Psalms 2

Δια τι εφρυαξαν τα εθνη και οι λαοι εμελετησαν ματαια;
Proč se bouří národové, a lidé daremné věci přemyšlují?
Παρεσταθησαν οι βασιλεις της γης, και οι αρχοντες συνηχθησαν ομου, κατα του Κυριου, και κατα του χριστου αυτου, λεγοντες,
Sstupují se králové zemští, a knížata se spolu radí proti Hospodinu, a proti pomazanému jeho,
Ας διασπασωμεν τους δεσμους αυτων, και ας απορριψωμεν αφ ημων τας αλυσεις αυτων.
Říkajíce: Roztrhejme svazky jejich, a zavrzme od sebe provazy jejich.
Ο καθημενος εν ουρανοις θελει γελασει ο Κυριος θελει εκμυκτηρισει αυτους.
Ale ten, jenž přebývá v nebesích, směje se, Pán posmívá se jim.
Τοτε θελει λαλησει προς αυτους εν τη οργη αυτου, και εν τω θυμω αυτου θελει συνταραξει αυτους.
Tehdáž mluviti bude k nim v hněvě svém, a v prchlivosti své předěsí je, řka:
Αλλ εγω, θελει ειπει, εχρισα τον Βασιλεα μου επι Σιων, το ορος το αγιον μου.
Jáť jsem ustanovil krále svého nad Sionem, horou svatou mou.
Εγω θελω αναγγειλει το προσταγμα ο Κυριος ειπε προς εμε, Υιος μου εισαι συ εγω σημερον σε εγεννησα
Vypravovati budu úsudek. Hospodin řekl ke mně: Syn můj ty jsi, já dnes zplodil jsem tě.
Ζητησον παρ εμου, και θελω σοι δωσει τα εθνη κληρονομιαν σου, και ιδιοκτησιαν σου τα περατα της γης
Požádej mne, a dámť národy, dědictví tvé, a končiny země, vládařství tvé.
θελεις ποιμανει αυτους εν ραβδω σιδηρα ως σκευος κεραμεως θελεις συντριψει αυτους.
Roztlučeš je prutem železným, a jako nádobu hrnčířskou roztříštíš je.
Τωρα λοιπον, βασιλεις, συνετισθητε διδαχθητε, κριται της γης.
A protož, králové, nyní srozumějte, vyučujte se, soudcové zemští.
Δουλευετε τον Κυριον εν φοβω και αγαλλεσθε εν τρομω.
Služte Hospodinu v bázni, a veselte se s třesením.
Φιλειτε τον Υιον, μηποτε οργισθη, και απολεσθητε εκ της οδου, οταν εξαφθη ταχεως ο θυμος αυτου. Μακαριοι παντες οι πεποιθοτες επ αυτον.
Líbejte syna, aby se nerozhněval, a zhynuli byste na cestě, jakž by se jen málo zapálil hněv jeho. Blahoslavení jsou všickni, kteříž doufají v něho.