I Corinthians 13

Εαν λαλω τας γλωσσας των ανθρωπων και των αγγελων, αγαπην δε μη εχω, εγεινα χαλκος ηχων η κυμβαλον αλαλαζον.

我若能说万人的方言，并天使的话语，却没有爱，我就成了鸣的锣，响的钹一般。

Και εαν εχω προφητειαν και εξευρω παντα τα μυστηρια και πασαν την γνωσιν, και εαν εχω πασαν την πιστιν, ωστε να μετατοπιζω ορη, αγαπην δε μη εχω, ειμαι ουδεν.

我若有先知讲道之能，也明白各样的奥祕，各样的知识，而且有全备的信，叫我能够移山，却没有爱，我就算不得什么。

Και εαν παντα τα υπαρχοντα μου διανειμω, και εαν παραδωσω το σωμα μου δια να καυθω, αγαπην δε μη εχω, ουδεν ωφελουμαι.

我若将所有的赒济穷人，又舍己身叫人焚烧，却没有爱，仍然与我无益。

Η αγαπη μακροθυμει, αγαθοποιει, η αγαπη δεν φθονει, η αγαπη δεν αυθαδιαζει, δεν επαιρεται,

爱是恒久忍耐，又有恩慈；爱是不嫉妒；爱是不自夸，不张狂，

δεν ασχημονει, δεν ζητει τα εαυτης, δεν παροξυνεται, δεν διαλογιζεται το κακον,

不做害羞的事，不求自己的益处，不轻易发怒，不计算人的恶，

δεν χαιρει εις την αδικιαν, συγχαιρει δε εις την αληθειαν

不喜欢不义，只喜欢真理；

παντα ανεχεται, παντα πιστευει, παντα ελπιζει, παντα υπομενει.

凡事包容，凡事相信，凡事盼望，凡事忍耐。

Η αγαπη ουδεποτε εκπιπτει τα αλλα ομως, ειτε προφητειαι ειναι, θελουσι καταργηθη ειτε γλωσσαι, θελουσι παυσει ειτε γνωσις, θελει καταργηθη.

爱是永不止息。先知讲道之能终必归于无有；说方言之能终必停止；知识也终必归于无有。

Διοτι κατα μερος γινωσκομεν και κατα μερος προφητευομεν

我们现在所知道的有限，先知所讲的也有限，

οταν ομως ελθη το τελειον, τοτε το κατα μερος θελει καταργηθη.

等那完全的来到，这有限的必归于无有了。

Οτε ημην νηπιος, ως νηπιος ελαλουν, ως νηπιος εφρονουν, ως νηπιος εσυλλογιζομην οτε ομως εγεινα ανηρ, κατηργησα τα του νηπιου.

我作孩子的时候，话语像孩子，心思像孩子，意念像孩子，既成了人，就把孩子的事丢弃了。

Διοτι τωρα βλεπομεν δια κατοπτρου αινιγματωδως, τοτε δε προσωπον προς προσωπον τωρα γνωριζω κατα μερος, τοτε δε θελω γνωρισει καθως και εγνωρισθην.

我们如今彷彿对著镜子观看，糢糊不清（原文作：如同猜谜）；到那时就要面对面了。我如今所知道的有限，到那时就全知道，如同主知道我一样。

Τωρα δε μενει πιστις, ελπις, αγαπη, τα τρια ταυτα. μεγαλητερα δε τουτων ειναι η αγαπη.

如今常存的有信，有望，有爱这三样，其中最大的是爱。