Job 21

Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπεν

Job progovori i reče:

Ακουσατε μετα προσοχης την ομιλιαν μου, και τουτο ας ηναι αντι των παρηγοριων σας.

"Slušajte, slušajte dobro što ću reći, utjehu mi takvu barem udijelite.

Υποφερετε με να λαλησω και αφου λαλησω, εμπαιζετε.

Otrpite da riječ jednu ja izrečem, kad završim, tad se rugajte slobodno.

Μη εις ανθρωπον παραπονουμαι εγω; δια τι λοιπον να μη ταραχθη το πνευμα μου;

Zar protiv čovjeka dižem ja optužbu? Kako da strpljenje onda ne izgubim?

Εμβλεψατε εις εμε και θαυμασατε, και βαλετε χειρα επι στοματος.

Pogledajte na me: užas će vas spopast', rukom ćete svoja zakloniti usta;

Μονον να ενθυμηθω, ταραττομαι, και τρομος κυριευει την σαρκα μου.

pomislim li na to, prestravim se i sam i čitavim svojim tad protrnem tijelom.

Δια τι οι ασεβεις ζωσι, γηρασκουσι, μαλιστα ακμαζουσιν εις πλουτη;

Zašto na životu ostaju zlikovci i, što su stariji, moćniji bivaju?

Το σπερμα αυτων στερεουται εμπροσθεν αυτων μετ αυτων, και τα εκγονα αυτων εμπροσθεν των οφθαλμων αυτων.

Potomstvo njihovo s njima napreduje a izdanci im se množe pred očima.

Αι οικιαι αυτων ειναι ασφαλεις απο φοβου και ραβδος Θεου δεν ειναι επ αυτους.

Strah nikakav kuće njihove ne mori i šiba ih Božja ostavlja na miru.

Ο βους αυτων συλλαμβανει και δεν αποτυγχανει η δαμαλις αυτων τικτει και δεν αποβαλλει.

Njihovi bikovi plode pouzdano, krave im se tele i ne jalove se.

Απολυουσι τα τεκνα αυτων ως προβατα, και τα παιδια αυτων σκιρτωσι.

K'o jagnjad djeca im slobodno skakuću, veselo igraju njihovi sinovi.

Λαμβανουσι το τυμπανον και την κιθαραν και ευφραινονται εις τον ηχον του οργανου.

Oni pjevaju uz harfe i bubnjeve i vesele se uz zvukove svirale.

Διαγουσι τας ημερας αυτων εν αγαθοις και εν μια στιγμη καταβαινουσιν εις τον αδην.

Dane svoje završavaju u sreći, u Podzemlje oni silaze spokojno.

Και λεγουσι προς τον Θεον, αποστηθι αφ ημων, διοτι δεν θελομεν να γνωρισωμεν τας οδους σου

A govorili su Bogu: 'Ostavi nas, ne želimo znati za tvoje putove!

τι ειναι ο Παντοδυναμος δια να δουλευωμεν αυτον; και τι ωφελουμεθα επικαλουμενοι αυτον;

TÓa tko je Svesilni da njemu služimo i kakva nam korist da ga zazivamo?'

Ιδου, τα αγαθα αυτων δεν ειναι εν τη χειρι αυτων μακραν απ εμου η βουλη των ασεβων.

Zar svoju sreću u ruci ne imahu, makar do Njega ne drže ništa oni?

Ποσακις σβυνεται ο λυχνος των ασεβων, και ερχεται η καταστροφη αυτων επ αυτους Ο Θεος διαμοιραζει εις αυτους ωδινας εν τη οργη αυτου.

Zar se luč opakog kada ugasila? Zar se na njega oborila nesreća? Zar mu u gnjevu svom On skroji sudbinu?

Ειναι ως αχυρον εμπροσθεν του ανεμου και ως κονιορτος, τον οποιον αρπαζει ο ανεμοστροβιλος.

