Proverbs 9

Η σοφια ωκοδομησε τον οικον αυτης, ελατομησε τους στυλους αυτης επτα
Moudrost vystavěla dům svůj, vytesavši sloupů svých sedm.
εσφαξε τη σφαγια αυτης, εκερασε τον οινον αυτης, και ητοιμασε την τραπεζαν αυτης
Zbila dobytek svůj, smísila víno své, stůl také svůj připravila.
απεστειλε τας θεραπαινας αυτης, κηρυττει επι των υψηλων τοπων της πολεως,
A poslavši děvečky své, volá na vrchu nejvyšších míst v městě:
Οστις ειναι αφρων, ας στραφη εδω και, προς τους ενδεεις φρενων, λεγει προς αυτους,
Kdožkoli jest hloupý, uchyl se sem. Až i bláznivým říká:
Ελθετε, φαγετε απο του αρτου μου, και πιετε απο του οινου τον οποιον εκερασα
Poďte, jezte chléb můj, a píte víno, kteréž jsem smísila.
αφησατε την αφροσυνην και ζησατε και κατευθυνθητε εν τη οδω της συνεσεως.
Opusťte hloupost a živi buďte, a choďte cestou rozumnosti.
Ο νουθετων χλευαστην λαμβανει εις εαυτον ατιμιαν και ο ελεγχων τον ασεβη λαμβανει εις εαυτον μωμον.
Kdo tresce posměvače, dochází hanby, a kdo přimlouvá bezbožnému, pohanění.
Μη ελεγχε χλευαστην, δια να μη σε μισηση ελεγχε σοφον, και θελει σε αγαπησει.
Nedomlouvej posměvači, aby tě nevzal v nenávist; přimlouvej moudrému, a bude tě milovati.
Διδε αφορμην εις τον σοφον και θελει γεινει σοφωτερος διδασκε τον δικαιον και θελει αυξηθη εις μαθησιν.
Učiň to moudrému, a bude moudřejší; pouč spravedlivého, a bude umělejší.
Αρχη σοφιας φοβος Κυριου και επιγνωσις αγιων φρονησις.
Počátek moudrosti jest bázeň Hospodinova, a umění svatých rozumnost.
Διοτι δι εμου αι ημεραι σου θελουσι πολλαπλασιασθη, και ετη ζωης θελουσι προστεθη εις σε.
Nebo skrze mne rozmnoží se dnové tvoji, a přidánoť bude let života.
Εαν γεινης σοφος, θελεις εισθαι σοφος δια σεαυτον και εαν γεινης χλευαστης, συ μονος θελεις πασχει.
Budeš-li moudrý, sobě moudrý budeš; pakli posměvač, sám vytrpíš.
Γυνη αφρων, θρασεια, ανοητος και μη γνωριζουσα μηδεν
Žena bláznivá štěbetná, nesmyslná, a nic neumí.
καθηται εν τη θυρα της οικιας αυτης επι θρονου, εν τοις υψηλοις τοποις της πολεως,
A sedí u dveří domu svého na stolici, na místech vysokých v městě,
προσκαλουσα τους διαβατας τους κατευθυνομενους εις την οδον αυτων
Aby volala jdoucích cestou, kteříž přímo jdou stezkami svými, řkuci:
οστις ειναι αφρων, ας στραφη εδω και προς τον ενδεη φρενων, λεγει προς αυτον,
Kdo jest hloupý, uchyl se sem. A bláznivému říká:
Τα κλοπιμαια υδατα ειναι γλυκεα, και ο κρυφιος αρτος ειναι ηδυς.
Voda kradená sladší jest, a chléb pokoutní chutnější.
Αλλ αυτος αγνοει οτι εκει ειναι οι νεκροι, και εις τα βαθη του αδου οι κεκλημενοι αυτης.
Ale neví hlupec, že mrtví jsou tam, a v hlubokém hrobě ti, kterýchž pozvala.