Psalms 135

Αινειτε τον Κυριον. Αινειτε το ονομα του Κυριου αινειτε, δουλοι του Κυριου,

Halleluja! Pris Herrens navn, pris det, I HERRENs Tjenere,

Οι ισταμενοι εν τω οικω του Κυριου, εν ταις αυλαις του οικου του Θεου ημων.

som står i HERRENs Hus, i vor Guds Huses Forgårde!

Αινειτε τον Κυριον, διοτι αγαθος ο Κυριος ψαλμωδησατε εις το ονομα αυτου, διοτι ειναι τερπνον.

Pris HERREN, thi god er HERREN, lovsyng hans Navn, thi lifligt er det.

Διοτι τον Ιακωβ εξελεξεν εις εαυτον ο Κυριος, τον Ισραηλ εις θησαυρον αυτου.

Thi HERREN udvalgte Jakob, Israel til sin Ejendom.

Διοτι εγω εγνωρισα οτι μεγας ο Κυριος και ο Κυριος ημων ειναι υπερ παντας τους θεους.

Ja, jeg ved, at HERREN er stor, vor Herre er større end alle Guder.

Παντα οσα ηθελησεν ο Κυριος εποιησεν, εν τω ουρανω και εν τη γη, εν ταις θαλασσαις και εν πασαις ταις αβυσσοις.

HERREN gør alt, hvad han vil, i Himlene og på Jorden, i Have og alle Verdensdyb.

Αναβιβαζει νεφελας απο των εσχατων της γης καμνει αστραπας δια βροχην εκβαλλει ανεμους εκ των θησαυρων αυτου.

Han lader Skyer stige op fra Jordens Ende, får Lynene til at give Regn, sender Stormen ud fra sine Forrådskamre;

Οστις επαταξε τα πρωτοτοκα της Αιγυπτου, απο ανθρωπου εως κτηνους

han, som slog Ægyptens førstefødte, både Mennesker og Kvæg,

εξαπεστειλε σημεια και τερατα εις το μεσον σου, Αιγυπτε, επι τον Φαραω και επι παντας τους δουλους αυτου.

og sendte Tegn og Undere i din Midte, Ægypten, mod Farao og alle hans Folk;

Οστις επαταξεν εθνη μεγαλα και απεκτεινε βασιλεις κραταιους

han, som fældede store Folk og veg så mægtige Konger,

τον Σηων, βασιλεα των Αμορραιων, και τον Ωγ, βασιλεα της Βασαν, και πασας τας βασιλειας Χανααν

Amoriternes konge Sion og Basans Konge Og, og alle Kana'ans Riger

και εδωκε την γην αυτων κληρονομιαν, κληρονομιαν εις τον Ισραηλ τον λαον αυτου.

og gav deres Land i Eje, i Eje til Israel, hans Folk.

Το ονομα σου, Κυριε, μενει εις τον αιωνα το μνημοσυνον σου, Κυριε, εις γενεαν και γενεαν.

HERRE, dit Navn er evigt, din Ihukommelse, HERRE, fra Slægt til Slægt,

Διοτι θελει κρινει ο Κυριος τον λαον αυτου και τους δουλους αυτου θελει ελεησει.

thi Ret skaffer HERREN sit Folk og ynkes over sine Tjenere.

Τα ειδωλα των εθνων ειναι αργυριον και χρυσιον, εργον χειρων ανθρωπου.

Folkenes Billeder er Sølv og Guld, Værk af Menneskehænder;

Στομα εχουσι και δεν λαλουσιν οφθαλμους εχουσι και δεν βλεπουσιν.

de har Mund, men taler ikke, Øjne, men ser dog ej;

Ωτα εχουσι και δεν ακουουσιν ουδε ειναι πνοη εν τω στοματι αυτων.

de har Ører, men hører ikke, ej heller er der Ånde i deres Mund.

Ομοιοι αυτων ας γεινωσιν οι ποιουντες αυτα πας ο ελπιζων επ αυτα

Som dem skal de, der laved dem, blive enhver, som stoler på dem.

Οικος Ισραηλ, ευλογησατε τον Κυριον οικος Ααρων, ευλογησατε τον Κυριον

Lov HERREN, Israels Hus, lov HERREN, Arons Hus,

οικος Λευι, ευλογησατε τον Κυριον οι φοβουμενοι τον Κυριον, ευλογησατε τον Κυριον.

lov HERREN, Levis Hus, lov HERREN, I, som frygter HERREN!

Ευλογητος ο Κυριος εν Σιων, ο κατοικων εν Ιερουσαλημ. Αλληλουια.

Fra Zion være HERREN lovet, han, som bor i Jerusalem!