Τις ηνοιξε ρυακας δια τας ραγδαιας βροχας, η δρομον δια την αστραπην της βροντης,

Qui a ouvert un passage à la pluie, Et tracé la route de l'éclair et du tonnerre,

δια να φερη βροχην επι γην ακατοικητον, εις ερημον, οπου ανθρωπος δεν υπαρχει,

Pour que la pluie tombe sur une terre sans habitants, Sur un désert où il n'y a point d'hommes;

δια να χορταση την αβατον και ακατοικητον, και να αναβλαστηση τον βλαστον της χλοης;

Pour qu'elle abreuve les lieux solitaires et arides, Et qu'elle fasse germer et sortir l'herbe?

Εχει πατερα η βροχη; η τις εγεννησε τας σταγονας της δροσου;

La pluie a-t-elle un père? Qui fait naître les gouttes de la rosée?

Απο μητρας τινος εξερχεται ο παγος; και την παχνην του ουρανου, τις εγεννησε;

Du sein de qui sort la glace, Et qui enfante le frimas du ciel,

Τα υδατα σκληρυνονται ως λιθος, και το προσωπον της αβυσσου πηγνυεται.

Pour que les eaux se cachent comme une pierre, Et que la surface de l'abîme soit enchaînée?

Δυνασαι να δεσμευσης τας γλυκειας επιρροας της Πλειαδος η να λυσης τα δεσμα τον Ωριωνος;

Noues-tu les liens des Pléiades, Ou détaches-tu les cordages de l'Orion?

Δυνασαι να εκβαλης τα Ζωδια εις τον καιρον αυτων; η δυνασαι να οδηγησης τον Αρκτουρον μετα των υιων αυτου;

Fais-tu paraître en leur temps les signes du zodiaque, Et conduis-tu la Grande Ourse avec ses petits?

Γνωριζεις τους νομους του ουρανου; δυνασαι να διαταξης τας επιρροας αυτου επι την γην;

Connais-tu les lois du ciel? Règles-tu son pouvoir sur la terre?

Δυνασαι να υψωσης την φωνην σου εις τα νεφη, δια να σε σκεπαση αφθονια υδατων;

Elèves-tu la voix jusqu'aux nuées, Pour appeler à toi des torrents d'eaux?

Δυνασαι να αποστειλης αστραπας, ωστε να εξελθωσι και να ειπωσι προς σε, Ιδου, ημεις;

Lances-tu les éclairs? Partent-ils? Te disent-ils: Nous voici?

Τις εβαλε σοφιαν εντος του ανθρωπου; η τις εδωκε συνεσιν εις την καρδιαν αυτου;

Qui a mis la sagesse dans le coeur, Ou qui a donné l'intelligence à l'esprit?

Τις δυναται να αριθμηση τα νεφη δια σοφιας; η τις δυναται να κενονη τα δοχεια του ουρανου,

Qui peut avec sagesse compter les nuages, Et verser les outres des cieux,

δια να χωνευθη το χωμα εις συμπηξιν και οι βωλοι να συγκολλωνται;

Pour que la poussière se mette à ruisseler, Et que les mottes de terre se collent ensemble?

Θελεις κυνηγησει θηραμα δια τον λεοντα; η χορτασει την ορεξιν των σκυμνων,

Chasses-tu la proie pour la lionne, Et apaises-tu la faim des lionceaux,

οταν κοιτωνται εν τοις σπηλαιοις και καθηνται εις τους κρυπτηρας δια να ενεδρευωσι;

Quand ils sont couchés dans leur tanière, Quand ils sont en embuscade dans leur repaire?

Τις ετοιμαζει εις τον κορακα την τροφην αυτου, οταν οι νεοσσοι αυτου κραζωσι προς τον Θεον, περιπλανωμενοι δι ελλειψιν τροφης;

Qui prépare au corbeau sa pâture, Quand ses petits crient vers Dieu, Quand ils sont errants et affamés?