Psalms 70

Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ, εις αναμνησιν. Θεε, ταχυνον να με ελευθερωσης ταχυνον, Κυριε, εις βοηθειαν μου.

(Til Sangmesteren. Af David. Lehazkir.) Du værdiges, Gud, at fri mig, Herre, il mig til Hjælp!

Ας αισχυνθωσι και ας εντραπωσιν οι ζητουντες την ψυχην μου ας στραφωσιν εις τα οπισω και ας εντραπωσιν οι θελοντες το κακον μου.

Lad dem beskæmmes og røme, som vil mig til Livs, og de, der ønsker mig ondt, lad dem vige med Skændsel;

Ας στραφωσιν οπισω προς αμοιβην της αισχυνης αυτων οι λεγοντες, ευγε, ευγε.

lad dem stivne af Rædsel ved deres Skam, de, som siger: "Ha, ha!"

Ας αγαλλωνται και ας ευφραινωνται εις σε παντες οι ζητουντες σε και οι αγαπωντες την σωτηριαν σου ας λεγωσι διαπαντος, Μεγαλυνθητω ο Θεος.

Lad alle, som søger dig, frydes og glædes i dig; lad dem, som elsker din Frelse, bestandig sige: "Gud er stor!"

Εγω δε ειμαι πτωχος και πενης Θεε, ταχυνον προς εμε συ εισαι βοηθεια μου και ελευθερωτης μου Κυριε, μη βραδυνης.

Arm og fattig er jeg, il mig til Hjælp, o Gud! Du er min Hjælp og min Frelser; tøv ej, HERRE!