Psalms 107

Δοξολογειτε τον Κυριον, διοτι ειναι αγαθος, διοτι το ελεος αυτου μενει εις τον αιωνα.

Oslavujte Hospodina, nebo jest dobrý, nebo na věky milosrdenství jeho.

Ας λεγωσιν ουτως οι λελυτρωμενοι του Κυριου, τους οποιους ελυτρωσεν εκ χειρος του εχθρου

Nechť o tom vypravují ti, kteříž jsou vykoupeni skrze Hospodina, jak je on vykoupil z ruky těch, kteříž je ssužovali,

και συνηγαγεν αυτους εκ των χωρων, απο ανατολης και δυσεως απο βορρα και απο νοτου.

A shromáždil je z zemí, od východu a od západu, od půlnoci i od moře.

Περιεπλανωντο εν τη ερημω, εν οδω ανυδρω ουδε ευρισκον πολιν δια κατοικησιν.

Bloudili po poušti, po cestách pustých, města k přebývání nenacházejíce.

Ησαν πεινωντες και διψωντες η ψυχη αυτων απεκαμνεν εν αυτοις.

Hladovití a žízniví byli, až v nich svadla duše jejich.

Τοτε εβοησαν προς τον Κυριον εν τη θλιψει αυτων και ηλευθερωσεν αυτους απο των αναγκων αυτων.

Když volali k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí jejich vytrhl je,

Και ωδηγησεν αυτους δι ευθειας οδου, δια να υπαγωσιν εις πολιν κατοικιας.

A vedl je po cestě přímé, aby přišli do města k bydlení.

Ας υμνολογωσιν εις τον Κυριον τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τα προς τους υιους των ανθρωπων

Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými,

Διοτι εχορτασε ψυχην διψωσαν, και ψυχην πεινωσαν ενεπλησεν απο αγαθων.

Poněvadž napájí duši žíznivou, a duši hladovitou naplňuje dobrými věcmi.

Τους καθημενους εν σκοτει και σκια θανατου, τους δεδεμενους εν θλιψει και εν σιδηρω

Kteříž sedí ve tmě a v stínu smrti, sevříni jsouce bídou i železy,

διοτι ηπειθησαν εις τα λογια του Θεου και την βουλην του Υψιστου κατεφρονησαν

Protože odporni byli řečem Boha silného, a radou Nejvyššího pohrdli.

δια τουτο εταπεινωσε την καρδιαν αυτων εν κοπω επεσον, και δεν υπηρχεν ο βοηθων.

Pročež ponížil bídou srdce jejich, padli, a nebylo pomocníka.

Τοτε εβοησαν προς τον Κυριον εν τη θλιψει αυτων, και εσωσεν αυτους απο των αναγκων αυτων

Když volají k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí je vysvobozuje.

εξηγαγεν αυτους εκ του σκοτους και εκ της σκιας του θανατου και τα δεσμα αυτων συνετριψεν.

Vyvodí je z temností a stínu smrti, a svazky jejich trhá.

Ας υμνολογωσιν εις τον Κυριον τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τα προς τους υιους των ανθρωπων

Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými,

διοτι συνετριψε πυλας χαλκινας και μοχλους σιδηρους κατεκοψεν.

Poněvadž láme brány měděné, a závory železné posekává.

Οι αφρονες βασανιζονται δια τας παραβασεις αυτων και δια τας ανομιας αυτων.

Blázni pro cestu převrácenosti své, a pro nepravosti své v trápení bývají.

Παν φαγητον βδελυττεται η ψυχη αυτων, και πλησιαζουσιν εως των πυλων του θανατου.

Oškliví se jim všeliký pokrm, až se i k branám smrti přibližují.

Τοτε βοωσι προς τον Κυριον εν τη θλιψει αυτων, και σωζει αυτους απο των αναγκων αυτων

Když volají k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí jejich je vysvobozuje.

αποστελλει τον λογον αυτου και ιατρευει αυτους και ελευθερονει απο της φθορας αυτων.

Posílá slovo své, a uzdravuje je, a vysvobozuje je z hrobu.

Ας υμνολογωσιν εις τον Κυριον τα ελεη αυτου, και τα θαυμασια αυτου τα προς τους υιους των ανθρωπων

Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými,

και ας θυσιαζωσι θυσιας αινεσεως και ας κηρυττωσι τα εργα αυτου εν αγαλλιασει.

