Psalms 71

Επι σε, Κυριε, ηλπισα ας μη καταισχυνθω ποτε.
HERRE, jeg lider på dig, lad mig aldrig i evighed skuffes.
Δια την δικαιοσυνην σου λυτρωσον με και ελευθερωσον με Κλινον προς εμε το ωτιον σου και σωσον με.
Frels mig og udfri mig i din Retfærdighed, du bøjede dit Øre til mig;
Γενου εις εμε τοπος οχυρος, δια να καταφευγω παντοτε συ διεταξας να με σωσης, διοτι πετρα μου και φρουριον μου εισαι.
red mig og vær mig en Tilflugtsklippe, en Klippeborg til min Frelse; thi du er min Klippe og Borg!
Θεε μου, λυτρωσον με εκ δυναμεως ασεβους, εκ χειρος παρανομου και αδικου.
Min Gud, fri mig ud af gudløses Hånd, af Niddings og Voldsmands Kløer;
Διοτι συ εισαι η ελπις μου, Κυριε Θεε το θαρρος μου εκ νεοτητος μου.
thi du er mit Håb, o Herre! Fra min Ungdom var HERREN min Tillid;
Επι σε επεστηριχθην εκ της κοιλιας συ εισαι σκεπη μου εκ των σπλαγχνων της μητρος μου εις σε θελει εισθαι παντοτε ο υμνος μου.
fra Moders Skød har jeg støttet mig til dig, min Forsørger var du fra Moders Liv, dig gælder altid min Lovsang.
Ως τερας κατεσταθην εις τους πολλους αλλα συ εισαι το δυνατον καταφυγιον μου,
For mange står jeg som mærket af Gud, men du er min stærke Tilflugt;
Ας εμπλησθη το στομα μου απο του υμνου σου, απο της δοξης σου, ολην την ημεραν.
min Mund er fuld af din Lovsang, af din Ære Dagen lang.
Μη με απορριψης εν καιρω γηρατος οταν εκλειπη η δυναμις μου, μη με εγκαταλιπης.
Forkast mig ikke i Alderdommens Tid og svigt mig ikke, nu Kraften svinder;
Διοτι οι εχθροι μου λαλουσι περι εμου και οι παραφυλαττοντες την ψυχην μου συμβουλευονται ομου,
thi mine Fjender taler om mig, de der lurer på min Sjæl, holder Råd:
Λεγοντες, Ο Θεος εγκατελιπεν αυτον καταδιωξατε και πιασατε αυτον, διοτι δεν υπαρχει ο σωζων.
"Gud har svigtet ham! Efter ham! Grib ham, thi ingen frelser!"
Θεε, μη μακρυνθης απ εμου Θεε μου, ταχυνον εις βοηθειαν μου.
Gud, hold dig ikke borte fra mig, il mig til Hjælp, min Gud;
Ας αισχυνθωσιν, ας εξαλειφθωσιν οι εχθροι της ψυχης μου ας σκεπασθωσι απο ονειδους και εντροπης οι ζητουντες το κακον μου.
lad dem blive til Skam og Skændsel, dem, der står mig imod, lad dem hylles i Spot og Spe, dem, der vil mig ondt!
Εγω δε παντοτε θελω ελπιζει, και θελω προσθετει επι παντας τους επαινους σου.
Men jeg, jeg vil altid håbe, blive ved at istemme din Pris;
Το στομα μου θελει κηρυττει την δικαιοσυνην σου και την σωτηριαν σου ολην την ημεραν διοτι δεν δυναμαι να απαριθμησω αυτας.
min Mund skal vidne om din Retfærd, om din Frelse Dagen lang; thi jeg kender ej Ende derpå.
Θελω περιπατει εν τη δυναμει Κυριου του Θεου θελω μνημονευει την δικαιοσυνην σου, σου μονου.
Jeg vil minde om den Herre HERRENs Vælde, lovsynge din Retfærd, kun den alene.
Θεε, συ με εδιδαξας εκ νεοτητος μου και μεχρι του νυν εκηρυττον τα θαυμασια σου.
Gud, du har vejledt mig fra min Ungdom af, dine Undere har jeg forkyndt til nu;
Μη με εγκαταλιπης μηδε μεχρι του γηρατος και πολιας, Θεε, εωσου κηρυξω τον βραχιονα σου εις ταυτην την γενεαν, την δυναμιν σου εις παντας τους μεταγενεστερους.
indtil Alderdommens Tid og de grånende Hår svigte du mig ikke, o Gud. End skal jeg prise din Arm for alle kommende Slægter.
Διοτι η δικαιοσυνη σου, Θεε, ειναι υπερυψωμενη διοτι εκαμες μεγαλεια Θεε, τις ομοιος σου,
Din Vælde og din Retfærdighed når til Himlen, o Gud; du, som øvede store Ting, hvo er din Lige, Gud?
οστις εδειξας εις εμε θλιψεις πολλας και ταλαιπωριας, και παλιν με ανεζωοποιησας και εκ των αβυσσων της γης παλιν ανηγαγες με;
Du, som lod os skue mange fold Trængsel og Nød, du kalder os atter til Live og drager os atter af Jordens Dyb;
Ηυξησας το μεγαλειον μου και επιστρεψας με παρηγορησας.
du vil øge min Storhed og atter trøste mig.
Και εγω, Θεε μου, θελω δοξολογει εν τω οργανω του ψαλτηριου σε και την αληθειαν σου εις σε θελω ψαλμωδει εν κιθαρα, Αγιε του Ισραηλ.
Til Gengæld vil jeg til Harpespil prise din Trofasthed, min Gud, lege på Citer for dig, du Israels Hellige;
Θελουσιν αγαλλεσθαι τα χειλη μου, οταν εις σε ψαλμωδω και η ψυχη μου, την οποιαν ελυτρωσας.
juble skal mine Læber - ja, jeg vil lovsynge dig og min Sjæl, som du udløste;
Ετι δε η γλωσσα μου ολην την ημεραν θελει μελετα την δικαιοσυνην σου διοτι ενετραπησαν, διοτι κατησχυνθησαν, οι ζητουντες το κακον μου.
også min Tunge skal Dagen igennem forkynde din Retfærd, thi Skam og Skændsel får de, som vil mig ilde.