Zar je kao slama na vjetru postao, kao pljeva koju vihor svud raznosi?

Ο Θεος φυλαττει την ποινην της ανομιας αυτων δια τους υιους αυτων ανταποδιδει εις αυτους, και θελουσι γνωρισει τουτο.

Hoće l' ga kaznit' Bog u njegovoj djeci? Ne, njega nek' kazni da sam to osjeti!

Οι οφθαλμοι αυτων θελουσιν ιδει την καταστροφην αυτων, και θελουσι πιει απο του θυμου του Παντοδυναμου.

Vlastitim očima nek' rasap svoj vidi, neka se napije srdžbe Svesilnoga!

Διοτι ο ασεβης ποιαν ηδονην εχει μεθ εαυτον εν τω οικω αυτου, αφου κοπη εις το μεσον ο αριθμος των μηνων αυτου;

TÓa što poslije smrti on za dom svoj mari kad će se presjeć' niz njegovih mjeseci?

Θελει διδαξει τις τον Θεον γνωσιν; και αυτος κρινει τους υψηλους.

Ali tko će Boga učiti mudrosti, njega koji sudi najvišim bićima?

Ο μεν αποθνησκει εν τω ακρω της ευδαιμονιας αυτου, ενω ειναι κατα παντα ευτυχης και ησυχος

Jedan umire u punom blagostanju, bez briga ikakvih, u potpunom miru,

τα πλευρα αυτου ειναι πληρη παχους, και τα οστα αυτου ποτιζονται μυελον.

bokova od pretiline otežalih i kostiju sočne moždine prepunih.

Ο δε αποθνησκει εν πικρια ψυχης, και ποτε δεν εφαγεν εν ευφροσυνη.

A drugi umire s gorčinom u duši, nikad nikakve ne okusivši sreće.

Θελουσι κοιτεσθαι ομου εν τω χωματι, και σκωληκες θελουσι σκεπασει αυτους.

Obojica leže zajedno u prahu, crvi ih jednako prekrivaju oba.

Ιδου, γνωριζω τους διαλογισμους σας, και τας πονηριας τας οποιας μηχανασθε κατ εμου.

O, znam dobro kakve vaše su namjere, kakve zlosti protiv mene vi snujete.

Διοτι λεγετε, Που ο οικος του αρχοντος; και που η σκηνη της κατοικησεως των ασεβων;

Jer pitate: 'Gdje je kuća plemićeva, šator u kojem stanovahu opaki?'

Δεν ηρωτησατε τους διαβαινοντας την οδον; και τα σημεια αυτων δεν καταλαμβανετε;

Niste li na cesti putnike pitali, zar njihovo svjedočanstvo ne primate:

Οτι ο ασεβης φυλαττεται εις ημεραν αφανισμου, εις ημεραν οργης φερεται.

'Opaki je u dan nesreće pošteđen i u dan Božje jarosti veseo je.'

Τις θελει φανερωσει εμπροσθεν αυτου την οδον αυτου; και τις θελει ανταποδωσει εις αυτον ο, τι αυτος επραξε;

Al' na postupcima tko će mu predbacit' i tko će mu vratit' što je počinio?

και αυτος θελει φερθη εις τον ταφον, και θελει διαμενει εν τω μνηματι.

A kad ga na kraju na groblje odnesu, na grobni mu humak postavljaju stražu.

Οι βωλοι της κοιλαδος θελουσιν εισθαι γλυκεις εις αυτον, και πας ανθρωπος θελει υπαγει κατοπιν αυτου, καθως αναριθμητοι προπορευονται αυτου.

Lake su mu grude zemlje u dolini dok za njime ide čitavo pučanstvo.

Πως λοιπον με παρηγορειτε ματαιως, αφου εις τας αποκρισεις σας μενει ψευδος;

O, kako su vaše utjehe isprazne! Kakva su prijevara vaši odgovori!"