Psalms 143

Ψαλμος του Δαβιδ. Εισακουσον, Κυριε, της προσευχης μου ακροασθητι των δεησεων μου αποκριθητι προς εμε κατα την αληθειαν σου, κατα την δικαιοσυνην σου.
Ho Eternulo, aŭskultu mian preĝon, Atentu mian petegon laŭ Via vereco, Respondu al mi laŭ Via justeco.
Και μη εισελθης εις κρισιν μετα του δουλου σου διοτι δεν θελει δικαιωθη ενωπιον σου ουδεις ανθρωπος ζων.
Kaj ne eniru en juĝon kun Via sklavo, Ĉar neniu vivanta povos praviĝi antaŭ Vi.
Διοτι κατεδιωξεν ο εχθρος την ψυχην μου εταπεινωσεν εως εδαφους την ζωην με εκαθισεν εις σκοτεινους τοπους, ως τους αιωνιους νεκρους.
Ĉar malamiko persekutis mian animon, Premis al la tero mian vivon; Li metis min en mallumon, kiel delonge mortintojn.
Δια τουτο το πνευμα μου ειναι κατατεθλιμμενον εν εμοι, και η καρδια μου τεταραγμενη εντος μου.
Senfortiĝas en mi mia animo, Konsumiĝas en mi mia koro.
Ενθυμουμαι τας αρχαιας ημερας διαλογιζομαι παντα τα εργα σου μελετω εις τα ποιηματα των χειρων σου.
Mi rememoras la tagojn antikvajn, Mi meditas pri ĉiuj Viaj faroj, Mi pensas pri la faritaĵoj de Viaj manoj.
Εκτεινω προς σε τας χειρας μου η ψυχη μου σε διψα ως γη ανυδρος. Διαψαλμα.
Mi etendas al Vi miajn manojn; Mia animo soifas Vin kiel seka tero. Sela.
Ταχεως εισακουσον μου, Κυριε το πνευμα μου εκλειπει μη κρυψης το προσωπον σου απ εμου, και ομοιωθω μετα των καταβαινοντων εις τον λακκον.
Rapidu, aŭskultu min, ho Eternulo, mia spirito konsumiĝas; Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon, Ĉar mi similiĝus al la forirantaj en la tombon.
Καμε με να ακουσω το πρωι το ελεος σου διοτι επι σε εθεσα το θαρρος μου καμε με να γνωρισω την οδον, εις την οποιαν πρεπει να περιπατω διοτι προς σε υψωσα την ψυχην μου.
Aŭdigu al mi matene Vian bonecon, Ĉar Vin mi fidas; Montru al mi la vojon, kiun mi devas iri, Ĉar al Vi mi levas mian animon.
Ελευθερωσον με εκ των εχθρων μου, Κυριε προς σε κατεφυγον.
Savu min de miaj malamikoj, ho Eternulo; Al Vi mi rifuĝas.
Διδαξον με να καμνω το θελημα σου διοτι συ εισαι ο Θεος μου το πνευμα σου το αγαθον ας με οδηγηση εις οδον ευθειαν.
Instruu al mi plenumi Vian volon, ĉar Vi estas mia Dio; Via bona spirito gvidu min sur ebena tero.
Ενεκεν του ονοματος σου, Κυριε, ζωοποιησον με δια την δικαιοσυνην σου εξαγαγε την ψυχην μου εκ της στενοχωριας.
Pro Via nomo, ho Eternulo, lasu min vivi; Pro Via justeco eligu mian animon el mizero.
Και δια το ελεος σου εξολοθρευσον τους εχθρους μου, και αφανισον παντας τους θλιβοντας την ψυχην μου διοτι εγω ειμαι δουλος σου.
Kaj pro Via favorkoreco ekstermu miajn malamikojn Kaj pereigu ĉiujn premantojn de mia animo, Ĉar mi estas Via sklavo.