Psalms 2

Δια τι εφρυαξαν τα εθνη και οι λαοι εμελετησαν ματαια;

Zašto se bune narodi, zašto puci ludosti snuju?

Παρεσταθησαν οι βασιλεις της γης, και οι αρχοντες συνηχθησαν ομου, κατα του Κυριου, και κατα του χριστου αυτου, λεγοντες,

Ustaju kraljevi zemaljski, knezovi se rotÄe protiv Jahve i Pomazanika njegova:

Ας διασπασωμεν τους δεσμους αυτων, και ας απορριψωμεν αφ ημων τας αλυσεις αυτων.

"Skršimo okove njihove i jaram njihov zbacimo!"

Ο καθημενος εν ουρανοις θελει γελασει ο Κυριος θελει εκμυκτηρισει αυτους.

Smije se onaj što na nebu stoluje, Gospod im se podruguje.

Τοτε θελει λαλησει προς αυτους εν τη οργη αυτου, και εν τω θυμω αυτου θελει συνταραξει αυτους.

Tad im veli u svom gnjevu, žestinom ih on zbunjuje:

Αλλ εγω, θελει ειπει, εχρισα τον Βασιλεα μου επι Σιων, το ορος το αγιον μου.

"TÓa ja kralja svog postavih nad Sionom, svojom svetom gorom."

Εγω θελω αναγγειλει το προσταγμα ο Κυριος ειπε προς εμε, Υιος μου εισαι συ εγω σημερον σε εγεννησα

Obznanjujem odluku Jahvinu: Gospodin mi reče: "Ti si sin moj, danas te rodih.

Ζητησον παρ εμου, και θελω σοι δωσει τα εθνη κληρονομιαν σου, και ιδιοκτησιαν σου τα περατα της γης

Zatraži samo, i dat ću ti puke u baštinu, i u posjed krajeve zemaljske.

θελεις ποιμανει αυτους εν ραβδω σιδηρα ως σκευος κεραμεως θελεις συντριψει αυτους.

Vladat ćeš njima palicom gvozdenÄom i razbit ih kao sud lončarski."

Τωρα λοιπον, βασιλεις, συνετισθητε διδαχθητε, κριται της γης.

Opametite se sada, vi kraljevi, Urazumite se, suci zemaljski.

Δουλευετε τον Κυριον εν φοβω και αγαλλεσθε εν τρομω.

Služite Jahvi sa strahom, s trepetom se pokorite njemu,

Φιλειτε τον Υιον, μηποτε οργισθη, και απολεσθητε εκ της οδου, οταν εξαφθη ταχεως ο θυμος αυτου. Μακαριοι παντες οι πεποιθοτες επ αυτον.

da se ne razgnjevi te ne propadnete na putu, kad uskoro plane srdžba njegova. Blago svima koji se njemu utječu!