Psalms 120

Ωιδη των Αναβαθμων. Εν τη θλιψει μου εκραξα προς τον Κυριον, και εισηκουσε μου.

Een lied op Hammaaloth. Ik heb tot den HEERE geroepen in mijn benauwdheid, en Hij heeft mij verhoord.

Κυριε, λυτρωσον την ψυχην μου απο χειλεων ψευδων, απο γλωσσης δολιας.

O HEERE! red mijn ziel van de valse lippen, van de bedriegelijke tong.

Τι θελει σοι δωσει η τι θελει σοι προσθεσει, η δολια γλωσσα;

Wat zal U de bedriegelijke tong geven, of wat zal zij U toevoegen?

Τα ηκονημενα βελη του δυνατου, μετα ανθρακων αρκευθου.

Scherpe pijlen eens machtigen, mitsgaders gloeiende jeneverkolen.

Ουαι εις εμε, διοτι παροικω εν Μεσεχ, κατοικω εν ταις σκηναις του Κηδαρ

O, wee mij, dat ik een vreemdeling ben in Mesech, dat ik in de tenten Kedars wone.

Πολυν καιρον κατωκησεν η ψυχη μου μετα των μισουντων την ειρηνην.

Mijn ziel heeft lang gewoond bij degenen, die den vrede haten.

Εγω αγαπω την ειρηνην αλλ οταν ομιλω, αυτοι ετοιμαζονται δια πολεμον.

Ik ben vreedzaam; maar als ik spreek, zijn zij aan den oorlog.