Job 28

Βεβαιως ειναι τοπος του αργυριου οθεν εξαγεται, και τοπος του χρυσιου οπου καθαριζεται

Sølvet har jo sit Leje, som renses, sit sted

ο σιδηρος λαμβανεται εκ της γης και ο χαλκος χυνεται εκ της πετρας.

Jern hentes op af Jorden, og Sten smeltes om til Kobber.

Βαλλει μεν ο ανθρωπος ορια εις το σκοτος και ανιχνευει τα παντα μεχρι τελειοτητος τους λιθους του σκοτους και της σκιας του θανατου.

På Mørket gør man en Ende og ransager indtil de dybeste Kroge Mørkets og Mulmets Sten;

Χειμαρρος εξορμα εκ του τοπου οπου κατοικει υδατα αδοκιμαστα υπο του ποδος ταυτα ολιγοστευουσι και αναχωρουσιν απο των ανθρωπων.

man bryder en Skakt under Foden, og glemte, foruden Fodfæste, hænger de svævende fjernt fra Mennesker.

Περι δε της γης, εξ αυτης εξερχεται ο αρτος και υποκατωθεν αυτης ανασκαπτεται ως υπο πυρος

Af Jorden fremvokser Brød, imedens dens Indre omvæltes som af Ild;

οι λιθοι αυτης ειναι τοπος σαπφειρων και εν αυτη χωμα χρυσιου.

i Stenen der sidder Safiren, og der er Guldstøv i den.

Την οδον εκεινην δεν γνωριζει πτηνον και οφθαλμος γυπος δεν ειδεν αυτην

Stien derhen er Rovfuglen ukendt, Falkens Øje udspejder den ikke;

τα θηρια δεν επατησαν αυτην, ο αγριος λεων δεν επερασε δι αυτης.

den trædes ikke af stolte Vilddyr, Løven skrider ej frem ad den.

Εκτεινει την χειρα αυτου επι τον σκληρον βραχον ανατρεπει τα ορη απο της ριζης.

På Flinten lægger man Hånd og omvælter Bjerge fra Roden;

Εγκοπτει ποταμους μεταξυ των βραχων και ο οφθαλμος αυτου ανακαλυπτει παν πολυτιμον.

i Klipperne hugger man Gange, alskens Klenodier skuer Øjet;

Δεσμευει των ποταμων την πλημμυραν και το κεκρυμμενον εκφερει εις φως.

man tilstopper Strømmenes Kilder og bringer det skjulte for Lyset.

Αλλ η σοφια ποθεν θελει ευρεθη; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;

Men Visdommen - hvor mon den findes, og hvor er Indsigtens Sted?

Ο ανθρωπος δεν γνωριζει την τιμην αυτης και δεν ευρισκεται εν τη γη των ζωντων.

Mennesket kender ikke dens Vej, den findes ej i de levendes Land;

Η αβυσσος λεγει, δεν ειναι εν εμοι και η θαλασσα λεγει, δεν ειναι μετ εμου.

Dybet siger: "I mig er den ikke!" Havet: "Ej heller hos mig!"

Δεν δυναται να δοθη χρυσιον αντ αυτης και αργυριον δεν δυναται να ζυγισθη εις ανταλλαγμα αυτης.

Man får den ej for det fineste Guld, for Sølv kan den ikke købes,

Δεν δυναται να εκτιμηθη με το χρυσιον του Οφειρ, με τον πολυτιμον ονυχα και σαπφειρον.

den opvejes ikke med Ofirguld, med kostelig Sjoham eller Safir;

Το χρυσιον και ο κρυσταλλος δεν δυναται να εξισωθωσι με αυτην και ανταλλαγμα αυτης να γεινη με σκευη καθαρωτατου χρυσιου.

Guld og Glar kan ej måle sig med den, den fås ej i Bytte for gyldne Kar,

Δεν θελει μνημονευθη κοραλλιον, η μαργαριται διοτι η τιμη της σοφιας ειναι υπερτερα των πολυτιμων λιθων.

Krystal og Koraller ikke at nævne. At eje Visdom er mere end Perler,

Το τοπαζιον της Αιθιοπιας δεν θελει εξισωθη με αυτην δεν θελει εκτιμηθη με καθαρον χρυσιον.

Ætiopiens Topas kan ej måle sig med den, den opvejes ej med det rene Guld.

Ποθεν λοιπον ερχεται η σοφια; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;

Men Visdommen - hvor mon den kommer fra, og hvor er Indsigtens Sted?

Ειναι βεβαιως κεκρυμμενη απο των οφθαλμων παντων των ζωντων, και εσκεπασμενη απο των πτηνων του ουρανου.

Den er dulgt for alt levendes Øje og skjult for Himmelens Fugle;

Η απωλεια και ο θανατος λεγουσι, Δια των ωτων ημων ηκουσαμεν την φημην αυτης.

Afgrund og Død må sige: "Vi hørte kun tale derom."

Ο Θεος εννοει την οδον αυτης, και αυτος γνωριζει τον τοπον αυτης.

Gud er kendt med dens Vej, han ved, hvor den har sit Sted;

Επειδη αυτος θεωρει εως των περατων της γης, βλεπει υποκατω παντος του ουρανου,

thi han skuer til Jordens Ender, alt under Himmelen ser han.

δια να ζυγιζη το βαρος των ανεμων, και να σταθμιζη τα υδατα με μετρον.

Dengang han fastsatte Vindens Vægt og målte Vandet med Mål,

Οτε εκαμε νομον δια την βροχην και οδον δια την αστραπην της βροντης,

da han satte en Lov for Regnen, afmærked Tordenskyen dens Vej,

τοτε ειδε και εφανερωσεν αυτην ητοιμασεν αυτην και μαλιστα εξιχνιασεν αυτην.

da skued og mønstred han den, han stilled den op og ransaged den.

Και ειπε προς τον ανθρωπον, Ιδου, ο φοβος του Κυριου, ουτος ειναι η σοφια, και η αποχη απο του κακου συνεσις.

Men til Mennesket sagde han: "Se, HERRENs Frygt, det er Visdom, at sky det onde er Indsigt."