Ephesians 2

Και εσας οντας νεκρους δια τας παραβασεις και τας αμαρτιας εζωοποιησεν,

Også eder, da I vare døde ved eders Overtrædelser og Synder,

εις τας οποιας περιεπατησατε ποτε κατα το πολιτευμα του κοσμου τουτου, κατα τον αρχοντα της εξουσιας του αερος, του πνευματος το οποιον ενεργει την σημερον εις τους υιους της απειθειας

hvori I fordum vandrede efter denne Verdens Tidsånd, efter hans Vis, som hersker over Luftens Magt, over den Ånd, der nu er virksom i Genstridighedens Børn,

μεταξυ των οποιων και ημεις παντες ανεστραφημεν ποτε κατα τας επιθυμιας της σαρκος ημων, πραττοντες τα θεληματα της σαρκος και των διαλογισμων, και ημεθα εκ φυσεως τεκνα οργης, ως και οι λοιποι

iblandt hvilke også vi fordum alle vandrede i vort Køds Begæringer og gjorde Kødets og Tankernes Villie og vare af Natur Vredes Børn ligesom også de andre,

ο Θεος ομως πλουσιος ων εις ελεος, δια την πολλην αγαπην αυτου με την οποιαν ηγαπησεν ημας,

men Gud, som er rig på Barmhjertighed, har for sin store Kærligheds Skyld, hvormed han elskede os,

και ενω ημεθα νεκροι δια τα αμαρτηματα, εζωοποιησεν ημας μετα του Χριστου κατα χαριν εισθε σεσωσμενοι

også da vi vare døde ved vore Overtrædelser, levendegjort os med Kristus - af Nåde ere I frelste!

και συνανεστησε και συνεκαθισεν εν τοις επουρανιοις δια Ιησου Χριστου,

og medoprejst os og sat os med ham i det himmelske i Kristus Jesus,

δια να δειξη εις τους επερχομενους αιωνας τον υπερβαλλοντα πλουτον της χαριτος αυτου δια της προς ημας αγαθοτητος εν Χριστω Ιησου.

for at han i de tilkommende Tider kunde vise sin Nådes overvættes Rigdom ved Godhed imod os i Kristus Jesus.

Διοτι κατα χαριν εισθε σεσωσμενοι δια της πιστεως και τουτο δεν ειναι απο σας, Θεου το δωρον

Thi af Nåden ere I frelste ved Tro, og det ikke af eder selv, Guds er Gaven;

ουχι εξ εργων, δια να μη καυχηθη τις.

ikke af Gerninger, for at ikke nogen skal rose sig.

Διοτι αυτου ποιημα ειμεθα, κτισθεντες εν Χριστω Ιησου προς εργα καλα, τα οποια προητοιμασεν ο Θεος δια να περιπατησωμεν εν αυτοις.

Thi vi ere hans Værk, skabte i Kristus Jesus til gode Gerninger, som Gud forud beredte, for at vi skulde vandre i dem.

Δια τουτο ενθυμεισθε οτι σεις οι ποτε εθνικοι κατα σαρκα, οι λεγομενοι ακροβυστια υπο της λεγομενης περιτομης της χειροποιητου εν τη σαρκι,

Derfor kommer i Hu, at fordum I Hedninger i Kødet, I, som bleve kaldte Forhud af den såkaldte Omskærelse, der sker i Kødet med Hånden,

οτι ησθε εν τω καιρω εκεινω χωρις Χριστου, απηλλοτριωμενοι απο της πολιτειας του Ισραηλ και ξενοι των διαθηκων της επαγγελιας, ελπιδα μη εχοντες και οντες εν τω κοσμω χωρις Θεου.

at I på den Tid, uden for Kristus, vare udelukkede fra Israels Borgerret og fremmede for Forjættelsens Pagter, uden Håb og uden Gud i Verden.

Τωρα ομως δια του Ιησου Χριστου σεις οι ποτε οντες μακραν εγεινετε πλησιον δια του αιματος του Χριστου.

Nu derimod, i Kristus Jesus, ere I, som fordum vare langt borte, komne nær til ved Kristi Blod.

Διοτι αυτος ειναι η ειρηνη ημων, οστις εκαμε τα δυο εν και ελυσε το μεσοτοιχον του φραγμου,

Thi han er vor Fred, han, som gjorde begge til eet og nedbrød Gærdets Skillevæg,

καταργησας την εχθραν εν τη σαρκι αυτου, τον νομον των εντολων των εν τοις διαταγμασι, δια να κτιση εις εαυτον τους δυο εις ενα νεον ανθρωπον, φερων ειρηνην,

Fjendskabet, da han i sit Kød afskaffede Budenes Lov med dens Befalinger, for at han i sig kunde skabe de to til eet nyt Menneske ved at stifte Fred

και να συνδιαλλαξη αμφοτερους εις εν σωμα προς τον Θεον δια του σταυρου, θανατωσας δι αυτου την εχθραν.

og for at forlige dem begge i eet Legeme med Gud ved Korset, idet han ved dette dræbte Fjendskabet.

Και ελθων εκηρυξεν ευαγγελιον ειρηνης εις εσας τους μακραν και εις τους πλησιον,

Og han kom og forkyndte Fred for eder, som vare langt borte, og Fred for dem, som vare nær.

διοτι δι αυτου εχομεν αμφοτεροι την εισοδον προς τον Πατερα δι ενος Πνευματος.

Thi ved ham have vi begge i een Ånd Adgang til Faderen.

Αρα λοιπον δεν εισθε πλεον ξενοι και παροικοι αλλα συμπολιται των αγιων και οικειοι του Θεου,

Så ere I da ikke mere fremmede og Udlændinge, men I ere de helliges Medborgere og Guds Husfolk,

εποικοδομηθεντες επι το θεμελιον των αποστολων και προφητων, οντος ακρογωνιαιου λιθου αυτου του Ιησου Χριστου

opbyggede på Apostlenes og Profeternes Grundvold, idet Hovedhjørnestenen er Kristus Jesus selv,

εν τω οποιω πασα η οικοδομη συναρμολογουμενη αυξανεται εις ναον αγιον εν Κυριω

i hvem enhver Bygning sammenføjes og vokser til et helligt Tempel i Herren,

εν τω οποιω και σεις συνοικοδομεισθε εις κατοικητηριον του Θεου δια του Πνευματος.

i hvem også I blive medopbyggede til en Guds Bolig i Ånden.