Job 26

Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπε

A odpovídaje Job, řekl:

Ποσον εβοηθησας τον αδυνατον εσωσας βραχιονα ανισχυρον.

Komu jsi napomohl? Tomu-li, kterýž nemá síly? Toho-lis retoval, kterýž jest bez moci?

Ποσον συνεβουλευσας τον ασοφον και εντελη συνεσιν εδειξας

Komu jsi rady udělil? Nemoudrému-li? Hned jsi základu dostatečně poučil?

Προς τινα απηγγειλας τους λογους; και τινος πνοη εξηλθεν απο σου;

Komužs ty řeči zvěstoval? A čí duch vyšel z tebe?

Οι νεκροι τρεμουσιν αυτον υποκατωθεν των υδατων, και οι συγκατοικουντες μετ αυτων.

Však i mrtvé věci pod vodami a obyvateli jejich sformovány bývají.

Γυμνος ο αδης εμπροσθεν αυτου, και η απωλεια δεν εχει σκεπασμα.

Odkryta jest propast před ním, i zahynutí není zakryto.

Εκτεινει τον βορεαν επι το κενον κρεμα την γην επι το μηδεν.

Ontě roztáhl půlnoční stranu nad prázdnem, zavěsil zemi na ničemž.

Δεσμευει τα υδατα εις τας νεφελας αυτου και η νεφελη δεν σχιζεται υποκατω αυτων.

Zavazuje vody v oblacích svých, aniž se trhá oblak pod nimi.

Σκεπαζει το προσωπον του θρονου αυτου εκτεινει το νεφος αυτου επ αυτον.

On sám zdržuje stále trůn svůj, a roztahuje na něm oblaky své.

Περιεκυκλωσε τα υδατα με ορια, εως της συντελειας του φωτος και του σκοτους.

Cíl vyměřil rozlévání se vodám, až do skonání světla a tmy.

Οι στυλοι του ουρανου τρεμουσι και εξιστανται απο της επιτιμησεως αυτου.

Sloupové nebeští třesou se a pohybují od žehrání jeho.

Ταραττει την θαλασσαν δια της δυναμεως αυτου, και δια της συνεσεως αυτου καταδαμαζει την υπερηφανιαν αυτης.

Mocí svou rozdělil moře, a rozumností svou dutí jeho.

Δια του πνευματος αυτου εκοσμησε τους ουρανους η χειρ αυτου εσχηματισε τον συστρεφομενον οφιν.

Duchem svým nebesa ozdobil, a ruka jeho sformovala hada dlouhého.

Ιδου, ταυτα ειναι μερη των οδων αυτου αλλα ποσον ελαχιστον πραγμα ακουομεν περι αυτου; την δε βροντην της δυναμεως αυτου τις δυναται να εννοηση;

Aj, toť jsou jen částky cest jeho, a jak nestižitelné jest i to maličko, což jsme slyšeli o něm. Hřímání pak moci jeho kdo srozumí?