Psalms 130

Ωιδη των Αναβαθμων. Εκ βαθεων εκραξα προς σε, Κυριε.

(Sang til Festrejserne.) Fra det dybe råber jeg til

Κυριε, εισακουσον της φωνης μου ας ηναι τα ωτα σου προσεκτικα εις την φωνην των δεησεων μου.

o Herre hør min Røst! Lad dine Ører lytte til min tryglende Røst!

Εαν, Κυριε, παρατηρησης ανομιας, Κυριε, τις θελει δυνηθη να σταθη;

Tog du Vare, HERRE, på Misgerninger, Herre, hvo kunde da bestå?

Παρα σοι ομως ειναι συγχωρησις, δια να σε φοβωνται.

Men hos dig er der Syndsforladelse, at du må frygtes.

Προσεμεινα τον Κυριον, προσεμεινεν η ψυχη μου, και ηλπισα επι τον λογον αυτου.

Jeg håber.på HERREN, min Sjæl håber på hans Ord,

Η ψυχη μου προσμενει τον Κυριον, μαλλον παρα τους προσμενοντας την αυγην, ναι, τους προσμενοντας την αυγην.

på Herren bier min Sjæl mer end Vægter på Morgen, Vægter på Morgen.

Ας ελπιζη ο Ισραηλ επι τον Κυριον διοτι παρα τω Κυριω ειναι ελεος, και λυτρωσις πολλη παρ αυτω

Israel, bi på HERREN! Thi hos HERREN er Miskundhed, hos ham er Forløsning i Overflod.

και αυτος θελει λυτρωσει τον Ισραηλ απο πασων των ανομιων αυτου.

Og han vil forløse Israel fra alle dets Misgerninger,