Psalms 73

Ψαλμος του Ασαφ. Αγαθος τωοντι ειναι ο Θεος εις τον Ισραηλ, εις τους καθαρους την καρδιαν.
Jes, bona estas Dio por Izrael, Por tiuj, kiuj havas puran koron.
Εμου δε, οι ποδες μου σχεδον εκλονισθησαν παρ ολιγον ωλισθησαν τα βηματα μου.
Sed mi — apenaŭ ne falŝanceliĝis miaj piedoj, Preskaŭ elglitis miaj paŝoj.
Διοτι εζηλευσα τους μωρους, βλεπων την ευτυχιαν των ασεβων.
Ĉar mi ĉagreniĝis pro la fanfaronuloj, Vidante la bonstaton de la malvirtuloj.
Επειδη δεν ειναι λυπαι εις τον θανατον αυτων, αλλ η δυναμις αυτων ειναι στερεα.
Ĉar ili ne havas suferojn de morto, Kaj iliaj fortoj estas fortikaj.
Δεν ειναι εν κοποις, ως οι αλλοι ανθρωποι ουδε μαστιγονονται μετα των λοιπων ανθρωπων.
Ili ne partoprenas en la zorgoj de homoj, Kaj ili ne suferas kun aliaj homoj.
δια τουτο περικυκλονει αυτους η υπερηφανια ως περιδεραιον η αδικια σκεπαζει αυτους ως ιματιον.
Tial ilian kolon ĉirkaŭvolvis fiereco, Kaj perforteco ilin vestas kiel ornamo.
Οι οφθαλμοι αυτων εξεχουσιν εκ του παχους εξεπερασαν τας επιθυμιας της καρδιας αυτων.
Pro graso elmetiĝis iliaj okuloj, Superbordiĝis en ilia koro la intencoj.
Εμπαιζουσι και λαλουσιν εν πονηρια καταδυναστειαν λαλουσιν υπερηφανως.
Ili mokas, ili parolas malbonintence pri premado; Ili parolas de alte.
Θετουσιν εις τον ουρανον το στομα αυτων, και η γλωσσα αυτων διατρεχει την γην.
Kontraŭ la ĉielon ili levas sian buŝon, Kaj ilia lango promenas sur la tero.
Δια τουτο θελει στραφη ενταυθα ο λαος αυτου και υδατα ποτηριου πληρους εκθλιβονται δι αυτους.
Tial tien ankaŭ iras Lia popolo, Kaj ili akvon ĉerpas abunde.
Και λεγουσι, Πως γνωριζει ταυτα ο Θεος; και υπαρχει γνωσις εν τω Υψιστω;
Kaj ili diras: Kiel Dio scias? Kaj ĉu la Plejaltulo komprenas?
Ιδου, ουτοι ειναι ασεβεις και ευτυχουσι διαπαντος αυξανουσι τα πλουτη αυτων.
Jen tiuj estas malvirtuloj, Kaj ili estas feliĉuloj de la mondo kaj atingis riĉecon!
Αρα, ματαιως εκαθαρισα την καρδιαν μου και ενιψα εν αθωοτητι τας χειρας μου.
Nur vane mi purigis mian koron Kaj lavis per senkulpeco miajn manojn,
Διοτι εμαστιγωθην ολην την ημεραν και ετιμωρηθην πασαν αυγην.
Kaj mi turmentiĝas ĉiutage Kaj mi suferas punon ĉiumatene!
Αν ειπω, Θελω ομιλει ουτως ιδου, εξυβριζω εις την γενεαν των υιων σου.
Se mi intencus paroli kiel ili, Tiam mi fariĝus perfida al la generacio de Viaj filoj.
Και εστοχασθην να εννοησω τουτο, πλην μ εφανη δυσκολον
Mi meditis, por kompreni ĉi tion; Sed ĝi estis malfacila en miaj okuloj,
εωσου εισελθων εις το αγιαστηριον του Θεου, ενοησα τα τελη αυτων.
Ĝis mi venis en la sanktejon de Dio Kaj ekkomprenis la finon de tio.
Συ βεβαιως εθεσας αυτους εις τοπους ολισθηρους ερριψας αυτους εις κρημνον.
Vi starigas ilin sur glitiga loko; Kaj Vi ĵetas ilin en pereon.
Πως δια μιας κατηντησαν εις ερημωσιν Ηφανισθησαν, απωλεσθησαν υπο αιφνιδιου ολεθρου.
Kiel momente ili ruiniĝis! Pereis, malaperis de subita teruro!
Ως ονειρον εξεγειρομενου Κυριε, οταν εγερθης, θελεις αφανισει την εικονα αυτων.
Simile al sonĝo post la vekiĝo, Vi, ho mia Sinjoro, en kolero tute sensignifigas ilian bildon.
Ουτως εκαιετο η καρδια μου, και τα νεφρα μου εβασανιζοντο
Kiam bolis mia koro Kaj turmentiĝis mia internaĵo,
και εγω ημην ανοητος και δεν εγνωριζον κτηνος ημην ενωπιον σου.
Tiam mi estis senklerulo kaj mi ne komprenis; Mi estis kiel bruto antaŭ Vi.
Εγω ομως ειμαι παντοτε μετα σου συ με επιασας απο της δεξιας μου χειρος.
Sed mi ĉiam estas apud Vi; Vi tenas min je la dekstra mano.
Δια της συμβουλης σου θελεις με οδηγησει και μετα ταυτα θελεις με προσλαβει εν δοξη.
Per Via konsilo Vi min kondukas, Kaj poste Vi akceptas min kun honoro.
Τινα αλλον εχω εν τω ουρανω; και επι της γης δεν θελω αλλον παρα σε.
Kiu estas por mi en la ĉielo? Kaj krom Vi mi nenion volas sur la tero.
Ητονησεν η σαρξ μου και η καρδια μου αλλ ο Θεος ειναι η δυναμις της καρδιας μου και η μερις μου εις τον αιωνα.
Konsumiĝas mia karno kaj mia koro; Sed la fortikaĵo de mia koro kaj mia parto estas Dio por eterne.
Διοτι, ιδου, οσοι απομακρυνονται απο σου, θελουσιν απολεσθη συ εξωλοθρευσας παντας τους εκκλινοντας απο σου.
Jen tiuj, kiuj malproksimiĝas de Vi, pereas; Vi ekstermas ĉiun, kiu perfidiĝis al Vi.
Αλλα δι εμε, το να προσκολλωμαι εις τον Θεον ειναι το αγαθον μου εθεσα την ελπιδα μου επι Κυριον τον Θεον, δια να κηρυττω παντα τα εργα σου.
Sed al mi estas bone, ke mi estas proksima al Dio; Sur mian Sinjoron, sur la Eternulon, mi metis mian fidon, Por rakonti ĉiujn Viajn farojn.