Proverbs 19

Καλητερος ο πτωχος ο περιπατων εν τη ακεραιοτητι αυτου, παρα τον πλουσιον τον διεστραμμενον τα χειλη αυτου και οντα αφρονα.

Lepší jest chudý, jenž chodí v upřímnosti své, nežli převrácený ve rtech svých, kterýž jest blázen.

Ψυχη ανευ γνωσεως βεβαιως δεν ειναι καλον και οστις σπευδει με τους ποδας, προσκοπτει.

Jistě že bez umění duši není dobře, a kdož jest kvapných noh, hřeší.

Η αφροσυνη του ανθρωπου διαστρεφει την οδον αυτου και η καρδια αυτου αγανακτει κατα του Κυριου.

Bláznovství člověka převrací cestu jeho, ačkoli proti Hospodinu zpouzí se srdce jeho.

Ο πλουτος προσθετει φιλους πολλους ο δε πτωχος εγκαταλειπεται υπο του φιλου αυτου.

Statek přidává přátel množství, ale chudý od přítele svého odloučen bývá.

Ο ψευδης μαρτυς δεν θελει μεινει ατιμωρητος και ο λαλων ψευδη δεν θελει εκφυγει.

Svědek falešný nebude bez pomsty, a kdož mluví lež, neuteče.

Πολλοι κολακευουσι το προσωπον του αρχοντος και πας τις ειναι φιλος του διδοντος ανθρωπου.

Mnozí pokoří se před knížetem, a každý jest přítel muži štědrému.

Τον πτωχον μισουσι παντες οι αδελφοι αυτου ποσω μαλλον θελουσιν αποφευγει αυτον οι φιλοι αυτου; αυτος ακολουθει φωναζων αλλ εκεινοι δεν αποκρινονται.

Všickni bratří chudého v nenávisti jej mají; čím více přátelé jeho vzdalují se od něho! Když volá za nimi, není jich.

Οστις αποκτα σοφιαν, αγαπα την ψυχην αυτου οστις φυλαττει φρονησιν, θελει ευρει καλον.

Ten, kdož miluje duši svou, nabývá moudrosti, a ostříhá opatrnosti, aby nalezl dobré.

Ο ψευδης μαρτυς δεν θελει μεινει ατιμωρητος και ο λαλων ψευδη θελει απολεσθη.

Svědek falešný nebude bez pomsty, a kdož mluví lež, zahyne.

Η τρυφη δεν αρμοζει εις αφρονα πολυ ολιγωτερον εις δουλον, να εξουσιαζη επ αρχοντων.

Nesluší na blázna rozkoš, a ovšem, aby služebník nad knížaty panoval.

Η φρονησις του ανθρωπου συστελλει τον θυμον αυτου και ειναι δοξα αυτου να παραβλεπη την παραβασιν.

Rozum člověka zdržuje hněv jeho, a čest jeho jest prominouti provinění.

Η οργη του βασιλεως ειναι ως βρυχηθμος λεοντος η δε ευνοια αυτου ως δροσος επι τον χορτον.

Prchlivost královská jako řvání mladého lva jest, a ochotnost jeho jako rosa na bylinu.

Ο αφρων υιος ειναι ολεθρος εις τον πατερα αυτου και αι εριδες της γυναικος ειναι ακαταπαυστον σταξιμον.

Trápení otci svému jest syn bláznivý, a ustavičné kapání žena svárlivá.

Οικος και πλουτη κληρονομουνται εκ των πατερων αλλ η φρονιμος γυνη παρα Κυριου διδεται.

Dům a statek jest po rodičích, ale od Hospodina manželka rozumná.

Η οκνηρια ριπτει εις βαθυν υπνον και η αεργος ψυχη θελει πεινα.

Lenost přivodí tvrdý sen, a duše váhavá lačněti bude.

Ο φυλαττων την εντολην φυλαττει την ψυχην αυτου ο δε καταφρονων τας οδους αυτου θελει απολεσθη.

Ten, kdož ostříhá přikázaní, ostříhá duše své; ale kdož pohrdá cestami svými, zahyne.

Ο ελεων πτωχον δανειζει εις τον Κυριον και θελει γεινει εις αυτον η ανταποδοσις αυτου.

Kdo uděluje chudému, půjčuje Hospodinu, a onť za dobrodiní jeho odplatí jemu.

Παιδευε τον υιον σου ενοσω ειναι ελπις αλλα μη διεγειρης την ψυχην σου, ωστε να θανατωσης αυτον.

Tresci syna svého, dokudž jest o něm naděje, a k zahynutí jeho neodpouštěj jemu duše tvá.

Ο οργιλος θελει λαβει ποινην διοτι και αν ελευθερωσης αυτον, παλιν θελεις καμει το αυτο.

Veliký hněv ukazuj, odpouštěje trestání, proto že poněvadž odpouštíš, potom více trestati budeš.

Ακουε συμβουλην και δεχου διδασκαλιαν δια να γεινης σοφος εις τα εσχατα σου.

Poslouchej rady, a přijímej kázeň, abys vždy někdy moudrý byl.

Ειναι πολλοι λογισμοι εν τη καρδια του ανθρωπου η βουλη ομως του Κυριου, εκεινη θελει μενει.

Mnozí úmyslové jsou v srdci člověka, ale uložení Hospodinovo toť ostojí.

Τιμη του ανθρωπου ειναι η αγαθοτης αυτου και καλητερος ο πτωχος παρα τον ψευστην.

Žádaná věc člověku jest dobře činiti jiným, ale počestnější jest chudý než muž lživý.

Ο φοβος του Κυριου φερει ζωην, και ο φοβουμενος αυτον θελει πλαγιαζει κεχορτασμενος κακον δεν θελει συναπαντησει.

Bázeň Hospodinova k životu. Takový jsa nasycen, bydlí, aniž neštěstím navštíven bývá.

Ο οκνηρος εμβαπτει την χειρα αυτου εις το τρυβλιον, και δεν θελει ουδε εις το στομα αυτου να επιστρεψη αυτην.

Lenivý schovává ruku svou za ňadra, ani k ústům svým jí nevztáhne.

Εαν μαστιγωσης τον χλευαστην, ο απλους θελει γεινει προσεκτικος και εαν ελεγξης τον φρονιμον, θελει εννοησει γνωσιν.

Ubí posměvače, ať se hlupec dovtípí; a potresci rozumného, ať porozumí umění.

Οστις ατιμαζει τον πατερα και απωθει την μητερα, ειναι υιος προξενων αισχυνην και ονειδος.

Syn, kterýž hanbu a lehkost činí, hubí otce, a zahání matku.

Παυσον, υιε μου, να ακουης διδασκαλιαν παρεκτρεπουσαν απο των λογων της γνωσεως.

Přestaň, synu můj, poslouchati učení, kteréž od řečí rozumných odvozuje.

Ο ασεβης μαρτυς χλευαζει το δικαιον και το στομα των ασεβων καταπινει ανομιαν.

Svědek nešlechetný posmívá se soudu, a ústa bezbožných přikrývají nepravost.

Κρισεις ετοιμαζονται δια τους χλευαστας, και ραβδισμοι δια την ραχιν των αφρονων.

Nebo na posměvače hotoví jsou nálezové, a rány na hřbet bláznů.