Psalms 89

Μασχιλ του Εθαν του Εζραιτου. Τα ελεη του Κυριου εις τον αιωνα θελω ψαλλει δια του στοματος μου θελω αναγγελλει την αληθειαν σου εις γενεαν και γενεαν.
Etanin sen Esrahilaisen opetus. Minä veisaan Herran armoja ijankaikkisesti, ja ilmoitan sinun totuuttas suullani suvusta sukuun,
Διοτι ειπα, το ελεος σου θελει θεμελιωθη εις τον αιωνα εν τοις ουρανοις θελεις στερεωσει την αληθειαν σου.
Ja sanon: ijankaikkinen armo käy ylös: sinä pidät uskollisesti totuutes taivaissa.
Εκαμα διαθηκην μετα του εκλεκτου μου ωμοσα προς Δαβιδ τον δουλον μου
Minä olen liiton tehnyt valittuini kanssa: minä olen vannonut Davidille palvelialleni:
Διαπαντος θελω στερεωσει το σπερμα σου, και θελω οικοδομησει τον θρονον σου εις γενεαν και γενεαν. Διαψαλμα.
Hamaan ijankaikkisuuteen vahvistan minä sinun siemenes, ja rakennan sinun istuimes suvusta sukuun, Sela!
Και οι ουρανοι θελουσιν υμνει τα θαυμασια σου, Κυριε και η αληθεια σου θελει εξυμνεισθαι εν τη συναξει των αγιων.
Ja taivaat pitää ylistämän, Herra, sinun ihmeitäs, niin myös totuuttas pyhäin seurakunnassa.
Διοτι τις εν τω ουρανω δυναται να εξισωθη με τον Κυριον; Τις μεταξυ των υιων των δυνατων δυναται να ομοιωθη με τον Κυριον;
Sillä kuka taidetaan pilvissä verrattaa Herraan? ja kuka on Herran kaltainen jumalain lasten seassa?
Ο Θεος ειναι φοβερος σφοδρα εν τη βουλη των αγιων και σεβαστος εν πασι τοις κυκλω αυτου.
Jumala on sangen väkevä pyhäinsä kokouksissa, ja ihmeellinen kaikkein seassa, jotka ovat hänen ympärillänsä.
Κυριε Θεε των δυναμεων, τις ομοιος σου; δυνατος εισαι, Κυριε, και η αληθεια σου ειναι κυκλω σου.
Herra Jumala Zebaot, kuka on niinkuin sinä, väkevä Jumala? ja sinun totuutes on sinun ympärilläs.
Συ δεσποζεις την επαρσιν της θαλασσης οταν σηκονωνται τα κυματα αυτης, συ ταπεινονεις αυτα.
Sinä vallitset pauhaavaisen meren: sinä hillitset paisuvaiset aallot.
Συ συνετριψας την Ρααβ ως τραυματιαν δια του βραχιονος της δυναμεως σου διεσκορπισας τους εχθρους σου.
Sinä lyöt Rahabin kuoliaaksi: sinä hajoitat vihollises urhoollisella käsivarrellas.
Σου ειναι οι ουρανοι και σου η γη την οικουμενην και το πληρωμα αυτης, συ εθεμελιωσας αυτα.
Taivaat ovat sinun, maa myös on sinun: sinä olet perustanut maan piirin, ja mitä siinä on.
Τον βορραν και τον νοτον, συ εκτισας αυτους Θαβωρ και Αερμων εις το ονομα σου θελουσιν αγαλλεσθαι.
Pohjan ja etelän olet sinä luonut: Tabor ja Hermon kiittävät sinun nimeäs.
Εχεις ισχυρον τον βραχιονα κραταια ειναι η χειρ σου υψηλη η δεξια σου.
Sinulla on voimallinen käsivarsi: väkevä on sinun kätes, ja korkia on oikia kätes.
Η δικαιοσυνη και η κρισις ειναι η βασις του θρονου σου το ελεος και η αληθεια θελουσι προπορευεσθαι εμπροσθεν του προσωπου σου.
Vanhurskaus ja tuomio on istuimes vahvistus: armo ja totuus ovat sinun kasvois edessä.
Μακαριος ο λαος ο γινωσκων αλαλαγμον θελουσι περιπατει, Κυριε, εν τω φωτι του προσωπου σου.
Autuas on se kansa, joka ihastua taitaa: Herra, heidän pitää vaeltaman sinun kasvois valkeudessa.
Εις το ονομα σου θελουσιν αγαλλεσθαι ολην την ημεραν και εις την δικαιοσυνην σου θελουσιν υψωθη.
