Job 5

Καλεσον τωρα, εαν τις σοι αποκριθη; και προς τινα των αγιων θελεις αποβλεψει;

Ded zazivlji! Zar će ti se tko odazvat'? Kojem li se svecu misliš sad obratit'?

Διοτι η οργη φονευει τον αφρονα, και η αγανακτησις θανατονει τον μωρον.

Doista, budalu njegov bijes ubija, luđaka će sasvim skončat ljubomora.

Εγω ειδον τον αφρονα ριζουμενον αλλ ευθυς προειπα κατηραμενην την κατοικιαν αυτου.

Bezumnika vidjeh kako korijen pušta, al' prokletstvo skoro na kuću mu pade.

Οι υιοι αυτου ειναι μακραν απο της σωτηριας, και καταπιεζονται εμπροσθεν της πυλης, και ουδεις ο ελευθερων

Njegovi su sinci daleko od spasa, njih nezaštićene na Vratima tlače.

των οποιων τον θερισμον κατατρωγει ο πεινων, και αρπαζει αυτον εκ των ακανθων και την περιουσιαν αυτων καταπινει ο διψων.

Ljetinu njihovu pojedoše gladni, sam Bog ju je njima oteo iz usta, a žedni hlepe za njihovim dobrima.

Διοτι εκ του χωματος δεν εξερχεται η θλιψις, ουδε η λυπη βλαστανει εκ της γης

Ne, opačina ne izbija iz zemlje, nit' nevolja iz tla može nići sama,

αλλ ο ανθρωπος γενναται δια την λυπην, και οι νεοσσοι των αετων δια να πετωσιν υψηλα.

nego čovjek rađa muku i nevolju kao što let orlov teži u visinu.

Αλλ εγω τον Θεον θελω επικαλεσθη, και εν τω Θεω θελω εναποθεσει την υποθεσιν μου

Al' ja bih se ipak Bogu utekao i pred njime stvar bih svoju razložio.

οστις καμνει μεγαλεια ανεξιχνιαστα, θαυμασια αναριθμητα

Nedokučiva on djela silna stvori, čudesa koja se izbrojit' ne mogu.

οστις διδει βροχην επι το προσωπον της γης, και πεμπει υδατα επι το προσωπον των αγρων

On kišom rosi po svem licu zemljinu i vodu šalje da nam polja natapa.

οστις υψονει τους ταπεινους, και ανεγειρει εις σωτηριαν τους τεθλιμμενους

Da bi ponižene visoko digao, da bi ojađene srećom obdario,

οστις διασκεδαζει τας βουλας των πανουργων, και δεν δυνανται αι χειρες αυτων να εκτελεσωσι την επιχειρησιν αυτων

redom ruši ono što lukavci smisle, što god započeli, on im izjalovi.

οστις συλλαμβανει τους σοφους εν τη πανουργια αυτων και η βουλη των δολιων ανατρεπεται

On hvata mudre u njihovu lukavstvu, naume spletkara obraća u ništa.

την ημεραν απαντωσι σκοτος, και εν μεσημβρια ψηλαφωσι καθως εν νυκτι.

Posred bijela dana zapadnu u tamu, pipaju u podne kao usred noći.

Τον πτωχον ομως λυτρονει εκ της ρομφαιας, εκ του στοματος αυτων και εκ της χειρος του ισχυρου.

On iz njinih ralja izbavlja jadnika, iz silničkih ruku diže siromaha.

Και ο πτωχος εχει ελπιδα, της δε ανομιας το στομα εμφραττεται.

Tako se pokaže nada nevoljniku, i nepravda mora zatvoriti usta.

Ιδου, μακαριος ο ανθρωπος, τον οποιον ελεγχει ο Θεος δια τουτο μη καταφρονει την παιδειαν του Παντοδυναμου

Da, blago čovjeku koga Bog odbaci! Stoga ti ne prezri karanje Svesilnog!

διοτι αυτος πληγονει και επιδενει κτυπα, και αι χειρες αυτου ιατρευουσιν.

On ranjava, ali i ranu povija, udara i svojom zacjeljuje rukom.

Εν εξ θλιψεσι θελει σε ελευθερωσει και εν τη εβδομη δεν θελει σε εγγισει κακον.

Iz šest će nevolja tebe izbaviti, ni u sedmoj zlo te dotaknuti neće.

Εν τη πεινη θελει σε λυτρωσει εκ θανατου και εν πολεμω εκ χειρος ρομφαιας.

U gladi, od smrti on će te spasiti, a u ratu, oštru će te otet maču.

Απο μαστιγος γλωσσης θελεις εισθαι πεφυλαγμενος και δεν θελεις φοβηθη απο του επερχομενου ολεθρου.

Biču zla jezika uklonit će tebe, ispred otimača bez straha ćeš biti.

Τον ολεθρον και την πειναν θελεις καταγελα και δεν θελεις φοβηθη απο των θηριων της γης.

Suši i studeni ti ćeš se smijati i od divljih zvijeri strahovati nećeš.

Διοτι θελεις εχει συμμαχιαν μετα των λιθων της πεδιαδος και τα θηρια του αγρου θελουσιν ειρηνευει μετα σου.

Sklopit' ti ćeš savez s kamenjem na njivi, zvjerad divlja s tobom u miru će biti.

Και θελεις γνωρισει οτι ειρηνη ειναι εν τη σκηνη σου, και θελεις επισκεφθη την κατοικιαν σου, και δεν θελει σοι λειπει ουδεν.

U šatoru svome mir ćeš uživati, dom svoj kad pohodiš netaknut će stajat.

Και θελεις γνωρισει οτι ειναι πολυ το σπερμα σου, και οι εκγονοι σου ως η βοτανη της γης.

Koljeno ćeš svoje gledat' gdje se množi i potomstvo gdje ti kao trava raste.

Θελεις ελθει εις τον ταφον εν βαθει γηρατι, καθως συσσωρευεται η θημωνια του σιτου εν τω καιρω αυτης.

U grob ti ćeš leći kada budeš zreo, kao što se žito snosi kad dozori.

Ιδου, τουτο εξιχνιασαμεν, ουτως εχει ακουσον αυτο και γνωρισον εν σεαυτω.

Sve motrismo ovo: istina je živa! zato sve za dobro svoje ti poslušaj."