Proverbs 26

Καθως η χιων εν τω θερει και καθως η βροχη εν τω θερισμω, ουτως εις τον αφρονα η τιμη δεν αρμοζει.

Kao snijeg ljeti ili kiša o žetvi, tako pristaju počasti bezumnomu.

Ως περιφερεται το στρουθιον, ως περιπετα η χελιδων, ουτως η αδικος καταρα δεν θελει επιφθασει.

Kao vrabac kad prhne i lastavica kad odleti, tako se i bezrazložna kletva ne ispunja.

Μαστιξ δια τον ιππον, κημος δια τον ονον, και ραβδος δια την ραχιν των αφρονων.

Bič konju, uzda magarcu, a šiba leđima bezumnika.

Μη αποκρινου εις τον αφρονα κατα την αφροσυνην αυτου, δια να μη γεινης και συ ομοιος αυτου.

Ne odgovaraj bezumniku po njegovoj ludosti, da mu i sam ne postaneš jednak.

Αποκρινου εις τον αφρονα κατα την αφροσυνην αυτου, δια να μη ηναι σοφος εις τους οφθαλμους αυτου.

Odgovori bezumniku po ludosti njegovoj, da se ne bi učinio sam sebi mudar.

Οστις αποστελλει μηνυμα δια χειρος του αφρονος, αποκοπτει τους ποδας αυτου και πινει ζημιαν.

Odsijeca noge sebi i gorčinu pije tko po bezumnom poruke šalje.

Ως τα σκελη του χωλου κρεμονται ανωφελη, ουτως ειναι και παροιμια εν τω στοματι των αφρονων.

Klecava bedra u hromoga - mudra je izreka u ustima bezumničkim.

Ως ο δεσμευων λιθον εις σφενδονην, ουτως ειναι οστις διδει τιμην εις τον αφρονα.

Kamen za praćku vezuje tko bezumnom iskazuje čast.

Ως η ακανθα ωθουμενη εις την χειρα του μεθυσου, ουτως ειναι η παροιμια εν τω στοματι των αφρονων.

Trnovita grana u ruci pijanice: mudra izreka u ustima bezumnika.

Ο δυναστης μιαινει τα παντα και μισθονει τους αφρονας, μισθονει και τους παραβατας.

Strijelac koji ranjava sve prolaznike: takav je onaj tko unajmljuje bezumnika.

Ως ο κυων επιστρεφει εις τον εμετον αυτου, ουτως ο αφρων επαναλαμβανει την αφροσυνην αυτου.

Bezumnik se vraća svojoj ludosti kao što se pas vraća na svoju bljuvotinu.

Ειδες ανθρωπον νομιζοντα εαυτον σοφον; μαλλον ελπις ειναι εκ του αφρονος παρα εξ αυτου.

Vidiš li čovjeka koji se sam sebi mudrim čini? Znaj, i od bezumnika ima više nade nego od njega!

Ο οκνηρος λεγει, Λεων ειναι εν τη οδω, λεων εν ταις πλατειαις.

Lijenčina veli: "Zvijer je na putu, i lav je na ulicama."

Ως η θυρα περιστρεφεται επι τας στροφιγγας αυτης, ουτως ο οκνηρος επι την κλινην αυτου.

Kao što se vrata okreću na stožerima svojim, tako i lijenčina na postelji svojoj.

Ο οκνηρος εμβαπτει την χειρα αυτου εις το τρυβλιον και βαρυνεται να επιστρεψη αυτην εις το στομα αυτου.

Lijenčina umače ruku u zdjelu, ali je ne može prinijeti ustima.

Ο οκνηρος νομιζει εαυτον σοφωτερον παρα επτα σοφους γνωμοδοτας.

Lijenčina se čini sebi mudrijim od sedmorice koji umno odgovaraju.

Οστις διαβαινων ανακατονεται εις εριδα μη ανηκουσαν εις αυτον, ομοιαζει τον πιανοντα κυνα απο των ωτιων.

Psa za uši hvata tko se, u prolazu, umiješa u raspru koja ga se ne tiče.

Ως ο μανιακος οστις ριπτει φλογας, βελη και θανατον,

Kao bjesomučnik koji baca zublje, strelice i sije smrt,

ουτως ειναι ο ανθρωπος, οστις απατα τον πλησιον αυτου και λεγει, δεν εκαμον εγω παιζων;

takav je čovjek koji vara bližnjega svoga i veli: "Samo se našalih."

Οπου δεν ειναι ξυλα, το πυρ σβυνεται και οπου δεν ειναι ψιθυριστης, η ερις ησυχαζει.

Kad nestane drva, oganj se gasi, i kad više nema klevetnika, prestaje svađa.

Οι ανθρακες δια την ανθρακιαν και τα ξυλα δια το πυρ, και ο φιλερις ανθρωπος δια να εξαπτη εριδας.

Ugljen je za žeravnicu i drvo za oganj, a svadljivac da raspaljuje svađu.

Οι λογοι του ψιθυριστου καταπινονται ηδεως, και καταβαινουσιν εις τα ενδομυχα της κοιλιας.

Klevetnikove su riječi kao slastice: spuštaju se u dno utrobe.

Τα ενθερμα χειλη μετα πονηρας καρδιας ειναι ως σκωρια αργυρου επικεχρισμενη επι πηλινον αγγειον.

Srebrna gleđa preko zemljana suđa: laskave usne i opako srce.

Οστις μισει, υποκρινεται με τα χειλη αυτου, και μηχανευεται δολον εν τη καρδια αυτου.

Mrzitelj hini usnama svojim, a u sebi nosi prijevaru;

Οταν ομιλη χαριεντως, μη πιστευε αυτον διοτι εχει επτα βδελυγματα εν τη καρδια αυτου.

ne vjeruj mu kad ljupkim glasom govori, jer u srcu mu je sedam grdila;

Οστις σκεπαζει το μισος δια δολου, η πονηρια αυτου θελει φανερωθη εν μεσω της συναξεως.

ako himbom skriva mržnju, njegova će se opačina otkriti na zboru.

Οστις σκαπτει λακκον, θελει πεσει εις αυτον και ο λιθος θελει επιστρεψει επι τον κυλιοντα αυτον.

Tko jamu kopa, sam u nju pada, i tko kamen valja, na njega se prevaljuje.

Η ψευδης γλωσσα μισει τους υπ αυτης καταθλιβομενους και το απατηλον στομα εργαζεται καταστροφην.

Lažljiv jezik mrzi svoje žrtve, laskava usta propast spremaju.