Psalms 107

Δοξολογειτε τον Κυριον, διοτι ειναι αγαθος, διοτι το ελεος αυτου μενει εις τον αιωνα.

Hvalite Jahvu jer je dobar, jer je dovijeka ljubav njegova!

Ας λεγωσιν ουτως οι λελυτρωμενοι του Κυριου, τους οποιους ελυτρωσεν εκ χειρος του εχθρου

Tako nek' reknu svi otkupljenici koje Jahve otkupi iz ruke dušmanske

και συνηγαγεν αυτους εκ των χωρων, απο ανατολης και δυσεως απο βορρα και απο νοτου.

i koje skupi iz svih zemalja, s istoka i sa zapada, sa sjevera i s juga.

Περιεπλανωντο εν τη ερημω, εν οδω ανυδρω ουδε ευρισκον πολιν δια κατοικησιν.

Lutahu pustinjom, u samoći pustoj, puta ne nalazeć' do naseljena grada.

Ησαν πεινωντες και διψωντες η ψυχη αυτων απεκαμνεν εν αυτοις.

Gladni su bili, žeđu izmoreni, duša je klonula u njima.

Τοτε εβοησαν προς τον Κυριον εν τη θλιψει αυτων και ηλευθερωσεν αυτους απο των αναγκων αυτων.

Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi, i on ih istrže iz svih nevolja.

Και ωδηγησεν αυτους δι ευθειας οδου, δια να υπαγωσιν εις πολιν κατοικιας.

Pravim ih putem pÓovede da stignu ka gradu naseljenu.

Ας υμνολογωσιν εις τον Κυριον τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τα προς τους υιους των ανθρωπων

Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!

Διοτι εχορτασε ψυχην διψωσαν, και ψυχην πεινωσαν ενεπλησεν απο αγαθων.

Jer gladnu dušu on nasiti, dušu izgladnjelu on napuni dobrima.

Τους καθημενους εν σκοτει και σκια θανατου, τους δεδεμενους εν θλιψει και εν σιδηρω

U mraku sjeđahu i u tmini, sputani bijedom i gvožđima,

διοτι ηπειθησαν εις τα λογια του Θεου και την βουλην του Υψιστου κατεφρονησαν

jer su prkosili besjedama Božjim i prezreli naum Svevišnjega.

δια τουτο εταπεινωσε την καρδιαν αυτων εν κοπω επεσον, και δεν υπηρχεν ο βοηθων.

Srce im stoga skrši patnjama: posrtahu, a ne bješe nikog da im pomogne.

Τοτε εβοησαν προς τον Κυριον εν τη θλιψει αυτων, και εσωσεν αυτους απο των αναγκων αυτων

Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.

εξηγαγεν αυτους εκ του σκοτους και εκ της σκιας του θανατου και τα δεσμα αυτων συνετριψεν.

Izvede ih iz tmina i mraka, raskide okove njihove.

Ας υμνολογωσιν εις τον Κυριον τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τα προς τους υιους των ανθρωπων

Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!

διοτι συνετριψε πυλας χαλκινας και μοχλους σιδηρους κατεκοψεν.

Jer razbi vrata mjedena i gvozdene polomi zasune.

Οι αφρονες βασανιζονται δια τας παραβασεις αυτων και δια τας ανομιας αυτων.

Zbog svojih bezakonja bolovahu oni, ispaštajuć' svoje opačine:

Παν φαγητον βδελυττεται η ψυχη αυτων, και πλησιαζουσιν εως των πυλων του θανατου.

svako se jelo gadilo duši njihovoj, do vrata smrti oni dođoše.

Τοτε βοωσι προς τον Κυριον εν τη θλιψει αυτων, και σωζει αυτους απο των αναγκων αυτων

Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.

αποστελλει τον λογον αυτου και ιατρευει αυτους και ελευθερονει απο της φθορας αυτων.

Riječ svoju posla da ih ozdravi i život im spasi od jame grobne.

Ας υμνολογωσιν εις τον Κυριον τα ελεη αυτου, και τα θαυμασια αυτου τα προς τους υιους των ανθρωπων

Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!

και ας θυσιαζωσι θυσιας αινεσεως και ας κηρυττωσι τα εργα αυτου εν αγαλλιασει.

