Psalms 73

Ψαλμος του Ασαφ. Αγαθος τωοντι ειναι ο Θεος εις τον Ισραηλ, εις τους καθαρους την καρδιαν.
Žalm Azafovi. Jistě žeť jest Bůh dobrý Izraelovi, těm, kteříž jsou čistého srdce.
Εμου δε, οι ποδες μου σχεδον εκλονισθησαν παρ ολιγον ωλισθησαν τα βηματα μου.
Ale nohy mé téměř se byly ušinuly, o málo, že by byli sklouzli krokové moji,
Διοτι εζηλευσα τους μωρους, βλεπων την ευτυχιαν των ασεβων.
Když jsem horlil proti bláznivým, vida štěstí nešlechetných.
Επειδη δεν ειναι λυπαι εις τον θανατον αυτων, αλλ η δυναμις αυτων ειναι στερεα.
Nebo nebývají vázáni až k smrti, ale zůstává v cele síla jejich.
Δεν ειναι εν κοποις, ως οι αλλοι ανθρωποι ουδε μαστιγονονται μετα των λοιπων ανθρωπων.
V práci lidské nejsou, a s lidmi trestáni nebývají.
δια τουτο περικυκλονει αυτους η υπερηφανια ως περιδεραιον η αδικια σκεπαζει αυτους ως ιματιον.
Protož otočeni jsou pýchou jako halží, a ukrutností jako rouchem ozdobným přiodíni.
Οι οφθαλμοι αυτων εξεχουσιν εκ του παχους εξεπερασαν τας επιθυμιας της καρδιας αυτων.
Vysedlo tukem oko jejich; majíce hojnost nad pomyšlení srdce,
Εμπαιζουσι και λαλουσιν εν πονηρια καταδυναστειαν λαλουσιν υπερηφανως.
Rozpustilí jsou, a mluví zlostně, o nátisku velmi pyšně mluví.
Θετουσιν εις τον ουρανον το στομα αυτων, και η γλωσσα αυτων διατρεχει την γην.
Stavějí proti nebi ústa svá, a jazyk jejich po zemi se vozí.
Δια τουτο θελει στραφη ενταυθα ο λαος αυτου και υδατα ποτηριου πληρους εκθλιβονται δι αυτους.
A protož na to přichází lid jeho, když se jim vody až do vrchu nalívá,
Και λεγουσι, Πως γνωριζει ταυτα ο Θεος; και υπαρχει γνωσις εν τω Υψιστω;
Že říkají: Jakť má o tom věděti Bůh silný? Aneb zdaž jest to známé Nejvyššímu?
Ιδου, ουτοι ειναι ασεβεις και ευτυχουσι διαπαντος αυξανουσι τα πλουτη αυτων.
Nebo aj, ti bezbožní jsouce, mají pokoj v světě, a dosahují zboží.
Αρα, ματαιως εκαθαρισα την καρδιαν μου και ενιψα εν αθωοτητι τας χειρας μου.
Nadarmo tedy v čistotě chovám srdce své, a v nevinnosti ruce své umývám.
Διοτι εμαστιγωθην ολην την ημεραν και ετιμωρηθην πασαν αυγην.
Poněvadž každý den trestán bývám, a kázeň přichází na mne každého jitra.
Αν ειπω, Θελω ομιλει ουτως ιδου, εξυβριζω εις την γενεαν των υιων σου.
Řeknu-li: Vypravovati budu věci takové, hle, rodina synů tvých dí, že jsem jim křiv.
Και εστοχασθην να εννοησω τουτο, πλην μ εφανη δυσκολον
Chtěl jsem to rozumem vystihnouti, ale vidělo mi se pracno.
εωσου εισελθων εις το αγιαστηριον του Θεου, ενοησα τα τελη αυτων.
Až jsem všel do svatyní Boha silného, tu jsem srozuměl poslední věci jejich.
Συ βεβαιως εθεσας αυτους εις τοπους ολισθηρους ερριψας αυτους εις κρημνον.
Jistě že jsi je na místech plzkých postavil, a uvržeš je v spustliny.
Πως δια μιας κατηντησαν εις ερημωσιν Ηφανισθησαν, απωλεσθησαν υπο αιφνιδιου ολεθρου.
Aj, jakť přicházejí na spuštění jako v okamžení! Mizejí a hynou hrůzami,
Ως ονειρον εξεγειρομενου Κυριε, οταν εγερθης, θελεις αφανισει την εικονα αυτων.
Jako snové tomu, kdož procítí; Pane, když je probudíš, obraz ten jejich za nic položíš.
Ουτως εκαιετο η καρδια μου, και τα νεφρα μου εβασανιζοντο
Když zhořklo srdce mé, a ledví má bodena byla,
και εγω ημην ανοητος και δεν εγνωριζον κτηνος ημην ενωπιον σου.
Nesmyslný jsem byl, aniž jsem co znal, jako hovádko byl jsem před tebou.
Εγω ομως ειμαι παντοτε μετα σου συ με επιασας απο της δεξιας μου χειρος.
A však vždycky jsem byl s tebou, nebo jsi mne ujal za mou pravici.
Δια της συμβουλης σου θελεις με οδηγησει και μετα ταυτα θελεις με προσλαβει εν δοξη.
Podlé rady své veď mne, a potom v slávu přijmeš mne.
Τινα αλλον εχω εν τω ουρανω; και επι της γης δεν θελω αλλον παρα σε.
Kohož bych měl na nebi? A mimo tebe v žádném líbosti nemám na zemi.
Ητονησεν η σαρξ μου και η καρδια μου αλλ ο Θεος ειναι η δυναμις της καρδιας μου και η μερις μου εις τον αιωνα.
Ač tělo i srdce mé hyne, skála srdce mého, a díl můj Bůh jest na věky.
Διοτι, ιδου, οσοι απομακρυνονται απο σου, θελουσιν απολεσθη συ εξωλοθρευσας παντας τους εκκλινοντας απο σου.
Nebo aj, ti, kteříž se vzdalují tebe, zahynou; vytínáš ty, kteříž cizoloží odcházením od tebe.
Αλλα δι εμε, το να προσκολλωμαι εις τον Θεον ειναι το αγαθον μου εθεσα την ελπιδα μου επι Κυριον τον Θεον, δια να κηρυττω παντα τα εργα σου.
Ale mně nejlépe jest přídržeti se Boha; pročež skládám v Panovníku Hospodinu doufání své, abych vypravoval všecky skutky jeho.