I John 2

Τεκνια μου, ταυτα σας γραφω δια να μη αμαρτησητε. Και εαν τις αμαρτηση, εχομεν παρακλητον προς τον Πατερα, τον Ιησουν Χριστον τον δικαιον

Mine Børn! dette skriver jeg til eder, for at I ikke skulle synde. Og dersom nogen synder, have vi en Talsmand hos Faderen, Jesus Kristus, den retfærdige,

και αυτος ειναι ιλασμος περι των αμαρτιων ημων, και ουχι μονον περι των ημετερων, αλλα και περι ολου του κοσμου.

og han er en Forsoning for vore Synder, dog ikke alene for vore, men også for hele Verdens.

Και εν τουτω γνωριζομεν οτι εγνωρισαμεν αυτον, εαν τας εντολας αυτου φυλαττωμεν.

Og derpå kende vi, at vi have kendt ham, om vi holde hans Bud.

Οστις λεγει, Εγνωρισα αυτον, και τας εντολας αυτου δεν φυλαττει, ψευστης ειναι, και εν τουτω η αληθεια δεν υπαρχει

Den, som siger: "Jeg kender ham," og ikke holder hans Bud. han er en Løgner, og i ham er Sandheden ikke;

οστις ομως φυλαττη τον λογον αυτου, αληθως εν τουτω η αγαπη του Θεου ειναι τετελειωμενη. Εν τουτω γνωριζομεν οτι ειμεθα εν αυτω.

men den, som holder hans Ord, i ham er sandelig Guds Kærlighed fuldkommet. Derpå kende vi, at vi ere i ham.

Οστις λεγει οτι μενει εν αυτω χρεωστει, καθως εκεινος περιεπατησε, και αυτος ουτω να περιπατη.

Den, som siger, at han bliver i ham, han er også skyldig selv at vandre således, som han vandrede.

Αδελφοι, δεν σας γραφω εντολην νεαν, αλλ εντολην παλαιαν, την οποιαν ειχετε απ αρχης η εντολη η παλαια ειναι ο λογος, τον οποιον ηκουσατε απ αρχης.

I elskede, jeg skriver til eder ikke et nyt Bud, men et gammelt Bud, som I have haft fra Begyndelsen. Det gamle Bud er det Ord, som I have hørt.

Παλιν εντολην νεαν σας γραφω, το οποιον ειναι αληθες εις αυτον και εις εσας, διοτι το σκοτος παρερχεται και το φως το αληθινον ηδη φεγγει.

Og dog skriver jeg til eder et nyt Bud, hvilket er sandt i ham og i eder, thi Mørket drager bort, og det sande Lys skinner allerede.

Οστις λεγει οτι ειναι εν τω φωτι και μισει τον αδελφον αυτου, εν τω σκοτει ειναι εως τωρα.

Den,som siger,at han er i Lyset,og hader sin Broder, han er i Mørket endnu.

Οστις αγαπα τον αδελφον αυτου εν τω φωτι μενει, και σκανδαλον εν αυτω δεν ειναι

Den, som elsker sin Broder, bliver i Lyset, og der er ingen Forargelse i ham.

οστις ομως μισει τον αδελφον αυτου εν τω σκοτει ειναι και εν τω σκοτει περιπατει και δεν εξευρει που υπαγει, διοτι το σκοτος ετυφλωσε τους οφθαλμους αυτου.

Men den, som hader sin Broder, er i Mørket og vandrer i Mørket, og han ved ikke, hvor han går hen, fordi Mørket har blindet hans Øjne.

Γραφω προς εσας, τεκνια, διοτι συνεχωρηθησαν αι αμαρτιαι σας δια το ονομα αυτου.

Jeg skriver til eder, mine Børn! fordi eders Synder ere eder forladte for hans Navns Skyld.

Γραφω προς εσας, πατερες, διοτι εγνωρισατε τον απ αρχης. Γραφω προς εσας, νεανισκοι, διοτι ενικησατε τον πονηρον. Γραφω προς εσας, παιδια, διοτι εγνωρισατε τον Πατερα.

Jeg skriver til eder, I Fædre! fordi I kende ham, som er fra Begyndelsen. Jeg skriver til eder, I unge! fordi I have overvundet den onde. Jeg har skrevet til eder, mine Børn! fordi I kende Faderen.

Εγραψα προς εσας, πατερες, διοτι εγνωρισατε τον απ αρχης. Εγραψα προς εσας, νεανισκοι, διοτι εισθε ισχυροι και ο λογος του Θεου μενει εν υμιν και ενικησατε τον πονηρον.

Jeg har skrevet til eder, I Fædre! fordi I kende ham, som er fra Begyndelsen. Jeg har skrevet til eder, I unge! fordi I ere stærke, og Guds Ord bliver i eder, og I have overvundet den onde.

Μη αγαπατε τον κοσμον μηδε τα εν τω κοσμω. Εαν τις αγαπα τον κοσμον, η αγαπη του Πατρος δεν ειναι εν αυτω

Elsker ikke Verden, ikke heller de Ting, som ere i Verden! Dersom nogen elsker Verden, er Faderens Kærlighed ikke i ham.