Nek' prinose žrtve zahvalnice i kličući nek' djela njegova kazuju!

Οι καταβαινοντες εις την θαλασσαν με πλοια, καμνοντες εργασιας εν υδασι πολλοις,

Oni koji lađama zaploviše morem da po vodama silnim trguju:

αυτοι βλεπουσι τα εργα του Κυριου και τα θαυμασια αυτου τα γινομενα εις τα βαθη

oni vidješe djela Jahvina, čudesa njegova na pučini.

Διοτι προσταζει, και εγειρεται ανεμος καταιγιδος, και υψονει τα κυματα αυτης.

On reče i olujni se vjetar uzvitla što u visinu diže valove mora.

Αναβαινουσιν εως των ουρανων και καταβαινουσιν εως των αβυσσων η ψυχη αυτων τηκεται υπο της συμφορας.

Do neba se dizahu, u bezdan se spuštahu, u nevolji duša im ginula.

Σειονται και κλονιζονται ως ο μεθυων, και πασα η σοφια αυτων χανεται.

Teturahu i posrtahu kao pijani, sva ih je mudrost izdala.

Τοτε κραζουσι προς τον Κυριον εν τη θλιψει αυτων, και εξαγει αυτους απο των αναγκων αυτων.

Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.

Κατασιγαζει την ανεμοζαλην, και σιωπωσι τα κυματα αυτης.

Smiri oluju u tih povjetarac, valovi morski umukoše.

Και ευφραινονται, διοτι ησυχασαν και οδηγει αυτους εις τον επιθυμητον λιμενα αυτων.

Obradovaše se tišini, u željenu luku on ih povede.

Ας υμνολογωσιν εις τον Κυριον τα ελεη αυτου και τα θαυμασια αυτου τα προς τους υιους των ανθρωπων

Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!

και ας υψονωσιν αυτον εν τη συναξει του λαου, και εν τω συνεδριω των πρεσβυτερων ας αινωσιν αυτον.

Neka ga uzvisuju u narodnom zboru, neka ga hvale u vijeću staraca!

Μεταβαλλει ποταμους εις ερημον και πηγας υδατων εις ξηρασιαν

On pretvori rijeke u pustinju, a izvore vodene u žednu zemlju;

την καρποφορον γην εις αλμυραν, δια την κακιαν των κατοικουντων εν αυτη.

plodonosnu zemlju u slanu pustaru zbog zloće žitelja njezinih.

Μεταβαλλει την ερημον εις λιμνας υδατων και την ξηραν γην εις πηγας υδατων.

On obrati pustinju u jezero, a zemlju suhu u vodene izvore

Και εκει κατοικιζει τους πεινωντας, και συγκροτουσι πολεις εις κατοικησιν

i naseli ondje izgladnjele te podigoše grad gdje će živjeti.

και σπειρουσιν αγρους και φυτευουσιν αμπελωνας, οιτινες καμνουσι καρπους γεννηματος.

Zasijaše njive, posadiše vinograde što im doniješe obilnu ljetinu.

Και ευλογει αυτους, και πληθυνονται σφοδρα, και δεν ολιγοστευει τα κτηνη αυτων.

I on ih blagoslovi te se namnožiše silno i stada im se ne smanjiše.

Ολιγοστευουσιν ομως επειτα και ταπεινονονται, απο της στενοχωριας, της συμφορας και του πονου.

Prorijeđeni bjehu i prezreni pod teretom patnja i nevolja.

Επιχεει καταφρονησιν επι τους αρχοντας και καμνει αυτους να περιπλανωνται εν ερημω αβατω.

Onaj što izlijeva prezir na knezove pusti ih da po bespuću pustom lutaju.

Τον δε πενητα υψονει απο της πτωχειας και καθιστα ως ποιμνια τας οικογενειας.

Iz nevolje pÓodiže ubogog i obitelji k'o stada ÓumnožÄi.

Οι ευθεις βλεπουσι και ευφραινονται πασα δε ανομια θελει εμφραξει το στομα αυτης.

Videć' to, čestiti neka se raduju, a zloća neka sebi usta začepi!

Οστις ειναι σοφος ας παρατηρη ταυτα και θελουσιν εννοησει τα ελεη του Κυριου.

Tko je mudar nek' o svemu tom razmišlja i nek' uvidi dobrotu Jahvinu!