Psalms 95

Δευτε, ας αγαλλιασθωμεν εις τον Κυριον ας αλαλαξωμεν εις το φρουριον της σωτηριας ημων.

Dođite, kličimo Jahvi, uzvikujmo Hridi, Spasitelju svome!

Ας προφθασωμεν ενωπιον αυτου μετα δοξολογιας εν ψαλμοις ας αλαλαξωμεν εις αυτον.

Pred lice mu stupimo s hvalama, kličimo mu u pjesmama!

Διοτι Θεος μεγας ειναι ο Κυριος, και Βασιλευς μεγας υπερ παντας τους θεους.

Jer velik je Jahve, Bog naš, Kralj veliki nad svim bogovima.

Διοτι εις αυτου την χειρα ειναι τα βαθη της γης και τα υψη των ορεων ειναι αυτου.

U njegovoj su ruci zemaljske dubine, njegovi su vrhunci planina.

Διοτι αυτου ειναι η θαλασσα, και αυτος εκαμεν αυτην και την ξηραν αι χειρες αυτου επλασαν.

Njegovo je more, on ga je stvorio, i kopno koje načiniše ruke njegove.

Δευτε, ας προσκυνησωμεν και ας προσπεσωμεν ας γονατισωμεν ενωπιον του Κυριου, του Ποιητου ημων.

Dođite, prignimo koljena i padnimo nice, poklonimo se Jahvi koji nas stvori!

Διοτι αυτος ειναι ο Θεος ημων και ημεις λαος της βοσκης αυτου και προβατα της χειρος αυτου. Σημερον εαν ακουσητε της φωνης αυτου,

Jer on je Bog naš, a mi narod paše njegove, ovce što on ih čuva. O, da danas glas mu poslušate:

μη σκληρυνητε την καρδιαν σας, ως εν τω παροργισμω, ως εν τη ημερα του πειρασμου εν τη ερημω

"Ne budite srca tvrda kao u Meribi, kao u dan Mase u pustinji

οπου οι πατερες σας με επειρασαν, με εδοκιμασαν και ειδον τα εργα μου.

gdje me iskušavahu očevi vaši premda vidješe djela moja.

Τεσσαρακοντα ετη δυσηρεστηθην με την γενεαν εκεινην, και ειπα, ουτος ειναι λαος πεπλανημενος την καρδιαν, και αυτοι δεν εγνωρισαν τας οδους μου.

Četrdeset ljeta jadio me naraštaj onaj, pa rekoh: 'Narod su nestalna srca i ne promiču moje putove.'

Δια τουτο ωμοσα εν τη οργη μου, οτι εις την αναπαυσιν μου δεν θελουσιν εισελθει.

Stog se zakleh u svom gnjevu: 'Nikad neće ući u moj pokoj!'"