διοτι παν το εν τω κοσμω, η επιθυμια της σαρκος και η επιθυμια των οφθαλμων και η αλαζονεια του βιου δεν ειναι εκ του Πατρος, αλλ ειναι εκ του κοσμου.

Thi alt det, som er i Verden, Kødets Lyst og Øjnenes Lyst og Livets Hoffærdighed, er ikke af Faderen, men af Verden.

Και ο κοσμος παρερχεται και η επιθυμια αυτου οστις ομως πραττει το θελημα του Θεου μενει εις τον αιωνα.

Og Verden forgår og dens Lyst; men den, som gør Guds Villie, bliver til evig Tid.

Παιδια, εσχατη ωρα ειναι, και καθως ηκουσατε οτι ο αντιχριστος ερχεται, και τωρα πολλοι αντιχριστοι υπαρχουσιν οθεν γνωριζομεν οτι ειναι εσχατη ωρα.

Mine Børn! det er den sidste Time, og som I have hørt, at Antikrist kommer, således ere nu mange Antikrister fremtrådte; deraf kende vi, at det er den sidste Time.

Εξ ημων εξηλθον, αλλα δεν ησαν εξ ημων διοτι εαν ησαν εξ ημων, ηθελον μενει μεθ υμων αλλα εξηλθον δια να φανερωθωσιν οτι δεν ειναι παντες εξ ημων.

De ere udgåede fra os, men de vare ikke af os; thi dersom de havde været af os, da vare de blevne hos os. Dog, det var, for at det skulde blive åbenbart, at de ikke alle ere af os.

Και σεις εχετε χρισμα απο του Αγιου και γνωριζετε παντα.

Og I have Salvelse fra den hellige og vide alt.

Δεν σας εγραψα διοτι δεν εξευρετε την αληθειαν, αλλα διοτι εξευρετε αυτην, και διοτι παν ψευδος εκ της αληθειας δεν ειναι.

Jeg har ikke skrevet til eder, fordi I ikke vide Sandheden; men fordi I vide den og vide, at ingen Løgn er af Sandheden.

Τις ειναι ο ψευστης, ειμη ο αρνουμενος οτι ο Ιησους δεν ειναι ο Χριστος; ουτος ειναι ο αντιχριστος, ο αρνουμενος τον Πατερα και τον Υιον.

Hvem er Løgneren uden den, som nægter, at Jesus er Kristus? Denne er Antikristen, som fornægter Faderen og Sønnen.

Πας ο αρνουμενος τον Υιον δεν εχει ουδε τον Πατερα. Οστις ομολογει τον Υιον εχει και τον Πατερα.

Hver den, som fornægter Sønnen, har ej heller Faderen; den, som bekender Sønnen, har også Faderen.

Εκεινο λοιπον το οποιον υμεις ηκουσατε απ αρχης, ας μενη εν υμιν. Εαν μενη εν υμιν εκεινο το οποιον ηκουσατε απ αρχης, και υμεις θελετε μενει εν τω Υιω και εν τω Πατρι.

Hvad I have hørt fra Begyndelsen, det blive i eder! Dersom det, som I have hørt fra Begyndelsen, bliver i eder, skulle også I blive i Sønnen og i Faderen.

Και αυτη ειναι η υποσχεσις, την οποιαν αυτος υπεσχεθη προς ημας, η ζωη η αιωνιος.

Og dette er den Forjættelse, som han selv tilsagde os, det evige Liv.

Ταυτα σας εγραψα περι εκεινων, οιτινες σας πλανωσι.

Dette har jeg skrevet til eder om dem, som forføre eder.

Και το χρισμα, το οποιον υμεις ελαβετε απ αυτου, εν υμιν μενει, και δεν εχετε χρειαν να σας διδασκη τις αλλα καθως σας διδασκει το αυτο χρισμα περι παντων, ουτω και αληθες ειναι και δεν ειναι ψευδος και καθως σας εδιδαξε, θελετε μενει εν αυτω.

Og den Salvelse, som I fik af ham, bliver i eder, og I have ikke nødig, at nogen skal lære eder; men således som hans Salvelse lærer eder alt, er det også sandt og er ikke Løgn, og som den har lært eder, skulle I blive i ham.

Και τωρα, τεκνια, μενετε εν αυτω, ινα οταν φανερωθη, εχωμεν παρρησιαν και μη αισχυνθωμεν απ αυτου εν τη παρουσια αυτου.

Og nu mine Børn! bliver i ham, for at vi, når han åbenbares, kunne have Frimodighed og ikke skulle blive til Skamme for ham ved hans Tilkommelse.

Εαν εξευρητε οτι ειναι δικαιος, γνωριζετε οτι πας ο πραττων την δικαιοσυνην εξ αυτου εγεννηθη.

Dersom I vide, at han er retfærdig, da erkender, at hver den, som gør Retfærdighed, er født af ham.