A obětujíce oběti chvály, ať vypravují skutky jeho s prozpěvováním.

Οι καταβαινοντες εις την θαλασσαν με πλοια, καμνοντες εργασιας εν υδασι πολλοις,

Kteří se plaví po moři na lodech, pracujíce na velikých vodách,

αυτοι βλεπουσι τα εργα του Κυριου και τα θαυμασια αυτου τα γινομενα εις τα βαθη

Tiť vídají skutky Hospodinovy, a divy jeho v hlubokosti.

Διοτι προσταζει, και εγειρεται ανεμος καταιγιδος, και υψονει τα κυματα αυτης.

Jakž jen dí, hned se strhne vítr bouřlivý, a dme vlny mořské.

Αναβαινουσιν εως των ουρανων και καταβαινουσιν εως των αβυσσων η ψυχη αυτων τηκεται υπο της συμφορας.

Vznášejí se k nebi, sstupují do propasti, duše jejich v nebezpečenství rozplývá se.

Σειονται και κλονιζονται ως ο μεθυων, και πασα η σοφια αυτων χανεται.

Motají se a nakloňují jako opilý, a všecko umění jejich mizí.

Τοτε κραζουσι προς τον Κυριον εν τη θλιψει αυτων, και εξαγει αυτους απο των αναγκων αυτων.

Když volají k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí jejich je vysvobozuje.

Κατασιγαζει την ανεμοζαλην, και σιωπωσι τα κυματα αυτης.

Proměňuje bouři v utišení, tak že umlkne vlnobití jejich.

Και ευφραινονται, διοτι ησυχασαν και οδηγει αυτους εις τον επιθυμητον λιμενα αυτων.

I veselí se, že utichlo; a tak přivodí je k břehu žádostivému.

Ας υμνολογωσιν εις τον Κυριον τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τα προς τους υιους των ανθρωπων

Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými.

και ας υψονωσιν αυτον εν τη συναξει του λαου, και εν τω συνεδριω των πρεσβυτερων ας αινωσιν αυτον.

Nechť ho vyvyšují v shromáždění lidu, a v radě starců chválí jej.

Μεταβαλλει ποταμους εις ερημον και πηγας υδατων εις ξηρασιαν

Obrací řeky v poušť, a prameny vod v suchost,

την καρποφορον γην εις αλμυραν, δια την κακιαν των κατοικουντων εν αυτη.

Zemi úrodnou v slatinnou, pro zlost obyvatelů jejích.

Μεταβαλλει την ερημον εις λιμνας υδατων και την ξηραν γην εις πηγας υδατων.

Pustiny obrací v jezera, a zemi vyprahlou v prameny vod.

Και εκει κατοικιζει τους πεινωντας, και συγκροτουσι πολεις εις κατοικησιν

I osazuje na ní hladovité, aby stavěli města k bydlení.

και σπειρουσιν αγρους και φυτευουσιν αμπελωνας, οιτινες καμνουσι καρπους γεννηματος.

Kteříž osívají pole, a dělají vinice, a shromažďují sobě užitek úrody.

Και ευλογει αυτους, και πληθυνονται σφοδρα, και δεν ολιγοστευει τα κτηνη αυτων.

Takť on jim žehná, že se rozmnožují velmi, a dobytka jejich neumenšuje.

Ολιγοστευουσιν ομως επειτα και ταπεινονονται, απο της στενοχωριας, της συμφορας και του πονου.

A někdy pak umenšeni a sníženi bývají ukrutenstvím, bídou a truchlostí,

Επιχεει καταφρονησιν επι τους αρχοντας και καμνει αυτους να περιπλανωνται εν ερημω αβατω.

Když vylévá pohrdání na knížata, dopouštěje, aby bloudili po poušti bezcestné.

Τον δε πενητα υψονει απο της πτωχειας και καθιστα ως ποιμνια τας οικογενειας.

Onť vyzdvihuje nuzného z trápení, a rozmnožuje rodinu jako stádo.

Οι ευθεις βλεπουσι και ευφραινονται πασα δε ανομια θελει εμφραξει το στομα αυτης.

Nechť to spatřují upřímí, a rozveselí se, ale všeliká nepravost ať zacpá ústa svá.

Οστις ειναι σοφος ας παρατηρη ταυτα και θελουσιν εννοησει τα ελεη του Κυριου.

Ale kdo jest tak moudrý, aby toho šetřil, a vyrozumíval mnohému milosrdenství Hospodinovu?