Isaiah 54

Ευφρανθητι, στειρα, η μη τικτουσα αναβοησον εν αγαλλιασει και τερπου, η μη ωδινουσα διοτι πλειοτερα ειναι τα τεκνα της ηρημωμενης παρα τα τεκνα της εχουσης τον ανδρα, λεγει Κυριος.

Jubl, du golde, der ej fødte, jubl og fryd dig, du uden Veer! Thi den forladtes Børn er flere end Hustruens Børn, siger HERREN.

Πλατυνον τον τοπον της σκηνης σου και ας εκτεινωσι τα παραπετασματα των κατοικιων σου μη φεισθης μακρυνον τα σχοινια σου και στερεωσον τους πασσαλους σου.

Vid Rummet ud i dit Telt, spar ikke, men udspænd din Boligs Tæpper. Du må gøre dine Teltreb lange og slå dine Teltpæle fast.

Διοτι θελεις εκταθη εις τα δεξια και εις τα αριστερα και το σπερμα σου θελει κληρονομησει τα εθνη και θελει καμει τας ηρημωμενας πολεις να κατοικισθωσι.

Thi du skal brede dig til højre og, venstre, dit Afkom tage Folk i Eje og bo i de øde Byer.

Μη φοβου διοτι δεν θελεις καταισχυνθη μηδε εντρεπου διοτι δεν θελεις αισχυνθη διοτι θελεις λησμονησει την αισχυνην της νεοτητος σου και δεν θελεις ενθυμηθη πλεον το ονειδος της χηρειας σου.

Frygt ej, du skal ikke beskæmmes, vær ej ræd, du skal ikke skuffes! Thi din Ungdoms Skam skal du glemme, ej mindes din Enkestands Skændsel.

Διοτι ο ανηρ σου ειναι ο Ποιητης σου το ονομα αυτου ειναι, Ο Κυριος των δυναμεων και ο Λυτρωτης σου ειναι ο Αγιος του Ισραηλ αυτος θελει ονομασθη, Ο Θεος πασης της γης.

Thi din Ægtemand er din Skaber, hans Navn er Hærskarers HERRE, din Genløser er Israels Hellige, han kaldes al Jordens Gud.

Διοτι ο Κυριος σε εκαλεσεν ως γυναικα εγκαταλελειμμενην και τεθλιμμενην το πνευμα και γυναικα νεοτητος αποβεβλημενην, λεγει ο Θεος σου.

Som en Hustru, der sidder forladt med Sorg i Sinde, har HERREN kaldt dig. En Ungdomsviv, kan hun forstødes? siger din Gud.

Σε εγκατελιπον δια ολιγον καιρον πλην με ελεος μεγα θελω σε περισυναξει.

Jeg forlod dig et lidet Øjeblik, men favner dig i stor Barmhjertighed;

Εν θυμω μικρω εκρυψα το προσωπον μου απο σου δια μιαν στιγμην με ελεος ομως αιωνιον θελω σε ελεησει, λεγει Κυριος ο Λυτρωτης σου.

jeg skjulte i skummende Vrede et Øjeblik mit Åsyn for dig, men forbarmer mig med evig Kærlighed, siger din Genløser, HERREN.

Διοτι τουτο ειναι εις εμε ως τα υδατα του Νωε επειδη, καθως ωμοσα οτι τα υδατα του Νωε δεν θελουσιν επελθει πλεον επι την γην, ουτως ωμοσα οτι δεν θελω θυμωθη πλεον κατα σου ουδε σε ελεγξει.

Mig er det som Noas Dage: Som jeg svor, at Noas Vande ej mer skulde oversvømme Jorden, så sværger jeg nu at jeg aldrig vil vredes og skænde på dig.

Διοτι τα ορη θελουσι μετατοπισθη και οι λοφοι μετακινηθη πλην το ελεος μου δεν θελει εκλειψει απο σου ουδε η διαθηκη της ειρηνης μου μετακινηθη, λεγει Κυριος ο ελεων σε.

Om også Bjergene viger, om også Højene rokkes, min Kærlighed viger ej fra dig, min Fredspagt rokkes ikke, så siger HERREN, din Forbarmer.

Ω τεθλιμμενη, τεταραγμενη, απαρηγορητος, ιδου, εγω θελω στρωσει τους λιθους σου εκ μαρμαρων πορφυρων και θελω βαλει τα θεμελια σου εκ σαπφειρων.

Du arme, forblæste, utrøstede! Se, jeg bygger dig op med Smaragder, lægger din Grund med Safirer,

Και θελω καμει τας επαλξεις σου εξ αχατου και τας πυλας σου εξ ανθρακων και απαντα τον περιβολον σου εκ λιθων εκλεκτων.

af Rubiner sætter jeg Tinderne, og Portene gør jeg af Karfunkler, af Ædelsten hele din Ringmur.

Παντες δε οι υιοι σου θελουσιν εισθαι διδακτοι του Κυριου, και θελει εισθαι μεγαλη η ειρηνη των υιων σου.

Alle dine Børn bliver oplært af HERREN, og stor bliver Børnenes Fred;

Εν δικαιοσυνη θελεις στερεωθη μακραν απο της καταδυναστειας θελεις εισθαι, διοτι δεν θελεις φοβεισθαι και απο του τρομου, διοτι δεν θελει σε πλησιασει.

i Retfærd skal du grundfæstes. Vær tryg for Vold, du har intet at frygte, for Rædsler, de kommer dig ikke nær!

Ιδου, βεβαιως θελουσι συναχθη ομου εναντιον σου, πλην ουχι δι εμου Οσοι συναχθωσιν ομου εναντιον σου, ενεκα σου, θελουσι πεσει.

Angribes du, er det uden min Vilje, falde skal hver, som angriber dig;

Ιδου, εγω εκαμον τον χαλκεα, οστις φυσα τους ανθρακας εν τω πυρι και εξαγει το εργαλειον δια το εργον αυτου και εγω εκαμον τον πορθητην δια να καταστρεφη.

det er mig, der skaber Smeden, som blæser en Kulild op og tilvirker Våben ved sin Kunst, men Ødelæggeren skaber jeg også.

Ουδεν οπλον κατασκευασθεν εναντιον σου θελει ευοδωθη και πασαν γλωσσαν, ητις ηθελε κινηθη κατα σου, θελεις νικησει εν τη κρισει. Αυτη ειναι η κληρονομια των δουλων του Κυριου και η δικαιοσυνη αυτων ειναι εξ εμου, λεγει ο Κυριος.

Intet Våben, der smedes mod dig, skal du, hver Tunge, der trætter med dig, får du dømt. Dette er HERRENs Tjeneres Lod, den Retfærd, jeg giver dem, lyder det fra HERREN.