Psalms 147

Αινειτε τον Κυριον διοτι ειναι καλον να ψαλλωμεν εις τον Θεον ημων διοτι ειναι τερπνον, η αινεσις πρεπουσα.

Aleluja! Hvalite Jahvu jer je dobar, pjevajte Bogu našem jer je sladak; svake hvale on je dostojan!

Ο Κυριος οικοδομει την Ιερουσαλημ θελει συναξει τους διεσπαρμενους του Ισραηλ.

Jahve gradi Jeruzalem, sabire raspršene Izraelce.

Ιατρευει τους συντετριμμενους την καρδιαν και δενει τας πληγας αυτων.

On liječi one koji su srca skršena i povija rane njihove.

Αριθμει τα πληθη των αστρων Καλει τα παντα ονομαστι.

On određuje broj zvijezda, svaku njezinim imenom naziva.

Μεγας ο Κυριος ημων και μεγαλη η δυναμις αυτου η συνεσις αυτου αμετρητος.

Velik je naš Gospodin i svesilan, nema mjere mudrosti njegovoj.

Ο Κυριος υψονει τους πραους, τους δε ασεβεις ταπεινονει εως εδαφους.

Jahve pridiže ponizne, zlotvore do zemlje snizuje.

Ψαλατε εις τον Κυριον ευχαριστουντες ψαλμωδειτε εις τον Θεον ημων εν κιθαρα

Pjevajte Jahvi pjesmu zahvalnu, svirajte na citari Bogu našem!

τον σκεπαζοντα τον ουρανον με νεφελας τον ετοιμαζοντα βροχην δια την γην τον αναδιδοντα χορτον επι των ορεων

Oblacima on prekriva nebesa i zemlji kišu sprema; daje da po bregovima raste trava i bilje na službu čovjeku.

τον διδοντα εις τα κτηνη την τροφην αυτων και εις τους νεοσσους των κορακων, οιτινες κραζουσι προς αυτον.

On stoci hranu daje i mladim gavranima kada grakću.

Δεν χαιρει εις την δυναμιν του ιππου δεν ηδυνεται εις τους ποδας του ανδρος.

Za konjsku snagu on ne mari nit' mu se mile bedra čovječja.

Ο Κυριος ηδυνεται εις τους φοβουμενους αυτον, εις τους ελπιζοντας επι το ελεος αυτου.

Mili su Jahvi oni koji se njega boje, koji se uzdaju u dobrotu njegovu.

Επαινει, Ιερουσαλημ, τον Κυριον αινει τον Θεον σου, Σιων.

Slavi Jahvu, Jeruzaleme, hvali Boga svoga, Sione!

Διοτι ενεδυναμωσε τους μοχλους των πυλων σου ηυλογησε τους υιους σου εν μεσω σου.

On učvrsti zasune vrata tvojih, blagoslovi u tebi tvoje sinove.

Βαλλει ειρηνην εις τα ορια σου σε χορταινει με το παχος του σιτου.

On dade mir granicama tvojim, pšenicom te hrani najboljom.

Αποστελλει το προσταγμα αυτου εις την γην, ο λογος αυτου τρεχει ταχυτατα.

Besjedu svoju šalje na zemlju, brzo trči riječ njegova.

Διδει χιονα ως μαλλιον διασπειρει την παχνην ως στακτην.

Kao vunu snijeg razbacuje, prosipa mraz poput pepela.

Ριπτει τον κρυσταλλον αυτου ως κομματια εμπροσθεν του ψυχους αυτου τις δυναται να σταθη;

On sipa grÓad kao zalogaje, voda mrzne od njegove studeni.

Αποστελλει τον λογον αυτου και διαλυει αυτα φυσα τον ανεμον αυτου, και τα υδατα ρεουσιν.

Riječ svoju pošalje i vode se tope; dunu vjetrom i vode otječu.

Αναγγελλει τον λογον αυτου προς τον Ιακωβ, τα διαταγματα αυτου και τας κρισεις αυτου προς τον Ισραηλ.

Riječ svoju on objavi Jakovu, odluke svoje i zakone Izraelu.

Δεν εκαμεν ουτως εις ουδεν εθνος ουδε εγνωρισαν τας κρισεις αυτου. Αλληλουια.

Ne učini tako nijednom narodu: nijednom naredbe svoje ne objavi! Aleluja!