Psalms 83

Ωιδη Ψαλμου του Ασαφ. Θεε, μη σιωπησης μη σιγησης και μη ησυχασης, Θεε.
خدایا، خاموش مباش، و آرام و ساکت منشین،
Διοτι, ιδου, οι εχθροι σου θορυβουσι, και οι μισουντες σε υψωσαν κεφαλην.
زیرا دشمنان تو دست به شورش زده‌اند، و کسانی‌که از تو نفرت دارند، مغرور و سرکش شده‌اند.
Κακην βουλην ελαβον κατα του λαου σου και συνεβουλευθησαν κατα των εκλεκτων σου.
مخفیانه برضد قوم تو نقشه می‌کشند، و برای آنهایی که به تو پناه آورده‌اند، دسیسه می‌چینند.
Ειπον, Ελθετε, και ας εξολοθρευσωμεν αυτους απο του να ηναι εθνος και το ονομα του Ισραηλ ας μη μνημονευηται πλεον.
می‌گویند: «بیایید آنها را از بین ببریم تا نام اسرائیل از صفحهٔ روزگار محو گردد.»
Διοτι εκ συμφωνου συνεβουλευθησαν ομου συνεμαχησαν κατα σου
آنها همه همدست شده‌اند و برضد تو توطئه کرده و با هم پیمان بسته‌اند.
αι σκηναι του Εδωμ και οι Ισμαηλιται ο Μωαβ και οι Αγαρηνοι
اینها اَدومیان، اسماعیلیان، موآبیان، هاجریان،
Ο Γεβαλ και ο Αμμων και ο Αμαληκ οι Φιλισταιοι μετα των κατοικουντων την Τυρον.
مردم جَبال، عمونیان، عمالیقیان، فلسطینیان و ساکنان صور هستند.
Και αυτος ο Ασσουρ ηνωθη μετ αυτων εβοηθησαν τους υιους του Λωτ. Διαψαλμα.
مردم آشور نیز با آنها متّحد گشته، بازوی قدرتمندی برای عمونیان و موآبیان که از نسل لوط هستند شده‌اند.
Καμε εις αυτους ως εις τους Μαδιανιτας, ως εις τον Σισαραν, ως εις τον Ιαβειν εν τω χειμαρρω Κεισων
همان کاری را که با مدیان کردی، با این مردم هم بکن و همان بلایی را که بر سر سیسرا و یابین در وادی قیشون آوردی، بر سر اینها نیز بیاور.
οιτινες απωλεσθησαν εν Εν−δωρ εγειναν κοπρος δια την γην.
تو آنها را در عین‌دور هلاک کردی و اجسادشان در روی خاک پوسید.
Καμε τους αρχοντας αυτων ως τον Ωρηβ και ως τον Ζηβ και ως τον Ζεβεε και ως τον Σαλμαναν παντας τους αρχηγους αυτων
رهبران آنها را به سرنوشت غراب و ذِئِب گرفتار کن و حاکمان آنها را مانند ذِبح و صَلمُناع سرکوب بساز،
οιτινες ειπον, Ας κληρονομησωμεν εις εαυτους τα κατοικητηρια του Θεου.
زیرا که گفتند: «سرزمینی را که متعلّق به خداست برای خودمان تسخیر می‌کنیم.»
Θεε μου, καμε αυτους ως τροχον, ως αχυρον κατα προσωπον ανεμου.
خدایا، آنها را مانند غبار پراکنده کن و مانند کاه بر باد ده.
Ως το πυρ καιει το δασος, και ως η φλοξ κατακαιει τα ορη,
همچون آتش که جنگل را می‌سوزاند و مانند شعله‌ای که کوهها را به آتش می‌کشد،
ουτω καταδιωξον αυτους με την ανεμοζαλην σου, και με τον ανεμοστροβιλον σου κατατρομαξον αυτους.
آنها را با تُندبادِ خشم خود بران، و با توفان غضبت آشفته و پریشان گردان.
Γεμισον τα προσωπα αυτων απο ατιμιας, και θελουσι ζητησει το ονομα σου, Κυριε.
خداوندا، چهرهٔ آنها را شرمنده گردان تا به قدرت تو پی ببرند.
Ας καταισχυνθωσι και ας ταραχθωσι διαπαντος και ας εντραπωσι και ας απολεσθωσι
برای همیشه رسوا و پریشان گردند و در خواری و ذلّت هلاک شوند
και ας γνωρισωσιν οτι συ, του οποιου το ονομα ειναι Κυριος, εισαι ο μονος Υψιστος επι πασαν την γην.
و بدانند که تو خداوند یکتا و یگانه، و حکمفرمای مطلق کاینات هستی.