Proverbs 20

Ο οινος ειναι χλευαστης, και τα σικερα στασιαστικα και οστις δελεαζεται υπο τουτων, δεν ειναι φρονιμος.

Viina tekee pilkkaajaksi, ja väkevät juotavat tekevät tyhmäksi: joka niitä halajaa, ei hän ikinä viisaaksi tule.

Απειλη βασιλεως ειναι βρυχηθμος λεοντος οστις παροξυνει αυτον, αμαρτανει εις την ιδιαν αυτου ζωην.

Kuninkaan peljättämys on niinkuin nuoren jalopeuran kiljuminen: joka hänen vihoittaa, hän tekee omaa henkeänsä vastoin.

Τιμη ειναι εις τον ανθρωπον να παυη απο της εριδος πας δε αφρων εμπλεκεται εις ταυτην.

Miehen kunnia on olla ilman riitaa; vaan jotka mielellänsä riitelevät, ovat kaikki tyhmät.

Ο οκνηρος δεν θελει να αροτρια εξ αιτιας του χειμωνος δια τουτο θελει ζητει εν τω θερει και δεν θελει λαμβανει.

Kylmän tähden ei tahdo laiska kyntää; sentähden hän elonaikana kerjää, ja ei saa mitään.

Η βουλη εν τη καρδια του ανθρωπου ειναι ως υδατα βαθεα αλλ ο συνετος ανθρωπος θελει ανασυρει αυτην.

Neuvo on miehen sydämessä niinkuin syvä vesi; mutta toimellinen ammuntaa sen ylös.

Πολλοι ανθρωποι κηρυττουσιν εκαστος την καλοκαγαθιαν αυτου αλλα τις θελει ευρη ανθρωπον πιστον;

Monta ihmistä kerskataan hyväksi; vaan kuka löytää jonkun, joka todella hyvä on?

Ο δικαιος περιπατει εν τη ακεραιοτητι αυτου και τα τεκνα αυτου ειναι μακαρια μετ αυτον.

Vanhurskas siveydessä vaeltaa; hänen lastensa käy hyvin hänen perässänsä.

Βασιλευς, καθημενος επι θρονου κρισεως, διασκεδαζει παν κακον δια των οφθαλμων αυτου.

Kuningas, joka istuu istuimella tuomitsemaan, hajoittaa kaikki, jotka pahat ovat, silmillänsä.

Τις δυναται να ειπη, Εκαθαρισα την καρδιαν μου, ειμαι καθαρος απο των αμαρτιων μου;

Kuka sanoo: minä olen puhdas sydämessäni, ja vapaa synnistäni?

Ζυγια διαφορα, μετρα διαφορα, ειναι αμφοτερα βδελυγμα εις τον Κυριον.

Monenlainen vaaka ja mitta ovat molemmat kauhistus herralle.

Γνωριζεται και αυτο το παιδιον εκ των πραξεων αυτου, αν τα εργα αυτου ειναι καθαρα, και αν ευθεα.

Nuorukainen tunnetaan menostansa, jos hän siviäksi ja toimelliseksi tuleva on.

Το ωτιον ακουει και ο οφθαλμος βλεπει αλλ ο Κυριος εκαμεν αμφοτερα.

Kuulevaisen korvan ja näkeväisen silmän on Herra molemmat tehnyt.

Μη αγαπα τον υπνον, δια να μη ελθης εις πτωχειαν ανοιξον τους οφθαλμους σου και θελεις χορτασθη αρτου.

Älä rakasta unta, ettes köyhtyisi: avaa silmäs, niin sinä saat kyllän leipää.

Κακον, κακον, λεγει ο αγοραστης αλλ αφου αναχωρηση, τοτε καυχαται.

Paha, paha, sanoo ostaja; mutta mentyänsä pois hän kerskaa.

Υπαρχει χρυσιον και πληθος μαργαριτων τα χειλη ομως της γνωσεως ειναι το πολυτιμου κειμηλιον.

