Proverbs 9

Η σοφια ωκοδομησε τον οικον αυτης, ελατομησε τους στυλους αυτης επτα
Visdommen bygged sig Hus, rejste sig støtter syv,
εσφαξε τη σφαγια αυτης, εκερασε τον οινον αυτης, και ητοιμασε την τραπεζαν αυτης
slagted sit Kvæg og blanded sin Vin, hun har også dækket sit Bord;
απεστειλε τας θεραπαινας αυτης, κηρυττει επι των υψηλων τοπων της πολεως,
hun har sendt sine Terner ud, byder ind på Byens højeste Steder:
Οστις ειναι αφρων, ας στραφη εδω και, προς τους ενδεεις φρενων, λεγει προς αυτους,
Hvo som er tankeløs, han komme hid, jeg taler til dem, som er uden Vid:
Ελθετε, φαγετε απο του αρτου μου, και πιετε απο του οινου τον οποιον εκερασα
Kom og smag mit Brød og drik den Vin, jeg har blandet!
αφησατε την αφροσυνην και ζησατε και κατευθυνθητε εν τη οδω της συνεσεως.
Lad Tankeløshed fare, så skal I leve, skrid frem ad Forstandens Vej!
Ο νουθετων χλευαστην λαμβανει εις εαυτον ατιμιαν και ο ελεγχων τον ασεβη λαμβανει εις εαυτον μωμον.
Tugter man en Spotter, henter man sig Hån; revser man en gudløs, høster man Skam;
Μη ελεγχε χλευαστην, δια να μη σε μισηση ελεγχε σοφον, και θελει σε αγαπησει.
revs ikke en Spotter, at han ikke skal hade dig, revs den vise, så elsker han dig;
Διδε αφορμην εις τον σοφον και θελει γεινει σοφωτερος διδασκε τον δικαιον και θελει αυξηθη εις μαθησιν.
giv til den vise, så bliver han visere, lær den retfærdige, så øges hans Viden.
Αρχη σοφιας φοβος Κυριου και επιγνωσις αγιων φρονησις.
HERRENs Frygt er Visdoms Grundlag, at kende den HELLIGE, det er Forstand.
Διοτι δι εμου αι ημεραι σου θελουσι πολλαπλασιασθη, και ετη ζωης θελουσι προστεθη εις σε.
Thi mange bliver ved mig dine Dage, dine Livsårs Tal skal øges.
Εαν γεινης σοφος, θελεις εισθαι σοφος δια σεαυτον και εαν γεινης χλευαστης, συ μονος θελεις πασχει.
Er du viis, er det til Gavn for dig selv; spotter du, bærer du ene Følgen!
Γυνη αφρων, θρασεια, ανοητος και μη γνωριζουσα μηδεν
Dårskaben, hun slår sig løs og lokker og kender ikke til Skam;
καθηται εν τη θυρα της οικιας αυτης επι θρονου, εν τοις υψηλοις τοποις της πολεως,
hun sidder ved sit Huses indgang, troner på Byens Høje
προσκαλουσα τους διαβατας τους κατευθυνομενους εις την οδον αυτων
og byder dem ind, der kommer forbi, vandrende ad deres slagne Vej:
οστις ειναι αφρων, ας στραφη εδω και προς τον ενδεη φρενων, λεγει προς αυτον,
Hvo som er tankeløs, han komme hid, jeg taler til dem, som er uden Vid:
Τα κλοπιμαια υδατα ειναι γλυκεα, και ο κρυφιος αρτος ειναι ηδυς.
Stjålen Drik er sød, lønligt Brød er lækkert!
Αλλ αυτος αγνοει οτι εκει ειναι οι νεκροι, και εις τα βαθη του αδου οι κεκλημενοι αυτης.
Han ved ej, at Skyggerne dvæler der, hendes Gæster er i Dødsrigets Dyb.