Psalms 130

Ωιδη των Αναβαθμων. Εκ βαθεων εκραξα προς σε, Κυριε.

Hodočasnička pjesma. Iz dubine, Jahve, vapijem tebi:

Κυριε, εισακουσον της φωνης μου ας ηναι τα ωτα σου προσεκτικα εις την φωνην των δεησεων μου.

Gospodine, čuj glas moj! Neka pazi uho tvoje na glas moga vapaja!

Εαν, Κυριε, παρατηρησης ανομιας, Κυριε, τις θελει δυνηθη να σταθη;

Ako se, Jahve, grijeha budeš spominjao, Gospodine, tko će opstati?

Παρα σοι ομως ειναι συγχωρησις, δια να σε φοβωνται.

Al' u tebe je praštanje, da bi te se bojali.

Προσεμεινα τον Κυριον, προσεμεινεν η ψυχη μου, και ηλπισα επι τον λογον αυτου.

U Jahvu ja se uzdam, duša se moja u njegovu uzda riječ.

Η ψυχη μου προσμενει τον Κυριον, μαλλον παρα τους προσμενοντας την αυγην, ναι, τους προσμενοντας την αυγην.

Duša moja čeka Gospodina više no zoru straža noćna; više no zoru straža noćna

Ας ελπιζη ο Ισραηλ επι τον Κυριον διοτι παρα τω Κυριω ειναι ελεος, και λυτρωσις πολλη παρ αυτω

nek' Izrael čeka Jahvu. Jer je u Jahve milosrđe i obilno je u njega otkupljenje;

και αυτος θελει λυτρωσει τον Ισραηλ απο πασων των ανομιων αυτου.

on će otkupiti Izraela od svih grijeha njegovih.