Kultaa ja kalliita kiviä löydetään kyllä, vaan toimellinen suu on kallis kappale.

Λαβε το ιματιον του εγγυωμενου δια ξενον και λαβε ενεχυρον απ αυτου, εγγυωμενου περι ξενων πραγματων.

Ota hänen vaattensa joka muukaisen takaa: ja ota häneltä pantti tuntemattoman edestä.

Ο αρτος του ψευδους ειναι γλυκυς εις τον ανθρωπον μετα ταυτα ομως το στομα αυτου θελει γεμισθη χαλικων.

Varastettu leipä maistuu miehelle hyvin; vaan sitte pitää hänen suunsa oleman täynnä teräviä kiviä.

Οι σκοποι στερεονονται δια της συμβουλης και μετα καλην σκεψιν καμνε πολεμον.

Aivoitukset menestyvät, kuin ne neuvotella toimitetaan, ja sodat myös pitää toimella pidettämän.

Ο σπερμολογος περιερχομενος αποκαλυπτει τα μυστικα δια τουτο μη σμιγου μετα του πλατυνοντος τα χειλη αυτου.

Älä sekoita sinuas sen kanssa, joka salaisuuden ilmoittaa, ja joka panettelee, ja jolla petollinen suu on.

Ο λυχνος του κακολογουντος τον πατερα αυτου η την μητερα αυτου θελει σβεσθη εν βαθει σκοτει.

Joka isäänsä ja äitiänsä kiroilee, hänen kynttilänsä pitää sammuman synkiässä pimeydessä.

Κληρονομια αποκτηθεισα ταχεως την αρχην, εις το τελος δεν ευλογειται.

Perintö, johon varhain kiiruhdetaan, on viimeiseltä ilman siunausta.

Μη ειπης, Θελω ανταποδωσει κακον αναμενε τον Κυριον και θελει σε σωσει.

Älä sano: minä kostan pahan; odota Herraa, hän auttaa sinua.

Ζυγια διαφορα ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον και η δολια πλαστιγξ δεν ειναι καλον.

Monenlaiset puntarit ovat Herralle kauhistus, ja väärä vaaka ei ole hyvä.

Τα διαβηματα του ανθρωπου διευθυνονται υπο του Κυριου πως λοιπον ο ανθρωπος ηθελε γνωρισει την εαυτου οδον;

Jokaisen retket tulevat Herralta: kuka ihminen taitaa ymmärtää tiensä?

Παγις ειναι εις τον ανθρωπον, προπετως να λαλη περι ιερων και μετα τας ευχας να σκεπτηται.

Se on ihmiselle paula, kuin hän pilkkaa pyhää, ja etsii sitte lupauksia.

Ο σοφος βασιλευς λικμιζει τους ασεβεις και στρεφει τον τροχον επ αυτους.

Viisas kuningas hajoittaa jumalattomat, ja antaa ratasten käydä heidän päällitsensä.

Λυχνος του Κυριου ειναι το πνευμα του ανθρωπου, το οποιον διερευνα παντα τα ενδομυχα της καρδιας.

Herran kynttilä on ihmisen henki: hän käy läpi koko sydämen.

Ελεος και αληθεια διαφυλαττουσι τον βασιλεα και ο θρονος αυτου υποστηριζεται υπο του ελεους.

Laupius ja totuus varjelee kuninkaan, ja hän vahvistaa istuimensa laupiudella.

Καυχημα των νεων ειναι η δυναμις αυτων και δοξα των γεροντων η πολια.

Nuorten miesten väkevyys on heidän kunniansa, ja harmaat karvat on vanhain kaunistus.

Τα μελανισματα των πληγων λευκαινουσι τον κακον και τα κτυπηματα τα ενδομυχα της καρδιας.

Haavoilla pitää pahuus ajettaman pois, ja koko sydämen kivulla.