Job 12

Ο δε Ιωβ απεκριθη και ειπε

Job progovori i reče:

σεις εισθε αληθως οι ανθρωποι, και με σας θελει τελευτησει η σοφια.

"Uistinu, vi ste cvijet naroda, sa vama će izumrijeti mudrost.

Και εγω εχω συνεσιν ως και υμεις δεν ειμαι κατωτερος υμων και τις δεν γνωριζει τοιαυτα πραγματα;

Al' i ja znam k'o i vi misliti, ni u čemu od vas gori nisam: tko za stvari takve ne bi znao?

Εγεινα χλευη εις τον πλησιον μου, οστις επικαλουμαι τον Θεον, και μοι αποκρινεται. Ο δικαιος και αμεμπτος περιγελαται.

Prijateljima sam svojim ja na podsmijeh što zazivam Boga da mi odgovori! Na podsmijeh ja sam - pravednik neporočan!

Ο κινδυνευων να ολισθηση με τους ποδας ειναι εις τον στοχασμον του ευτυχουντος ως λυχνος καταπεφρονημενος.

Prezirat' je nesretnika - sretni misle, udariti treba onog što posrće!

Αι σκηναι των ληστων ευτυχουσι, και οι παροργιζοντες τον Θεον ειναι εν ασφαλεια, εις τας χειρας των οποιων ο Θεος φερει αφθονιαν.

Dotle su na miru šatori pljačkaša, izazivači Boga žive bezbrižno kao da Boga u šaci svojoj drže!

Αλλ ερωτησον τωρα τα ζωα, και θελουσι σε διδαξει και τα πετεινα του ουρανου, και θελουσι σοι απαγγειλει

Ali pitaj zvijeri, i poučit će te; ptice nebeske pitaj, i razjasnit će ti.

η λαλησον προς την γην, και θελει σε διδαξει και οι ιχθυες της θαλασσης θελουσι σοι διηγηθη.

Gušteri zemlje to će ti protumačit', ribe u moru ispripovjedit će ti.

Τις εκ παντων τουτων δεν γνωριζει, οτι η χειρ του Κυριου εκαμε ταυτα;

Od stvorenja sviju, koje ne bi znalo da je sve to Božja ruka učinila?!

Εν τη χειρι του οποιου ειναι ψυχη παντων των ζωντων και η πνοη πασης ανθρωπινης σαρκος.

U ruci mu leži život svakog bića i dah životvorni svakog ljudskog tijela.

Το ωτιον δεν διακρινει τους λογους; και ο ουρανισκος λαμβανει γευσιν του φαγητου αυτου;

Zar uhom mi ne sudimo besjedu k'o što kušamo nepcem okus jela?

Η σοφια ειναι μετα των γεροντων, και η συνεσις εν τη μακροτητι των ημερων.

Sjedine mudrost donose čovjeku, a s vijekom dugim umnost mu dolazi.

Εν αυτω ειναι η σοφια και η δυναμις αυτος εχει βουλην και συνεσιν.

Ali u Njemu mudrost je i snaga, u Njemu savjet je i sva razumnost.

Ιδου, καταστρεφει, και δεν ανοικοδομειται κλειει κατα του ανθρωπου, και ουδεις ο ανοιγων.

Što razgradi, sagradit neće nitko, kog zatvori, nitko ne oslobađa.

Ιδου, κρατει τα υδατα, και ξηραινονται παλιν εξαποστελλει αυτα, και καταστρεφουσι την γην.

Ustavi li vodu, suša nastaje; pusti li je, svu zemlju ispremetne.

Μετ αυτου ειναι η δυναμις και η σοφια αυτου ειναι ο απατωμενος και ο απατων.

Jer u njemu je snaga i sva mudrost, njegov je prevareni i varalica.

Παραδιδει λαφυρον τους βουλευτας και μωραινει τους κριτας.

On savjetnike lišava razbora, suce pametne udara bezumljem.

Λυει την ζωνην των βασιλεων και περιζωνει την οσφυν αυτων με σχοινιον.

On otpasuje pojas kraljevima i užetom im vezuje bokove.

Παραδιδει λαφυρον τους αρχοντας και καταστρεφει τους ισχυρους.

On bosonoge tjera svećenike i mogućnike sa vlasti obara.

Αφαιρει τον λογον των δεινων ρητορων, και σηκονει την συνεσιν απο των πρεσβυτερων.

On diže riječ iz usta rječitima i starcima pravo rasuđivanje.

Εκχεει καταφρονησιν επι τους αρχοντας, και λυει την ζωνην των ισχυρων.

On sasiplje prezir po plemićima i junacima bedra raspasuje.

Αποκαλυπτει εκ του σκοτους βαθεα πραγματα, και εξαγει εις φως την σκιαν του θανατου.

On dubinama razotkriva tmine i sjenu smrtnu na svjetlo izvodi.

Μεγαλυνει τα εθνη και αφανιζει αυτα πλατυνει τα εθνη και συστελλει αυτα.

On diže narod pa ga uništava, umnoži ga a potom iskorijeni.

Αφαιρει την καρδιαν απο των αρχηγων των λαων της γης, και καμνει αυτους να περιπλανωνται εν ερημω αβατω

On zaluđuje vladare naroda te po bespuću lutaju pustinjskom

ψηλαφωσιν εν σκοτει χωρις φωτος, και καμνει αυτους να παραφερωνται ως ο μεθυων.

i pipaju u tmini bez svjetlosti glavinjajući poput pijanaca.