Job 28

Βεβαιως ειναι τοπος του αργυριου οθεν εξαγεται, και τοπος του χρυσιου οπου καθαριζεται
"Da, srebro ima svoja nalazišta, a zlato mjesta gdje se pročišćava.
ο σιδηρος λαμβανεται εκ της γης και ο χαλκος χυνεται εκ της πετρας.
Ruda željezna iz zemlje se vadi, a iz rudače rastaljene bakar.
Βαλλει μεν ο ανθρωπος ορια εις το σκοτος και ανιχνευει τα παντα μεχρι τελειοτητος τους λιθους του σκοτους και της σκιας του θανατου.
Ljudi tami postavljaju granice i kopaju do najvećih dubina za kamenom u mraku zakopanim.
Χειμαρρος εξορμα εκ του τοπου οπου κατοικει υδατα αδοκιμαστα υπο του ποδος ταυτα ολιγοστευουσι και αναχωρουσιν απο των ανθρωπων.
Čeljad iz tuđine rovove dube do kojih ljudska ne dopire noga, visi njišuć' se, daleko od ljudi.
Περι δε της γης, εξ αυτης εξερχεται ο αρτος και υποκατωθεν αυτης ανασκαπτεται ως υπο πυρος
Krilo zemlje iz kojeg kruh nam niče kao od vatre sve je razrovano.
οι λιθοι αυτης ειναι τοπος σαπφειρων και εν αυτη χωμα χρυσιου.
Stijene njene safira su skrovišta, prašina zlatna krije se u njima.
Την οδον εκεινην δεν γνωριζει πτηνον και οφθαλμος γυπος δεν ειδεν αυτην
Tih putova ne znaju grabljivice, jastrebovo ih oko ne opaža.
τα θηρια δεν επατησαν αυτην, ο αγριος λεων δεν επερασε δι αυτης.
Zvijeri divlje njima nisu kročile niti je kada lav njima prošao.
Εκτεινει την χειρα αυτου επι τον σκληρον βραχον ανατρεπει τα ορη απο της ριζης.
Ali na kamen diže čovjek ruku te iz korijena prevraća planine.
Εγκοπτει ποταμους μεταξυ των βραχων και ο οφθαλμος αυτου ανακαλυπτει παν πολυτιμον.
U kamenu prokopava prolaze, oko mu sve dragocjeno opaža.
Δεσμευει των ποταμων την πλημμυραν και το κεκρυμμενον εκφερει εις φως.
Žilama vode on tok zaustavlja; stvari skrivene nosi na vidjelo.
Αλλ η σοφια ποθεν θελει ευρεθη; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;
Ali otkuda nam Mudrost dolazi? Na kojemu mjestu Razum prebiva?
Ο ανθρωπος δεν γνωριζει την τιμην αυτης και δεν ευρισκεται εν τη γη των ζωντων.
Čovjek njezina ne poznaje puta, u zemlji živih nisu je otkrili.
Η αβυσσος λεγει, δεν ειναι εν εμοι και η θαλασσα λεγει, δεν ειναι μετ εμου.
Bezdan govori: 'U meni je nema!' a more: 'Ne nalazi se kod mene!'
Δεν δυναται να δοθη χρυσιον αντ αυτης και αργυριον δεν δυναται να ζυγισθη εις ανταλλαγμα αυτης.
Zlatom se čistim kupiti ne može, ni cijenu njenu srebrom odmjeriti;
Δεν δυναται να εκτιμηθη με το χρυσιον του Οφειρ, με τον πολυτιμον ονυχα και σαπφειρον.
ne mjeri se ona zlatom ofirskim, ni oniksom skupim pa ni safirom.
Το χρυσιον και ο κρυσταλλος δεν δυναται να εξισωθωσι με αυτην και ανταλλαγμα αυτης να γεινη με σκευη καθαρωτατου χρυσιου.
Sa zlatom, staklom ne poređuje se, nit' se daje za sud od suha zlata.
Δεν θελει μνημονευθη κοραλλιον, η μαργαριται διοτι η τιμη της σοφιας ειναι υπερτερα των πολυτιμων λιθων.
Čemu spominjat' prozirac, koralje, bolje je steći Mudrost no biserje.
Το τοπαζιον της Αιθιοπιας δεν θελει εξισωθη με αυτην δεν θελει εκτιμηθη με καθαρον χρυσιον.
Što je prema njoj topaz etiopski? Ni čistim zlatom ne procjenjuje se.
Ποθεν λοιπον ερχεται η σοφια; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;
Ali otkuda nam Mudrost dolazi? Na kojemu mjestu Razum prebiva?
Ειναι βεβαιως κεκρυμμενη απο των οφθαλμων παντων των ζωντων, και εσκεπασμενη απο των πτηνων του ουρανου.
Sakrivena je očima svih živih; ona izmiče pticama nebeskim.
Η απωλεια και ο θανατος λεγουσι, Δια των ωτων ημων ηκουσαμεν την φημην αυτης.
Propast paklena i Smrt izjavljuju: 'Za slavu njenu mi smo samo čuli.'
Ο Θεος εννοει την οδον αυτης, και αυτος γνωριζει τον τοπον αυτης.
Jedino je Bog put njen proniknuo, on jedini znade gdje se nalazi.
Επειδη αυτος θεωρει εως των περατων της γης, βλεπει υποκατω παντος του ουρανου,
Jer pogledom granice zemlje hvata i opaža sve pod svodom nebeskim.
δια να ζυγιζη το βαρος των ανεμων, και να σταθμιζη τα υδατα με μετρον.
Kad htjede vjetru odredit težinu i mjerilom svu vodu izmjeriti,
Οτε εκαμε νομον δια την βροχην και οδον δια την αστραπην της βροντης,
kad je zakone daždu nametnuo i oblacima gromovnim putove,
τοτε ειδε και εφανερωσεν αυτην ητοιμασεν αυτην και μαλιστα εξιχνιασεν αυτην.
tad ju je vidio te izmjerio, učvrstio i do dna ispitao.
Και ειπε προς τον ανθρωπον, Ιδου, ο φοβος του Κυριου, ουτος ειναι η σοφια, και η αποχη απο του κακου συνεσις.
A potom je rekao čovjeku: Strah Gospodnji - eto što je mudrost; 'Zla se kloni' - to ti je razumnost."