I John 1

Εκεινο, το οποιον ητο απ αρχης, το οποιον ηκουσαμεν, το οποιον ειδομεν με τους οφθαλμους ημων, το οποιον εθεωρησαμεν και αι χειρες ημων εψηλαφησαν, περι του Λογου της ζωης
Joka alusta oli, jonka me kuulimme, jonka me silmillämme näimme, jota me katselleet olemme, ja meidän kätemme pidelleet ovat elämän sanasta,
και η ζωη εφανερωθη, και ειδομεν και μαρτυρουμεν και απαγγελλομεν προς εσας την ζωην την αιωνιον, ητις ητο παρα τω Πατρι και εφανερωθη εις ημας
(Ja elämä on ilmestynyt, ja me olemme nähneet, ja todistamme ja ilmoitamme teille sen elämän, joka ijankaikkinen on, joka oli Isän tykönä, ja on meille ilmestynyt.)
εκεινο, το οποιον ειδομεν και ηκουσαμεν, απαγγελλομεν προς εσας δια να εχητε και σεις κοινωνιαν μεθ ημων και η κοινωνια δε ημων ειναι μετα του Πατρος και μετα του Υιου αυτου Ιησου Χριστου.
Mitä me nähneet ja kuulleet olemme, sen me teille ilmoitamme, että teilläkin meidän kanssamme osallisuus olis ja meidän osallisuutemme on Isän ja hänen Poikansa Jesuksen Kristuksen kanssa.
Και ταυτα γραφομεν προς εσας, δια να ηναι πληρης η χαρα σας.
Ja näitä me teille kirjoitamme, että teidän ilonne täydellinen olis.
Και αυτη ειναι η επαγγελια, την οποιαν ηκουσαμεν απ αυτου και αναγγελλομεν προς εσας, οτι ο Θεος ειναι φως και σκοτια εν αυτω δεν υπαρχει ουδεμια.
Ja tämä on se ilmoitus, jonka me häneltä kuulleet olemme, ja teille ilmoitamme, että Jumala on valkeus, ja ei hänessä ole yhtään pimeyttä.
Εαν ειπωμεν οτι κοινωνιαν εχομεν μετ αυτου και περιπατωμεν εν τω σκοτει, ψευδομεθα και δεν πραττομεν την αληθειαν
Jos me sanomme, että meillä on osallisuus hänen kanssansa, ja vaellamme pimeydessä, niin me valehtelemme ja emme tee totuutta.
εαν ομως περιπατωμεν εν τω φωτι, καθως αυτος ειναι εν τω φωτι, εχομεν κοινωνιαν μετ αλληλων, και το αιμα του Ιησου Χριστου του Υιου αυτου καθαριζει ημας απο πασης αμαρτιας.
Mutta jos me valkeudessa vaellamme, niinkuin hänkin valkeudessa on, niin meillä on osallisuus keskenämme, ja Jesuksen Kristuksen, hänen Poikansa veri puhdistaa meitä kaikesta synnistä.
Εαν ειπωμεν οτι αμαρτιαν δεν εχομεν, εαυτους πλανωμεν και η αληθεια δεν ειναι εν ημιν.
Jos me sanomme, ettei meillä ole syntiä, niin me petämme itsemme, ja ei ole totuus meissä.
Εαν ομολογωμεν τας αμαρτιας ημων, ειναι πιστος και δικαιος, ωστε να συγχωρηση εις ημας τας αμαρτιας και καθαριση ημας απο πασης αδικιας.
Jos me tunnustamme meidän syntimme, niin hän on uskollinen ja hurskas, joka meille synnit anteeksi antaa ja puhdistaa meitä kaikesta vääryydestä,
Εαν ειπωμεν οτι δεν ημαρτησαμεν, ψευστην καμνομεν αυτον, και ο λογος αυτου δεν υπαρχει εν ημιν.
Jos me sanomme: emmepä me syntiä tehneet ole, niin me teemme hänet valehteliaksi ja ei hänen sanansa ole meissä.