Job 36

Και ο Ελιου εξηκολουθησε και ειπεν

Elihu nastavi i reče:

Υπομεινον με ολιγον, και θελω σε διδαξει διοτι εχω ετι λογους υπερ του Θεου.

"Strpi se malo, pa ću te poučit', jer još nisam sve rekao za Boga.

Θελω λαβει τα επιχειρηματα μου μακροθεν, και θελω αποδωσει δικαιοσυνην εις τον Ποιητην μου

Izdaleka ću svoje iznijet' znanje da Stvoritelja svojega opravdam.

διοτι οι λογοι μου επ αληθειας δεν θελουσιν εισθαι ψευδεις πλησιον σου ειναι ο τελειος κατα την γνωσιν.

Zaista, za laž ne znaju mi riječi, uza te je čovjek znanjem savršen.

Ιδου, ο Θεος ειναι ισχυρος, ομως δεν καταφρονει ουδενα ισχυρος εις δυναμιν σοφιας.

Gle, Bog je silan, ali ne prezire, silan je snagom razuma svojega.

Δεν θελει ζωοποιησει τον ασεβη εις δε τους πτωχους διδει το δικαιον.

Opakome on živjeti ne daje, nevoljnicima pravicu pribavlja.

Δεν αποσυρει τους οφθαλμους αυτου απο των δικαιων, αλλα και μετα βασιλεων βαλλει αυτους επι θρονου μαλιστα καθιζει αυτους διαπαντος, και ειναι υψωμενοι.

S pravednika on očiju ne skida, na prijestolje ih diže uz kraljeve da bi dovijeka bili uzvišeni.

Και εαν ηθελον εισθαι δεδεμενοι με δεσμα και πιασθη με σχοινια θλιψεως,

Ako su negvam' oni okovani i užetima nevolje sputani,

τοτε φανερονει εις αυτους τα εργα αυτων και τας παραβασεις αυτων, οτι υπερηυξησαν,

djela njihova on im napominje, kazuje im grijeh njine oholosti.

και ανοιγει το ωτιον αυτων εις διδασκαλιαν, και απο της ανομιας προσταζει να επιστρεψωσιν.

Tad im otvara uho k opomeni i poziva ih da se zla okane.

Εαν υπακουσωσι και δουλευσωσι, θελουσι τελειωσει τας ημερας αυτων εν αγαθοις και τα ετη αυτων εν ευφροσυναις.

Poslušaju li te mu se pokore, dani im završavaju u sreći, u užicima godine njihove.

Αλλ εαν δεν υπακουσωσι, θελουσι διαπερασθη υπο ρομφαιας και θελουσι τελευτησει εν αγνωσια.

Ne slušaju li, od koplja umiru, zaglave, sami ne znajući kako.

Οι δε υποκριται την καρδιαν επισωρευουσιν οργην δεν θελουσι βοησει οταν δεση αυτους

A srca opaka mržnju njeguju, ne ištu pomoć kad ih on okuje;

αυτοι αποθνησκουσιν εν τη νεοτητι, και η ζωη αυτων τελειονει μεταξυ των ασελγων.

u cvatu svoga dječaštva umiru i venu poput hramskih milosnika.

Λυτρονει τον τεθλιμμενον εν τη θλιψει αυτου και ανοιγει τα ωτα αυτων εν συμφορα

Nevoljnog on bijedom njegovom spasava i u nesreći otvara mu oči:

και ουτως ηθελε σε εκβαλει απο της στενοχωριας εις ευρυχωριαν, οπου δεν υπαρχει στενοχωρια και το παρατιθεμενον επι της τραπεζης σου θελει εισθαι πληρες παχους.

izbavit će te iz ždrijela tjeskobe k prostranstvima bezgraničnim izvesti, k prepunu stolu mesa pretiloga.

Αλλα συ εξεπληρωσας δικην ασεβους δικη και κρισις θελουσι σε καταλαβει.

Ako sudio nisi opakima, ako si pravo krnjio siroti,

Επειδη υπαρχει θυμος, προσεχε μη σε εξαφανιση δια της προσβολης αυτου τοτε ουδε μεγα λυτρον ηθελε σε λυτρωσει.

nek' te obilje odsad ne zavede i nek' te dar prebogat ne iskvari.

Θελει αποβλεψει εις τα πλουτη σου, ουτε εις χρυσιον ουτε εις πασαν την ισχυν της δυναμεως;

Nek' ti je gavan k'o čovjek bez zlata, a čovjek jake ruke poput slaba.

Μη επιποθει την νυκτα, καθ ην οι λαοι εκκοπτονται εν τω τοπω αυτων.

Ne goni one koji su ti tuđi da rodbinu na njino mjesto staviš.

Προσεχε, μη στραφης προς την ανομιαν διοτι συ προεκρινας τουτο μαλλον παρα την θλιψιν.

Pazi se da u nepravdu ne skreneš, jer zbog nje snađe tebe iskušenje.

Ιδου, ο Θεος ειναι υψωμενος δια της δυναμεως αυτου τις διδασκει ως αυτος;

Gle, uzvišen je Bog u svojoj snazi! Zar učitelja ima poput njega?

Τις διωρισεν εις αυτον την οδον αυτου; η τις δυναται να ειπη, Επραξας ανομιαν;

Tko je njemu put njegov odredio? Tko će mu reći: 'Radio si krivo'?

Ενθυμου να μεγαλυνης το εργον αυτου, το οποιον θεωρουσιν οι ανθρωποι.

Spomeni se veličati mu djelo što ga pjesmama ljudi opjevaše.

Πας ανθρωπος βλεπει αυτο ο ανθρωπος θεωρει αυτο μακροθεν.

S udivljenjem svijet čitav ga promatra, divi se čovjek, pa ma izdaleka.

Ιδου, ο Θεος ειναι μεγας και ακατανοητος εις ημας, και ο αριθμος των ετων αυτου ανεξερευνητος.

Veći je Bog no što pojmit' možemo, nedokučiv je broj ljeta njegovih!

Οταν ανασυρη τας ρανιδας του υδατος, αυται καταχεουσιν εκ των ατμων αυτου βροχην,

U visini on skuplja kapi vode te dažd u paru i maglu pretvara.

την οποιαν τα νεφη ραινουσιν αφθονως σταλαζουσιν επι τον ανθρωπον.

Pljuskovi tada pljušte iz oblaka, po mnoštvu ljudskom dažde obilato.

Δυναται τις ετι να εννοηση τας εφαπλωσεις των νεφελων, τον κροτον της σκηνης αυτου;

Tko li će shvatit' širenje oblaka, tutnjavu strašnu njegovih šatora?

Ιδου, εφαπλονει το φως αυτου επ αυτην και σκεπαζει τους πυθμενας της θαλασσης

Gle, on nad sobom razastire svjetlost i dno morsko on vodama pokriva.

επειδη δι αυτων δικαζει τους λαους και διδει τροφην αφθονως.

Pomoću njih on podiže narode, u izobilju hranom ih dariva.

Εν ταις παλαμαις αυτου κρυπτει την αστραπην και προσταζει αυτην εις ο, τι εχει να απαντηση.

On munju drži objema rukama i kazuje joj kamo će zgoditi.

Παραγγελλει εις αυτην υπερ του φιλου αυτου, κατα δε του ασεβους ετοιμαζει οργην.

Glasom gromovnim sebe navješćuje, stiže s gnjevom da zgromi opačinu.