Heidän pitää iloitseman joka päivä sinun nimestäs, ja sinun vanhurskaudessas kunnialliset oleman.
Διοτι συ εισαι το καυχημα της δυναμεως αυτων και δια της ευμενειας σου θελει υψωθη το κερας ημων.
Sillä sinä olet heidän väkevyytensä kerskaus, ja sinun armos kautta nostat sinä ylös meidän sarvemme.
Διοτι ο Κυριος ειναι η ασπις ημων και ο Αγιος του Ισραηλ ο βασιλευς ημων.
Sillä Herra on meidän kilpemme, ja pyhä Israelissa on meidän kuninkaamme.
Ελαλησας τοτε δι οραματος προς τον οσιον σου και ειπας εθεσα βοηθειαν επι τον δυνατον υψωσα εκλεκτον εκ του λαου
Silloin sinä puhuit näyissä pyhilles ja sanoit: minä olen sankarin herättänyt auttamaan: minä olen korottanut valitun kansasta.
Ευρηκα Δαβιδ τον δουλον μου με το ελαιον το αγιον μου εχρισα αυτον
Minä olen löytänyt palveliani Davidin: minä olen hänen voidellut pyhällä öljylläni.
η χειρ μου θελει στερεονει αυτον και ο βραχιων μου θελει ενδυναμονει αυτον.
Minun käteni tukee häntä, ja minun käsivarteni vahvistaa häntä.
δεν θελει υπερισχυσει εχθρος κατ αυτου ουδε υιος ανομιας θελει ταλαιπωρησει αυτον.
Ei pidä viholliset häntä voittaman, ja väärät ei pidä häntä sulloman.
Και θελω κατακοψει απ εμπροσθεν αυτου τους εχθρους αυτου και τους μισουντας αυτον θελω κατατροπωσει.
Vaan minä lyön hänen vihollisensa hänen edestänsä; ja niitä, jotka häntä vihaavat, tahdon minä vaivata.
Η δε αληθεια μου και το ελεος μου θελουσιν εισθαι μετ αυτου και εν τω ονοματι μου θελει υψωθη το κερας αυτου.
Mutta minun totuuteni ja armoni pitää hänen tykönänsä oleman, ja hänen sarvensa pitää minun nimeeni nostettaman ylös.
Και θελω θεσει την χειρα αυτου επι την θαλασσαν, και επι τους ποταμους την δεξιαν αυτου.
Minä asetan hänen kätensä mereen, ja hänen oikian kätensä virtoihin.
Αυτος θελει κραξει προς εμε, Πατηρ μου εισαι, Θεος μου και πετρα της σωτηριας μου.
Näin hänen pitää minun kutsuman: sinä olet minun Isäni, Jumalani ja turvani, joka minua auttaa.
Εγω βεβαιως θελω καμει αυτον πρωτοτοκον μου, Υψιστον επι τους βασιλεις της γης.
Ja minä asetan hänen esikoiseksi, kaikkein korkeimmaksi kuningasten seassa maan päällä.
Διαπαντος θελω φυλαττει εις αυτον το ελεος μου, και η διαθηκη μου θελει εισθαι στερεα μετ αυτου.
Minä pidän hänelle armoni tähteellä ijankaikkisesti, ja minun liittoni pitää hänelle vahva oleman.
Και θελω καμει να διαμενη το σπερμα αυτου εις τον αιωνα, και ο θρονος αυτου ως αι ημεραι του ουρανου.
Minä annan hänelle ijankaikkisen siemenen, ja vahvistan hänen istuimensa niinkauvan kuin taivaat pysyvät.
Εαν εγκαταλιπωσιν οι υιοι αυτου τον νομον μου και εις τας κρισεις μου δεν περιπατησωσιν
Mutta jos hänen lapsensa minun lakini hylkäävät, ja ei vaella minun oikeudessani,
Εαν παραβωσι τα διαταγματα μου και δεν φυλαξωσι τας εντολας μου
Jos he minun säätyni turmelevat, ja ei minun käskyjäni pidä;
Τοτε θελω επισκεφθη με ραβδον τας παραβασεις αυτων και με πληγας τας παρανομιας αυτων.
Niin minä heidän syntinsä vitsalla rankaisen, ja heidän pahat tekonsa haavoilla.
Το ελεος μου ομως δεν θελω αφαιρεσει απ αυτου, ουδε θελω ψευσθη κατα της αληθειας μου.
Mutta armoani en minä hänestä käännä pois, enkä salli totuuteni vilpistellä.
