Job 27

Και εξηκολουθησεν ο Ιωβ την παραβολην αυτου και ειπε
Job nastavi svoju besjedu i reče:
Ζη ο Θεος, ο αποβαλων την κρισιν μου, και ο Παντοδυναμος, ο πικρανας την ψυχην μου,
"Živoga mi Boga što mi pravdu krati i Svesilnog koji dušu mi zagorča:
οτι παντα τον χρονον ενοσω η πνοη μου ειναι εν εμοι και το πνευμα του Θεου εις τους μυκτηρας μου,
sve dok duha moga bude još u meni, dok mi dah Božji u nosnicama bude,
τα χειλη μου δεν θελουσι λαλησει αδικιαν και η γλωσσα μου δεν θελει μελετησει δολον.
usne moje neće izustiti zloću niti će laž kakva doći na moj jezik.
Μη γενοιτο εις εμε να σας δικαιωσω εως να εκπνευσω, δεν θελω απομακρυνει την ακεραιοτητα μου απ εμου.
Daleko od mene da vam dadem pravo, nedužnost svoju do zadnjeg daha branim.
Θελω κρατει την δικαιοσυνην μου και δεν θελω αφησει αυτην η καρδια μου δεν θελει με ελεγξει ενοσω ζω.
Pravde svoje ja se držim, ne puštam je; zbog mojih me dana srce korit' neće.
Ο εχθρος μου να ηναι ως ο ασεβης και ο ανισταμενος κατ εμου ως ο παρανομος.
Neka mi dušmana kob opakog snađe, a mog protivnika udes bezbožnikov!
Διοτι τις η ελπις του υποκριτου, αν και επλεονεκτησεν, οταν ο Θεος αποσπα την ψυχην αυτου;
Čemu se nadati može kad vapije i kada uzdiže k Bogu dušu svoju?
Αρα γε θελει ακουσει ο Θεος την κραυγην αυτου, οταν επελθη επ αυτον συμφορα;
Hoće li čuti Bog njegove krikove kada se na njega obori nevolja?
Θελει ευφραινεσθαι εις τον Παντοδυναμον; θελει επικαλεισθαι τον Θεον εν παντι καιρω;
Zar će se radovat' on u Svesilnome, zar će Boga svakog časa zazivati?
θελω σας διδαξει τι ειναι εν τη χειρι του Θεου ο, τι ειναι παρα τω Παντοδυναμω, δεν θελω κρυψει αυτο.
Ali Božju ruku ja ću vam pokazat' i neću vam sakrit namjere Svesilnog.
Ιδου, σεις παντες ειδετε δια τι λοιπον εισθε ολως τοσον ματαιοι;
Eto, sve ste sami mogli to vidjeti, što se onda u ispraznosti gubite?"
Τουτο ειναι παρα Θεου η μερις του ασεβους ανθρωπου, και η κληρονομια των δυναστων, την οποιαν θελουσι λαβει παρα του Παντοδυναμου.
"Ovu sudbu Bog dosuđuje opakom, ovo baštini silnik od Svemogućeg.
Εαν οι υιοι αυτου πολλαπλασιασθωσιν, ειναι δια την ρομφαιαν και οι εκγονοι αυτου δεν θελουσι χορτασθη αρτον.
Ima li sinova mnogo, mač ih čeka, a porod mu neće imat' dosta kruha.
Οι εναπολειφθεντες αυτου θελουσι ταφη εν θανατω και αι χηραι αυτου δεν θελουσι κλαυσει.
Smrt će sahranit' preživjele njegove i udovice ih oplakivat neće.
Και αν επισωρευση αργυριον ως το χωμα και ετοιμαση ιματια ως τον πηλον
Ako i srebra k'o praha nagomila, ako i nakupi haljina k'o blata,
δυναται μεν να ετοιμαση, πλην ο δικαιος θελει ενδυθη αυτα και ο αθωος θελει διαμοιρασθη το αργυριον.
nek' ih skuplja, odjenut će ih pravednik, ljudi će nedužni podijeliti srebro.
Οικοδομει τον οικον αυτου ως το σαρακιον, και ως καλυβην, την οποιαν καμνει ο αγροφυλαξ.
Od paučine je kuću sagradio, kolibicu kakvu sebi diže čuvar:
Πλαγιαζει πλουσιος, πλην δεν θελει συναχθη ανοιγει τους οφθαλμους αυτου και δεν υπαρχει.
bogat je legao, al' po posljednji put; kad oči otvori, ničeg više nema.
Τρομοι συλλαμβανουσιν αυτον ως υδατα, ανεμοστροβιλος αρπαζει αυτον την νυκτα.
Usred bijela dana strava ga spopada, noću ga oluja zgrabi i odnese.
Σηκονει αυτον ανατολικος ανεμος, και υπαγει και αποσπα αυτον απο του τοπου αυτου.
Istočni ga vjetar digne i odvuče, daleko ga baca od njegova mjesta.
Διοτι ο Θεος θελει ριψει κατ αυτου συμφορας και δεν θελει φεισθη απο της χειρος αυτου σπευδει να φυγη.
Bez milosti njime vitla on posvuda, dok mu ovaj kuša umaći iz ruke.
Θελουσι κροτησει τας χειρας αυτων επ αυτον, και θελουσι συριξει αυτον απο του τοπου αυτων.
Rukama plješću nad njegovom propašću i zvižde na njega kamo god došao.