Δεν θελω παραβη την διαθηκην μου, ουδε θελω αθετησει ο, τι εξηλθεν εκ των χειλεων μου.
En minä riko liittoani, ja mitä minun suustani käynyt on, en minä muuta.
Απαξ ωμοσα εις την αγιοτητα μου, οτι δεν θελω ψευσθη προς τον Δαβιδ.
Minä olen vihdoin vannonut pyhyyteni kautta: en minä Davidille valehtele.
Το σπερμα αυτου θελει διαμενει εις τον αιωνα και ο θρονος αυτου ως ο ηλιος, ενωπιον μου
Hänen siemenensä on oleva ijankaikkisesti, ja hänen istuimensa minun edessäni niinkuin aurinko.
Ως η σεληνη θελει στερεωθη εις τον αιωνα και μαρτυς πιστος εν τω ουρανω. Διαψαλμα.
Ja niinkuin kuu, vahvistetaan se ijankaikkisesti, ja on vahvana niinkuin todistus pilvissä, Sela!
Αλλα συ απεβαλες και εβδελυχθης, ωργισθης κατα του χριστου σου
Vaan nyt sinä syökset ja heität pois, ja vihastut voidellulles.
ηκυρωσας την διαθηκην του δουλου σου εβεβηλωσας το διαδημα αυτου εως της γης.
Sinä särjet palvelias liiton, ja tallaat hänen kruununsa maahan.
Κατεβαλες παντας τους φραγμους αυτου ηφανισας τα οχυρωματα αυτου
Sinä rikot hänen muurinsa, ja annat hänen linnansa särjettää.
διαρπαζουσιν αυτον παντες οι διαβαινοντες την οδον κατεσταθη ονειδος εις τους γειτονας αυτου.
Häntä raatelevat kaikki ohitsekäyväiset: hän on tullut läsnäolevaisillensa nauruksi.
Υψωσας την δεξιαν των εναντιων αυτου ευφρανας παντας τους εχθρους αυτου
Sinä korotat hänen vihollistensa oikian käden, ja ilahutat kaikki hänen vainollisensa.
ημβλυνας μαλιστα το κοπτερον της ρομφαιας αυτου και δεν εστερεωσας αυτον εν τη μαχη
Hänen miekkansa voiman olet sinä myös ottanut pois, ja et salli hänen voittaa sodassa,
Επαυσας την δοξαν αυτου και τον θρονον αυτου ερριψας κατα γης.
Sinä hävitit hänen puhtautensa, ja annoit hänen istuimensa kaatua maahan.
Ωλιγοστευσας τας ημερας της νεοτητος αυτου ενεδυσας αυτον με αισχυνην. Διαψαλμα.
Sinä lyhennät hänen nuoruutensa ajat, ja peität hänen häpiällä, Sela!
Εως ποτε, Κυριε; θελεις κρυπτεσθαι διαπαντος; θελει καιεσθαι ως πυρ η οργη σου;
Herra, kuinka kauvan sinä sinus niin salaat? ja annat hirmuisuutes palaa niinkuin tulen?
Μνησθητι ποσον βραχυς ειναι ο καιρος μου, εν τινι ματαιοτητι εποιησας παντας τους υιους των ανθρωπων.
Muista, kuinka lyhyt minun elämäni on: miksis tahdoit kaikki ihmiset hukkaan luoda?
Τις ανθρωπος θελει ζησει και δεν θελει ιδει θανατον; τις θελει λυτρωσει την ψυχην αυτου εκ της χειρος του αδου; Διαψαλμα.
Kuka elää, ja ei näe kuolemaa? kuka sielunsa tuonelan käsistä pelastaa? Sela!
Που ειναι τα ελεη σου τα αρχαια, Κυριε, τα οποια ωμοσας προς τον Δαβιδ εν τη αληθεια σου;
Herra, kussa ovat sinun entiset armos, jotkas Davidille vannonut olet totuudessas?
Μνησθητι, Κυριε, του ονειδισμου των δουλων σου, τον οποιον φερω εν τω κολπω μου υπο τοσουτων πολυαριθμων λαων
Muista, Herra, palveliais pilkkaa, jonka minä kannan helmassani, kaikista niin monista kansoista,
με τον οποιον ωνειδισαν οι εχθροι σου, Κυριε με τον οποιον ωνειδισαν τα ιχνη του χριστου σου.
Joilla, Herra, vihollises pilkkaavat, joilla he pilkkaavat voideltus askelia.
Ευλογητος Κυριος εις τον αιωνα. Αμην, και αμην.
Kiitetty olkoon Herra ijankaikkisesti, amen! ja amen!